کنفرانس روز جهانی زن - بروکسل و اشرف۳
پیش به‌سوی یک جمهوری دموکراتیک
پیشتازی زنان ایرانی در صف مقدم
قسمت چهارم
سخنرانی‌های
اوسه ماریا کلولند-اینگ‌یرد اسکاو
کی‌را رودیک-دکتر نجات السعید- خزامی العفیف
سروناز چیت ساز - زینت میرهاشمی
اوسه ماریا کلولند وزیر پیشین فرهنگ نروژ
زنان ایرانی با وجود رنج هایشان هرگز تسلیم نشدند
و به عدالت خواهی ادامه دادند
به زنان کانونهای شورشی نگاه کنید
به رهبرتان خانم رجوی نگاه کنید
که سنگینی این مبارزه را به دوش می‌کشد
اوسه ماریا کلولند – وزیر پیشین فرهنگ نروژ
دوستان عزیز؛ من Åse Kleveland هستم، وزیر سابق فرهنگ نروژ و عضو حزب کارگر نروژ.
امروز می‌خواهم به مبارزه و نبرد شما در طول ۴۰سال در این جنبش برای دستیابی به یک حکومت سکولار و دموکراتیک با احترام کامل به برابری جنسیتی و حقوق‌بشر درود بفرستم.
معیار دموکراسی و پیشرفت در هر جامعه‌یی با جایگاه زنان و مشارکت فعال در تصمیم‌گیری سنجیده می‌شود. مشارکت در تصمیماتی که برای همه ما اهمیت زیادی دارد.
از یک‌سو شاهد یک رژیم بنیادگرا هستیم. از سوی دیگر، ما زنان را به‌عنوان نیرویی می‌بینیم که معتقدند می‌توانند نظام را تغییر دهند. در حالی که ما صحبت می‌کنیم بسیاری از زنان برای آزادی خود می‌جنگند. بسیاری سختی می‌کشند، بسیاری مجازات شده‌اند، و حتی تعدادی از زنان برای یک ایران بهتر از جانشان گذشته‌اند. مریم رجوی برای آینده ایران بدون تبعیض، جایی که زن و مرد برابر باشند، برنامه‌ریزی کرده است. ما باید به زنان کمک کنیم تا به آزادی و حقوق برابر دست یابند. ما باید با زنان در سراسر جهان همبستگی کنیم.
زنان ایرانی در آزادی ایران نقش به‌سزایی دارند. آنها این مسیر را هدایت می‌کنند. در واقع زنان ایرانی سال‌هاست که می‌گویند برابری بدون عدالت و دموکراسی غیرممکن است. با تشکر از آن زنان شجاعی که در اینجا به آنها سلام می‌کنم، آنها با قدرت تغییر وارد عمل شده‌اند. این را در همه تظاهراتهایی که در ایران انجام می‌شود دیده‌ایم.
زنان ایرانی با وجود رنج هایشان هرگز تسلیم نشدند و به عدالت خواهی ادامه دادند. به زنان کانونهای شورشی نگاه کنید. به رهبرتان خانم رجوی نگاه کنید که سنگینی این مبارزه را به دوش می‌کشد.
از همه‌ٔ شما زنان ایران تشکر می‌کنم. روز جهانی زن را به شما تبریک می‌گویم و می‌توانم طلوع دنیای جدیدی را در ایران ببینم. با آرزوی بهترینها
اینگ یرد اسکاو نماینده پارلمان نروژ
زنان و مردان شجاع ایرانی
در اعتراض به تهدیدات رژیم به خیابان‌ها آمده‌اند
کشوری که به زنان احترام نمی‌گذارد مانع آینده خودش است
اینگ‌یرد اسکاو نماینده پارلمان نروژ
اسم من اینگرد شو عضو کمیته خارجی و دفاع و هم‌چنین رئیس هیأت شورای اروپا از طرف پارلمان نروژ هستم
وضعیت ایران را نگاه می‌کنیم. برای مدتهای طولانی رژیم شهروندان را از حقوق خود محروم کرده است. در وحشت شاهد تبعیض و خشونت اعمال شده به آنهایی که به خیابان‌ها برای اعتراض آمده‌اند بوده‌ایم.
مرگ مهسا امینی جرقه اعتراضات علیه رژیم را زد و توجه جهانی به خود جلب کرد. به درجاتی که قبلاً شاهد آن نبودیم زنان و مردان شجاع در اعتراض به تهدیدات به خیابان‌ها آمده‌اند.
همه باید اسم و سرنوشت او را به‌خاطر سپاریم و به حمایت از آنهایی که بیاد او اعتراض می‌کنند ادامه بدهیم
کشوری که به زنان احترام نمی‌گذارد مانع آینده خودش است.
کی‌را رودیک نمایندهٔ پارلمان اوکراین
رهبر حزب هولوس (صدا)
نایب‌رئیس اتحاد لیبرال‌ها و دموکرات‌های اروپایی
سال گذشته من این افتخار را داشتم که با خانم رجوی در اشرف ملاقات کنم
و خیلی نگران بودم که این مبارزه چقدر طول می‌کشد
و چقدر می‌توانیم آن را حفظ کنیم
و آیا قدرتی در دستانمان برای پیشبرد آن داریم یا خیر
او یک چیز به من گفت: ما می‌توانیم و باید
کی‌را رودیک – نمایندهٔ پارلمان اوکراین، رهبر حزب هولوس، نایب‌رئیس اتحاد لیبرال‌ها و دموکرات‌های اروپایی
میهمانان محترم، خانم رجوی عزیز، مردم عزیز ایران آزاد، زنان عزیز در خیابانهای ایران، به شما درود می‌فرستم. من کی‌را رودیک، عضو پارلمان اوکراین و رهبر حزب سیاسی وویس Voice هستم. من از کی‌یف اوکراین صحبت می‌کنم. اگر به سال گذشته نگاه کنید، آن را سال مبارزه برای آزادی می‌نامید.
چرا که در سال گذشته جهان تعداد زیادی از مردم را دیده است که حاضرند برای ارزش‌هایی که به آن اعتقاد دارند و هم‌چنین برای آزادی ملت‌های خود، چه مردم اوکراین و چه مردم ایران آزاد، بجنگند و بمیرند. سال گذشته دیدیم که چه اتفاقی می‌افتد وقتی استبداد تصمیم می‌گیرد شما را نابود کند، شما را به زمین بزند و حقوق شما را به‌عنوان یک انسان و به‌عنوان یک ملت سلب کند. ما دیدیم که وقتی یک نفر و یک ملت می‌گوید نه، ما نابود نمی‌شویم. ما قرار نیست فراموش شویم، قرار نیست متوقف شویم. قرار است بجنگیم علاوه بر این، ما به پیروزی خواهیم رسید.
سال گذشته من این افتخار را داشتم که با خانم رجوی در اشرف ملاقات کنم و خیلی نگران بودم که این مبارزه چقدر طول می‌کشد و چقدر می‌توانیم آن را حفظ کنیم و آیا قدرتی در دستانمان برای پیشبرد آن داریم یا خیر. او یک چیز به من گفت؛ ما می‌توانیم و باید. زیرا می‌توانیم و باید. مبارزه برای آینده مان، برای آزادی مان، برای حقوق بشر.
من در برابر شما زنان ایران آزاد به‌خاطر توانایی شما در مبارزه برای آنچه که به آن اعتقاد دارید سر تعظیم فرود می‌آورم. من در قلب خود می‌دانم که چه شجاعت و قدرتی لازم است تا در برابر ظلم و ستم ایستادگی کنید و هر آنچه دارید را در معرض خطر بگذارید. زیرا چیزی بسیار مهمتر از زندگی شما و بسیار مهمتر از هر چیز دیگری وجود دارد. چیزی که شما به آن اعتقاد دارید. این آزادی است که ما برای نسل‌های بعدی می‌جنگیم.
برای ما فوق‌العاده مهم بود که بدانیم در این مبارزه تنها نیستیم، مردمی از سراسر جهان در کنار ما ایستاده‌اند و از ما حمایت می‌کنند. زنان عزیز ایران آزاد می‌خواهم به شما بگویم شما تنها نیستید. ما از شما حمایت می‌کنیم. ما در کنار شما ایستاده‌ایم. ما در این مبارزه کنار هم ایستاده‌ایم.
و من کاملاً مطمئن هستم که ما پیروز خواهیم شد، زیرا آنچه تاریخ به ما می‌گوید، استبداد سقوط می‌کند، آزادی غالب است. خیلی ممنونم. افتخار برای اوکراین. درود بر ایران آزاد.
رومانا تاباک نماینده پارلمان اسلوواکی
در کنار همه شما
که از مدافعان سرسخت حقوق زنان در ایران بوده‌اید ایستاده ام
از شجاعت زنان ایرانی در شگفتم
رومانا تاباک نماینده پارلمان اسلوواکی
سلام
در روز جهانی زن، در کنار همه شما که از مدافعان سرسخت حقوق زنان در ایران بوده اید، ایستاده‌ام. دلم از دیدن چهره زیبای زنان و کودکان ایرانی که در خیابان‌ها یا زندانها کشته شده‌اند به درد می‌آید. اما درعین‌حال از شجاعت زنان ایرانی در شگفتم.
به‌عنوان یک مادر مجرد، سیاستمدار، تنیس باز حرفه‌یی سابق، وقتی خبر اعدام فجیع فروزان عبدی‌پور در سال۱۳۶۷را شنیدم وحشت کردم، او عضو تیم ملی والیبال، یک ورزشکار با استعداد و انسانی مهربان بود.
بسیاری ورزشکاران ایرانی دیگر در طول ۴دهه گذشته برای من یادآور میراث و وظیفه قهرمانان است از قدرت ورزش برای اتحاد مردم و ایجاد تغییرات مثبت در جهان استفاده کنند.
امروز زنان در ایران برای ورود به استادیوم های ورزشی برای تماشای بازیها می‌جنگند.
در حالی که ما پیشرفت‌های زنان در ورزشی و رهبری سیاسی و اجتماعی را گرامی میداریم، بیاد همه قربانیانی که در برابر خشونت و تبعیض ایستاده‌اند هستیم.
من محکوم می‌کنم و خواستار پایان دادن به تجاوز جنسی، شکنجه و ضرب‌وشتم در زندانهای ایران و تعلیق مجازات اعدام فعالان هستم.
درعین‌حال، شجاعت و استقامت آنها در خیابان‌ها و زندانها، ما را ترغیب می‌کند تا در کنار مردم ایران و زنان ایرانی که بسوی آینده‌ای می‌کوشند که در آن همه آزادی عمل به رویاهای خود را داشته باشند بایستیم
از حق زنان برای انتخاب آزادانه پوشش خود و شرکت در کلیه فعالیت‌های آموزشی، ورزشی و هنری بدون مواجهه با هیچ‌گونه تبعیض حمایت می‌کنم.
این چارچوب لازم برای دستیابی به برابری جنسیتی واقعی و توانمندسازی زنان برای ایفای نقش فعال در شکل دادن به آینده کشورشان است.
هیچ بهانه‌یی برای سوء‌استفاده وجود ندارد!
روز جهانی زن مبارک از پارلمان اسلواکی
فراموش نکنید شما مهربان باهوش و مهم هستید
خدا شما را یاری بدهد و همیشه امن بمانید.
دکتر نجات السعید از عربستان
نویسنده و استاد در دانشگاه ابن زاید امارات متحده عربی
مشکل اصلی که زنان ایران و بقیه مردم ایران با آن مواجه هستند
این است که این رژیم یک رژیم تئوکراتیک است
تغییر در اینجا به‌معنای پایان نظام است
دکتر نجات السعید از عربستان - نویسنده و استاد دانشگاه در دانشگاه ابن زاید امارات متحده عربی
من می‌خواهم ۸مارس، روز جهانی زن را به همه زنان، و به‌طور خاص به زنان ایرانی به‌دلیل مبارزه آنها برای مقابله با یک رژیم وحشی و زن‌ستیز، تبریک بگویم. مشکل اصلی که زنان ایران و بقیه مردم ایران با آن مواجه هستند، این است که این رژیم، یک رژیم تئوکراتیک، است. آنچه که اکثر کشورهای غرب نتوانستند درک کنند این موضوع است که ایران تحت حاکمیت رژیم خمینی، یک (رژیم) بر اساس (ایده های) انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی است. و این حتی از زمان انتخابات هم مشخص بود. انتخاب یا به عبارتی انتصاب ابراهیم رئیسی به ریاست‌جمهوری گواه بر وجود دولتی برای تکمیل این سیستم (دیکتاتوری) است.
انتصاب او، صرفاً یک انتصاب برای کامل کردن دولت نبود، بلکه برعکس، وی به این دلیل انتخاب شد که صلاحیت وی با شرایط، ولی‌فقیه علی خامنه‌ای، نه تنها برای ریاست جمهوری، بلکه به‌عنوان جانشین بالقوه همخوانی داشتد. تعهد او به نظام روشن است. همه ما تاریخچه رئیسی را می‌دانیم که در اوایل دهه۶۰در سیستم قضایی ایران به‌عنوان دادستان فعالیت می‌کرد و بر مرگ هزاران زندانی سیاسی نظارت داشت. بنابراین، به همین دلیل است که ما شاهد این رفتار وحشیانه با مردم و زنانی هستیم که می‌خواهند سیستم را تغییر دهند، زیرا تغییر در اینجا به‌معنای پایان نظام است.
بنابراین اگر این یک رژیم سیاسی معمولی بود، نه تئوکراتیک، شاید قابل‌قبول می‌بود زیرا آنچه زنان می‌خواهند، حقوق اولیه خود است. اما آنها نمی‌توانستند آن را به دست بیاورند زیرا آنها می‌دانند که این تکانی به کل نظام خواهد بود. بنابراین وقتی زنان در ایران خواستار مثلا آزادی در انتخاب پوشش هستند، که یک حق بسیار ساده است، برای نظام خطرناک است بنابراین تغییر این تصویر از این‌که آخوندها چگونه می‌خواهند زنان به نظر برسند به‌معنای لرزیدن نظام است. پس به همین دلیل است در برابر چنین خواست ساده‌ای وحشیانه برخورد می‌کنند
بر این اساس، من دوباره به زنان ایرانی به‌خاطر شجاعتشان تبریک می‌گویم، این رژیم هر گونه تغییر یا تحول در حقوق زنان را حتی در اشکال ساده، مثل آزادی انتخاب لباس به‌معنی پایان دادن به آنها است. همه ما اینجا از زنان ایرانی در مبارزه حمایت می‌کنیم. مبارزه آسان نیست، این یک واقعیت است. اما قطعاً به حمایت جهانی نیاز دارد. و با این حمایت زنان ایرانی می‌توانند به هدف خود برسند.
خزامی العفیف از اعضای ارشد ائتلاف ملی سوریه
زنان ایرانی از سوابق مبارزاتی شگفت‌انگیزی برخوردارند
که می‌توان آنرا در شورای مرکزی سازمان مجاهدین خلق دید
که نه تنها راه مبارزه برای زنان ایرانی
علیه دیکتاتوری مذهبی ضد زن را هموار کرده‌اند بلکه شاید برای اولین بار
الگوی منحصربه‌فردی برای نقش رهبری زنان ارائه داده‌اند
این واقعیت در نقش خانم مریم رجوی
به‌عنوان رئیس‌جمهور منتخب مقاومت ایران
برای مرحله انتقالی متبلور شده است
زنان مجاهد خلق مسلمان هستند و علیه فاشیسم حاکم
که در پوش دین حاکمیت می‌کند می‌ایستند
و چهل سال است که مقاومت و مبارزه می‌کنند
ما خواهان بازگشت به دیکتاتوری شاه نیستیم
بلکه خواهان دموکراسی و آزادی هستیم
خزامی العفیف از اعضای ارشد ائتلاف ملی سوریه
عصر بخیر و همه ساله زنان ایران بخیر و سلامت باشند.
زنانی که برای احقاق حقوق مردم ایران کماکان می‌جنگند و قیام کرده‌اند تا خودشان سرنوشتشان را تغییر دهند و رژیم سرکوبگر آخوندی را سرنگون کنند. رژیمی که از هر وسیله‌ای برای سرکوب زنان استفاده می‌کند زیرا که سرنگونیش را در آزادی و آگاهی زنان می‌بیند. از این رو می‌بینیم که همه ابزارهای سرکوبگرانه را به خشن‌ترین شیوه‌ها، از حجاب اجباری تا سوء‌استفاده از اسلام و مذهب شیعه برای سرکوب مردم بکار می‌گیرد.
این رژیم که دهها هزار زن را در این چهل سال، از دختران نوجوان گرفته تا زنان هفتاد ساله را اعدام کرده است، و از ارتکاب جنایات و سرکوب مردم به‌ویژه زنان دریغ نکرده است.
و در میان این بی‌عدالتی عزم زنان ایرانی نور امید برای دستیابی به آزادی و برابری و تغییر مناسبات سیاسی و اجتماعی را برافروخته است. این امید مبتنی بر شجاعت و قاطعیت زنان ایرانی برای سرنگونی رژیمی است که در آستانه سرنگونی قرار گرفته است. به همین دلیل است که زنان مجاهد خلق را می‌بینیم که مسلمان هستند و در مقابل این حکومت و علیه فاشیسم حاکم که در پوش دین حاکمیت می‌کند می‌ایستند و چهل سال است که مقاومت و مبارزه می‌کنند و تأکید می‌کنند که ما چیزی از این رژیم نمی‌خواهیم، بلکه می‌خواهیم آن را سرنگون کنیم. ما خواهان بازگشت به دیکتاتوری شاه نیستیم، بلکه خواهان دموکراسی و آزادی هستیم. ما ولایت فقیه را نمی‌خواهیم، بلکه می خواهیم یک جمهوری کثرت‌گرا بر مردم حکومت کند. همه خواسته و خواسته‌های زیاد دیگر هم هستند
زنان ایرانی پرچم خود را حمل کرده‌اند و از سوابق مبارزاتی شگفت‌انگیزی برخوردارند که می‌توان آنرا در شورای مرکزی سازمان مجاهدین خلق دید که متشکل از زنان مجاهدی است که در برابر رژیم ستمگر آخوندی مقاومت می‌کنند، اضافه بر آنها تعدادی از زنان مبارز و ثابت قدمی هستند که در زندانها در همه شهرهای ایران مقاومت می‌کنند.
درباره خواهران مجاهدم در سازمان مجاهدین خلق ایران گفتم و تأکید کردم که نه تنها راه مبارزه برای زنان ایرانی علیه دیکتاتوری مذهبی ضد زن را هموار کرده‌اند بلکه شاید برای اولین بار، الگوی منحصربه‌فردی برای نقش رهبری زنان ارائه داده‌اند و این واقعیت در نقش خانم مریم رجوی به‌عنوان رئیس‌جمهور منتخب مقاومت ایران برای مرحله انتقالی متبلور شده است. خانم رجوی در طول بیش از چهار دهه مبارزات خود، نسلی از زنان را پرورش داده که شایستگی رهبری انقلاب نوین ایران را کسب کرده‌اند و مسئولیتهای بزرگی را هم در شورای ملی مقاومت و هم در سازمان مجاهدین خلق ایران بر عهده دارند.
جامعه بپا خواسته ایران و زن و مرد ایرانی می‌بینند که رهبری زنان بهترین تضمین برای حفاظت از روند دموکراتیک و عملی کردن ده ماده خانم مریم رجوی برای ایران فردا می باشد
درود بر هزاران زن که در قیامها و نهضت ها و اعتراضات علیه نظام ولایت فقیه قیام کردند. سال نو بر شما و بر مردم مبارز ایران مبارک باد. متشکرم.
سروناز چیت ساز
مسئول کمیسیون زنان
در شورای ملی مقاومت ایران
سروناز چیت‌ساز، مسئول کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت ایران
مهمانان عزیز، خانم‌ها و آقایان، دوستان عزیز، به همه شما خوش‌آمد و روز جهانی زن را به شما تبریک می‌گوییم. بزرگداشت این مناسبت و گرامیداشت سالانه آن، سنت مقاومت ایران است. امسال در حالی این مناسبت را گرامی میداریم که مردم ایران بیش از پنج ماه است که درگیر یک قیام هستند.
این قیام با جنایت نیروهای سرکوبگر رژیم در مورد یک زن جوان کرد به نام مهسا امینی که به‌اتهام ساختگی بدحجابی به‌قتل رسیده بود، آغاز شد. این جنایت هولناک، منشأ اعتراضی بود که به‌سرعت در سراسر کشور گسترش یافت و توجه جهانیان را به خود جلب کرد. حضور و نقش فعال زنان و دختران در همه صحنه‌ها و شجاعت، هدایت و رهبری آنان در بسیاری از این صحنه‌ها به‌ویژه قابل‌توجه جهان قرار گرفت و شجاعت آنها را ستوده است، زیرا زنان ایرانی در ۴۳سال سرکوب این رژیم، نقش رهبری را در جنبش علیه رژیم زن‌ستیز به‌طور کلی دارند. در نتیجه، شعارهای روی سنگفرش، تبدیل به مرگ بر دیکتاتور، مرگ بر خامنه‌ای شده است. با این حال، این صرفاً واکنشی به رویدادهای جاری نبود. زنان ایرانی سابقه مبارزاتی طولانی در دوران حکومت آخوندها دارند.
پس از سرنگونی رژیم دیکتاتوری شاه، صدها و هزارها زن به رهبری مجاهدین خلق شروع به افشای سیاستهای سرکوبگرانهٴ رژیم آخوندها کردند. زنان به‌رغم مواجهه با آزار و اذیت، به مدت دو سال و نیم فعالانه در تمامی جلسات، گردهمایی‌ها و مبارزات سیاسی و انتخاباتی مقاومت خود شرکت کردند. در خرداد ۱۳۶۰، زمانی که خمینی دستور کشتار و سرکوب تمامی مجاهدین خلق ایران و سایر گروههای سیاسی را صادر کرد، زنان بسیاری در کنار مردان دستگیر و زندانی شدند. آنها تحت شدیدترین شکنجه‌ها توسط جلادان قرار گرفتند که به‌دلیل زن بودن، آنها را دو برابر بیشتر هدف قرار دادند. با تمام این اوصاف، بسیاری از این زنان که از زندانها و شکنجه‌گاههای رژیم جان سالم به در برده بودند، در مرز ایران عراق به اشرف آمدند و به ارتش آزادیبخش ملی ایران پیوستند.
می‌توان گفت این ارتشی بود که زنان دوشادوش مردان در خط مقدم با نیروهای سرکوبگر رژیم به‌ویژه سپاه پاسداران می‌جنگیدند. پس از انتخاب خانم رجوی به‌عنوان مسئول اول سازمان مجاهدین خلق، تغییرات عمیقی در ساختار سازمان ایجاد شد. ۳۰درصد اعضای مجاهدین خلق را زنان تشکیل می‌دادند، اما (پیش از آن) در تصمیم‌گیری یا مسئولیتهای بالاتر نبودند. اما در پی تحولات داخلی، زنان ۵۱درصد هیأت اجرایی را تشکیل می‌دادند که در آن زمان بالاترین مرجع تصمیم‌گیری سازمان بود.
به این ترتیب، تحول قابل توجهی که به‌هیچ‌وجه فرمالیستی نبود، در بحبوحهٔ مبارزه جدی با فاشیسم مذهبی رخ داد. این امر به رفع موانع تاریخی، فرهنگی و ایدئولوژیکی که در درون سازمان و در میان خود زنان مجاهد خلق و هم‌چنین در میان مردان وجود داشت کمک کرد. برای مجاهدین خلق ایران که درگیر جنگ با رژیم زن‌ستیز آخوندها بودند، روشن بود که بدون نقش‌آفرینی زنان و تقویت و ارتقای جایگاهی که برای آن واجد شرایط کامل بودند، سرنگونی رژیم ایران و برقراری دموکراسی غیرممکن بود. در همین راستا بود که مسأله زنان و رویکرد جنبش مقاومت به جایگاه زنان در سازمان به موضوعی اساسی تبدیل شد. آنها معتقد بودند که مبارزه با دیکتاتوری مذهبی، کلید دستیابی به برابری واقعی برای زنان است.
ما موضوع برابری را از شعار و حرف به واقعیت تبدیل کرده‌ایم. و این امکان‌پذیر بوده است زیرا ما مبارزه برای حقوق زنان را با مبارزه با حکومت دینی حاکم مرتبط کرده‌ایم. ما اعتقاد راسخ داریم که خواسته‌های سیاسی مردم ما بدون سرنگونی این رژیم محقق نمی‌شود و دفاع از حقوق زنان، مستلزم عزم و تعهد به این اهداف است. علاوه بر این، ما معتقدیم که حقوق طبقات و ملیت‌های مختلف و هم‌چنین منافع ملی تنها با سرنگونی رژیم محقق می‌شود.
. نهضت مقاومت ما با تأکید بر این مبانی و اعتقادات، راه مقاومت همه‌جانبه در برابر سیاستهای زن‌ستیز رژیم آخوندی را ارائه کرد. نقش رهبری‌کننده و اثرگذار زنان در قیام، نتیجهٔ این مبارزه ۴۴ساله است. طبیعتاً نقش ضروری خانم رجوی، رئیس‌جمهور برگزیدهٴ شورای ملی مقاومت، در دستیابی به برابری زنان و توانمندسازی آنان برجسته است. او راه را برای مشارکت همه زنان هموار کرد زیرا معتقد بود که همه زنان می‌توانند و باید از قید و بند فرهنگ مردسالارانه که قرن‌هاست حاکم بوده، رها شوند.
شعار می‌توان و باید ایشان، از این نقطه شروع شد و جنگی را برای احیای هویت واقعی زنان شعله‌ور ساخت که نیازمند یک رنسانس فکری بود که از درون زنان آغاز شد، اما به مردان نیز گسترش یافت. البته همه این تحولات و تغییرات یک‌شبه به دست نیامد، بلکه حاصل ماه‌ها و سال‌ها تلاش جدی و طاقت‌فرسا بود.
می‌خواهم سخنان خود را با صحبت در مورد تصمیم دیروز دادگاه قانون اساسی بلژیک در مورد انتقال دیپلمات تروریست رژیم ایران به‌پایان برسانم که در دادگاه دیگری مورد بررسی قرار خواهد گرفت. همان‌طور که خانم رجوی اعلام کرده است، ما با خانواده اولیویه ون کاسیل ابراز همدردی می‌کنیم و خواستار آزادی فوری او و دیگر گروگانها هستیم.
ما درد و رنج خانواده‌های گروگانها را با تمام وجود درک می‌کنیم و هر کاری از دستمان بر می‌آید برای آزادی آنها انجام می‌دهیم. اما متأسفانه در ۴۳سال گذشته به ازای هر گروگانی که با انگیزهٔ (معامله)، مبادله یا آزاد می‌شود، این رژیم حداقل دو گروگان جدید گرفته یا کشته است. اگر رژیم ادعا کند، در صورت آزادی اسدی دیگر گروگان نمی‌گیرد، همان‌طور که خانم رجوی قبلاً اعلام کرده است، روند کار ساده خواهد بود. آنها می‌توانند در یک سند رسمی در برابر سازمان ملل متعهد شوند. متعهد به آزادی آقای ون کاسیل و بقیه گروگانها و این‌که تحت هیچ شرایطی از هیچ کشوری گروگان نگیرند و در کشورهای خارجی دست به ترور و انفجار نزنند. بار دیگر در روز جهانی زن، از تمامی شرکت‌کنندگان در این برنامه تشکر می‌کنم. متشکرم.
زینت میرهاشمی
سردبیر نشریهٔ نبرد خلق
عضو کمیتهٔ مرکزی
سازمان چریک‌های فدایی خلق ایران
و عضو شورای ملی مقاومت
زینت میرهاشمی – سردبیر نشریهٔ نبرد خلق، عضو کمیتهٔ مرکزی سازمان چریک‌های فدایی خلق ایران و عضو شورای ملی مقاومت
خانم رجوی عزیز، درودها و سلام های صمیمانه و از ته قلب مرا بپذیرید.
و درود به شما و دوستان عزیز و به زنان انقلابی همرزممون در اشرف۳. من می‌خواهم یک جمله به این زنان بگم.
می‌خوام بگم که درود به شما که به‌رغم تبلیغات و حجم سنگینی از طرف رژیم ولایت فقیه و همسویان آن به شما می‌شه، و شما هم‌چنان مقاوم در سنگرتون هستید و این‌که به جایی که به هدفهای شما به اندیشه‌های شما فکر بکنند، بند می‌کنند به حجاب شما و این حجابو مشکل می‌دونند. می‌خوام بگم مشکل خودشونه نه مشکل حجاب شما برای این انقلاب.
ببینید روز جهانی زن رو به همه کسانی که برای برابری، آزادی و رفع تبعیض جنسیتی پیکار می‌کنند، تبریک می‌گم. به زنان زندانی سیاسی درود می‌فرستم و از مقاومت آنان ستایش می‌کنم و به اونها می‌گیم؛ شما افتخار مردم ایران هستید زنان زندانی سیاسی.
سلام و درود به رزمندگان کانونهای شورشی به‌ویژه به‌ویژه به‌ویژه زنان شورشی که علیه همه اشکال ستم بپاخاسته و در صف اول مبارزه علیه استبداد مبارزه می‌کنند.
امسال روز جهانی زن را در شرایط خاصی ما برگزار می‌کنیم. قلب انقلاب هم‌چنان می‌تپد و آتش قیام بیش از پنج ماه است که هم‌چنان شعله‌ور است.
جرقه خیزش‌ها و قیامهای سال۱۴۰۱ با قتل حکومتی یک زن، مهسا امینی (ژینا) آغاز شد و اکنون صدای انقلاب مردم ایران و نقش برجسته زنان به گوش جهانیان رسیده است. خیزش‌های مردم ایران توانست سیمای درخشان جنبش رهاییبخش مردم ایران را در مقابل چشم همگان قرار دهد. توانست شجاعت، همبستگی و ایستادگی زنان در برابر ارتجاع حاکم را به همه نشان بدهد و توانست چهره ضدانسانی و جنایتکارانه استبداد مذهبی حاکم را بیش از هر هنگام افشا کند.
جنبش انقلابی که در بطن جامعه ایران جریان دارد، جنبشی از جنس انقلاب است و خواسته‌هایی مشخص دارد.
مقاومت زنان همواره چالش جدی برای حکومت بوده و هست. طی چهل و چهار سال هیچ قانونی در جهت بهبود موقعیت زنان تغییر و یا به تصویب نرسیده است. بستگی به این‌که کدام باند حکومتی و کدام آخوند در صندلی قدرت نشسته باشد، حجاب اجباری شل، سفت می‌شه بدون این‌که ذره‌ای در اساس اجباری بودن اون تغییری صورت گرفته باشه. از تبعیض‌های بیشمار در زمینه‌های اقتصادی-سیاسی-اجتماعی و فرهنگی می گذرم که ورود به آن نیاز به زمان زیادی دارد.
گفته‌اند و می‌گوییم که رهایی جامعه مستلزم رهایی زن است. و در شرایط کنونی ایران باید تأکید کنیم که رهایی زنان از بردگی و تبعیض، تنها با سرنگونی کامل استبداد دینی حاکم محقق خواهد شد. از این رو جنبش رهایی زنان با جنبش ضددیکتاتوری برای سرنگونی حاکم پیوند جدایی ناپذیر دارد. تأکید می‌کنم پیوند جدایی ناپذیر دارد. این واقعیت را کف خیابان با شعار «چه با حجاب، چی بی‌حجاب، پیش به سوی انقلاب» نشان داد.
در رابطه با حقوق زنان ما امروزه با دو دیدگاه ضد زن روبه‌رو هستیم. یکی دیدگاه حکومت، چه اصول‌گرا و چه اصلاح‌طلب است که در دفاع از نظام و قوانین آن به نهادینه شدن تبعیض جنسیتی طی چهل و چهار سال کمک کرده‌اند. دومین دیدگاه، طیف طرفداران نظام گذشته، یعنی مدافعان سلطنت پهلوی هستند که بر بستر خشونت و ارتجاع حکومت فعلی، با تحریف تاریخ، خواسته‌های جنبش زنان را محدود به لغو حجاب اجباری کرده و می‌خواهند بردگی با نشان تاج را به زنان هدیه کنند.
استثمار زنان زحمتکش در کارخانه‌ها، زنان کرد و بلوچ، زنان عرب، زنان در دروازه غار و حلبی‌آباد، کودکان دختر گرسنه‌ای که در کلاس درس حاضر می‌شدند در محله‌های زحمتکش در محله‌هایی که چیزی برای زندگی نداشتند. آره، اینها از جمله زنان کشور در زمان محمدرضا شاه محسوب نمی‌شوند و حقی نداشتند همان‌طور که امروز هم از نگاه آنان، آنها به حساب نمی‌آیند.
آن چیزی که در کف خیابانهای ایران در حرکتهای اعتراضی معلمان و کارگران، در زندانهای جمهوری اسلامی می‌گذرد آن چیزی نیست که سلطنت طلبان بتوانند مصادره کنند و برای آن دست به هیاهو بزنند. اعتبار
اعتبار مبارزه صد ساله زنان برای برابری و آزادی بیش از آن است که دیکتاتورها و مستبدان بتوانند آن را مصادره کنند. قدمت جنبش زنان علیه تبعیض و نابرابری و علیه هر نوع ستم، پیش از آن و عمیق‌تر از آن است که شیفتگان رضا شاه بتوانند با تحریف تاریخ و اشاعه دروغ آن را به ابتذال سوق بدهند.
به گمان من در این دیدگاه، برابری زن و رفع تبعیض جنسیتی مهم نیست. زن مانند ابزاری برای کسب قدرت و برگرداندن تاج به جای عمامه هست.
این را از نگاه و رفتار تبعیض‌آمیز آنها نسبت به طیف گسترده زنان کمونیست، زنان مجاهد، زنان زندانی سیاسی مقاوم می‌توانیم ببینیم. ببینید چه نگاه ضد زنی نسبت به اینها دارند.
موضوع حقوق زن از دیدگاه شورای ملی مقاومت به‌مثابه آلترناتیو دموکراتیک و پر دوام در برابر رژیم ولایت فقیه، در برنامه ده ماده‌ای خانم مریم رجوی آمده است. تضمین آن دخالت بیشمار، زنان مبارز در مقاومت سازمان‌یافته و نقش مداخله‌گرانه آنان در عالی‌ترین شکل یعنی رهبری است.
اما از دیدگاه سازمان چریک‌های فدایی خلق ایران، تشکل یابی زنان در مبارزه، برای رفع تبعیض جنسیتی امری ضروری هست. رفع تبعیض جنسیتی ارتباط مستقیم با ستم طبقاتی داشته و در نتیجه، مبارزه زنان برای رهایی تا رسیدن به سوسیالیسم و عدالت اجتماعی در شکل‌های مختلف بستگی به ساختار هر جامعه همواره جاری خواهد بود.
سپاسگذارم از شما که این فرصتو به من دادید و شما هم به من گوش دادید.
موفق باشید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر