ماده ۵: برابری کامل زنان و مردان در حقوق سیاسی و اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی و مشارکت برابر زنان در رهبری سیاسی، لغو هر گونه تبعیض، حق انتخاب آزادانه
پوشش، ازدواج، طلاق، تحصیل و اشتغال. منع بهره‌کشی از زنان تحت هر عنوانکنوانسیون حذف کلیه اشکال تبعیض علیه زنان
ماده ۵ برنامه ۱۰ماده‌ای مریم رجوی، مؤید مواد کنوانسیون حذف کلیه اشکال تبعیض علیه زنان است. این کنوانسیون در یک مقدمه و ۳۰ماده در ۱۸ دسامبر ۱۹۷۹ به تصویب سازمان ملل رسید و دربرگیرنده حقوق و آزادی‌های بنیادین زنان می‌باشد.
برابری زن و مرد
برابری زن و مرد یا برابری جنسیتی (Gender equality) به این معناست که زن و مرد از حقوق و وظایف و فرصت‌های یکسان در جامعه برخوردار هستند. برابری زن و مرد، هم‌چنین مربوط به عدالت و تقسیم مسئولیت برابر در جامعه و خانواده است. صندوق جمعیت سازمان ملل متحد برابری جنسیتی را نخستین حق انسانی خوانده و آن را به‌عنوان یکی از اهداف برنامهٔ توسعه هزاره سازمان ملل انتخاب نموده است.
تلقی بنیادگرایان در مورد برابری زن و مرد
تلقی بنیادگرایانه از اساس برابری زن و مرد را انکار می‌کند. این دیدگاه قرون‌وسطایی و واپسگرا ـ که حکومت آخوندی، سلسله‌جنبان آن است ـ با زن، ضدیتی هیستریک دارد. بنیادگرایی برعکس دیدگاه توحیدی معتقد به مرزبندی جنسی و دوگانگی بین زن و مرد است. ملاک ارزش‌گذاری در اندیشه بنیادگرایی «گناه و ثواب جنسی» است. بر این اساس باید بین زن و مرد دیوار کشید و آن را هر چه بلند و قطورتر کرد تا تقوای مبتنی بر پرهیز از گناه جنسی خش برندارد.
زن بودن جرمی بزرگ در نظام آخوندی
طبق قوانین جزایی این حکومت، حتی در سنگسار و هنگام مرگ نیز زنان تا زیر گردن و مردان تا کمر در گودال کاشته می‌شوند. به این ترتیب مردان امکان فرار احتمالی از مجازات را دارند اما زنان نه.
مسئولیت دختران در برابر قانون دست‌پخت خبرگان این نظام اهریمنی، ۸سال و ۹ماه شمسی (۹سال قمری) است. یعنی دختر تقریباً ۹ساله در قبال جرم به اندازه یک بزرگ‌سال مسئولیت دارد و مجازات می‌شود در حالی‌که این سن برای پسران ۱۵سال است. ضدیت هیستریک با موجودیت زنان ـ در قوانین حقوقی این نظام ـ تا آنجا پیش رفته که دیهٔ او نصف دیهٔ مرد، و ارزش شهادت دادن او در دادگاه معادل یک‌چهارم مردان است. یعنی اگر ۴زن را در یک کفهٴ ترازو بگذاری تازه مساوی یک «مرد!» می‌شوند!
پوشش و حجاب اجباری برای زنان، از دیگر ستمهای رایج و نهادینه‌شدهٔ این نظام به زنان و دختران و میهن ماست. پوشش اجباری و سایر تبعات آن مانند محرومیت از استخدام در ادارات و نهادهای اجتماعی، راه‌اندازی گشتهای مختلف برای کنترل و استمرار ستم فاحش، همیشه شمشیر داموکلس سرکوب را در بالای سر نیمی از جمعیت ایران نگه می‌دارد.
در نظام آخوندسالار، زن در خانواده مانند برده به‌حساب می‌آید؛ برده‌ای که وظیفه همسرداری و بچه‌داری را در چارچوب زندانی به نام خانه به‌عهده می‌گیرد.
خشونت علیه زنان در ایران تحت انقیاد ولایت فقیه، مرز گسسته و قوانین ظالمانه به‌گونه‌یی تدوین شده که مرد می‌تواند به صرف یک اتهام واهی، دست به خون همسر خویش بگشاید و از مجازات مصون بماند.
زن‌بودن در این نظام جرم است؛ جرمی بزرگ و نابخشودنی که باید آن را تاوان داد.
دیدگاههای مریم رجوی نسبت به زنان در ایران آزاد فردا
دیدگاههای مریم رجوی در مقوله زنان، درست رودرروی نظرگاههای قرون‌وسطایی نظام آخوندی قرار دارد.
او در اسفند ۱۳۸۸، در اجلاس «زنان، پیشتاز تغییر دموکراتیک در ایران» در پارلمان اروپا نقطه‌نظرهای مقاومت ایران را در این‌باره طرح کرد.
الف- اصول
اول- لغو و رفع کلیه ستم‌ها و اجبارات و تبعیض‌های رژیم ارتجاعی خمینی (شریعت آخوندی) درباره زنان ایران و پایبندی به تمامی آزادی‌ها و حقوق زنان در اعلامیه جهانی حقوق‌بشر، کنوانسیون رفع کلیه اشکال تبعیض علیه زنان و اعلامیه رفع خشونت علیه زنان، مصوب مجمع عمومی ملل متحد در دسامبر ۱۹۹۳
دوم- تأکید بر تساوی کامل حقوق اجتماعی و سیاسی و فرهنگی و اقتصادی زن و مرد
سوم- تأمین کامل حقوق تمامی زنان کشور فارغ از هر عدم‌تساوی و محدودیت بهره‌کشانه و رد هر نوع تلقی کالایی از زن
ب- مهمترین مواد آزادی‌ها و حقوق زنان در ایران آزاد فردا:
حق انتخاب کردن و انتخاب شدن در تمامی گزینش‌ها و انتخابات
۲- حق اشتغال و انتخاب آزادانه شغل و حق تصدی هر مقام، منصب و شغل عمومی و دولتی، از جمله ریاست‌جمهوری (طبعا رهبری سیاسی) و قضاوت در تمام مراجع دادرسی.
۳- حق فعالیت سیاسی و اجتماعی آزادانه، رفت و آمد و مسافرت بدون نیاز به اجازه دیگری.
۴- حق انتخاب آزادانه لباس و پوشش.
۵- حق استفاده بدون تبعیض از کلیه امکانات آموزشی، تحصیلی، ورزشی و هنری و حق شرکت در تمام مسابقات ورزشی و فعالیت‌های هنری.
۶- به‌رسمیت شناختن تشکل‌های زنان و حمایت از سازمان‌یابی داوطلبانه آنان در سراسر کشور؛ در نظر گرفتن امتیازات ویژه در زمینه‌های گوناگون اجتماعی، اداری، فرهنگی، به‌خصوص در امور آموزشی، به‌منظور رفع نابرابری و ستم مضاعف از زنان.
۷- دریافت مزد مساوی با مردان در برابر کار مساوی؛ منع تبعیض در استخدام و به هنگام اشتغال؛ برخورداری یکسان از مزایای گوناگون از قبیل مرخصی، حقوق بازنشستگی و از کارافتادگی؛ دریافت حق اولاد و تأهل و بیمه بیکاری؛ برخورداری از حقوق و تسهیلات ویژه به‌هنگام بارداری و زایمان و نگهداری اطفال.
۸- آزادی کامل در گزینش همسر و ازدواج که تنها با رضایت طرفین صورت می‌گیرد و در نزد مقام قانونی به ثبت می‌رسد. ازدواج قبل از رسیدن به سن قانونی ممنوع است.
در زندگی خانوادگی هر گونه اجبار و تحمیل به زن ممنوع است.
۹- حق متساوی طلاق. طلاق در مراجع صلاحیت‌دار قضایی صورت می‌گیرد. زن و مرد در ارائه دلیل برای طلاق برابرند. نحوه سرپرستی اطفال و تأمین معیشت آنان و هم‌چنین نحوه تسویه مالی ضمن حکم طلاق تعیین می‌شود.
۱۰- حمایت از زنان بیوه و مطلقه و اطفال تحت حضانت و سرپرستی آنها از طریق نظام تأمین اجتماعی کشور.
۱۱- رفع نابرابریهای حقوقی در زمینه شهادت، ولایت، حضانت و ارث و ممنوعیت چندهمسری
۱۲- منع هر گونه بهره‌کشی جنسی از زن تحت هر عنوان و الغای کلیه رسوم و قوانین و مقرراتی که بر طبق آنها پدر و مادر، ولی، قیم یا دیگری دختر یا زنی را، به‌عنوان ازدواج یا هر عنوان دیگر، به دیگران واگذار می‌کنند.
چشم‌انداز پرشور
مریم رجوی، معتقد است که زنان فراتر از کسب برابری، رسالت تغییر جوامع کنونی به‌سوی آزادی را بر دوش دارند و زنان نیروی تغییر جوامع امروز به‌شمار می‌روند. وی این رسالت را نه آرمانی برای افق‌های دوردست زندگی بشری، بلکه نیاز و ضرورت مبرم امروز جهان می‌داند.
پایبندی مقاومت ایران به جنبش برابری زن و مرد و جایگاه زنان در رهبری جنبش، یک جهش در پیشبرد امر برابری در جامعه ایران ایجاد کرده است. در سازمان مجاهدین خلق ایران سمت‌های کلیدی و در شورای ملی مقاومت ـ پارلمان در تبعید مقاومت ـ ۵۲درصد کرسی‌ها از آن زنان است.
مقاومت ایران تحت رهبری مریم رجوی، با پایبندی عمیق به برابری زن و مرد موانع متعددی را پشت سر گذاشته و اکنون به یک گنجینهٔ پر از تجربه برای مردم ایران و به‌خصوص همه زنان آزاده دنیا تبدیل شده است.
خانم مریم رجوی معتقد است که زنان نیروی اول مبارزه با بنیادگرایی هستند و بدون مشارکت زنان، جهان نمی‌تواند بر این خطر مهیب که بشریت را تهدید می‌کند، فائق آید.
ایران با این دیدگاه مترقی و این چشم‌انداز پرشور، بی‌گمان کشوری خواهد بود که برابری بین زن و مرد را محقق خواهد کرد و به ستم مضاعف تاریخی در حق زنان خاتمه خواهد داد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر