ما یک آرزو داریم: ایرانی دادخواه و خالی از طناب دار ـ ۲۰آبان۱۴۰۰
بابا یدالله عزیزم که هیچوقت نتوانستم چهره زیبات تو را ببینم. دوستانت به من گفتند وقتی تو را برای اعدام می بردند گفتی ما پیروزیم و اولین شیرینی را به یاد من بخورید.
من الان میگویم در ادامه حرفت میگویم ما پیروزیم.
برادرم مصطفی هیچوقت آخرین لبخندت را از پشت پنجره زندان فراموش نمیکنم. این یک لبخند ساده نبود، پیام مقاومت و ایستادگی بود. شما شرف یک خلق شدید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر