نزدیک به 5 دهه، از آغاز جنبش مسلحانه انقلابی در میهن اسیرمان می‌گذرد. از همان نخستین سالهای این نبرد، آغاز بهار و ماه فروردین با نام شهیدان و قهرمانان بزرگی مهر خورده است. 30فروردین1351روز شهادت «ناصر صادق، محمد بازرگانی، علی میهندوست و علی باکری»، نخستین گروه از اعضای کادر مرکزی سازمان مجاهدین خلق ایران است. آنها پس از محاکمات فرمایشی در بیدادگاههای نظامی شاه، تیرباران شدند. در همان روزها، قهرمان دیگر مجاهد خلق، «اصغر منتظر حقیقی» در یک درگیری خیابانی با ساواک شهید شد.
سال بعد در 28فروردین52، مجاهد خلق «هوشمند ارژنگ خامنه‌ای» در یک درگیری مسلحانه مجروح شد و به چنگ ساواک افتاد. اما پس از 9روز مقاومت قهرمانانه، در زیر شکنجه به‌شهادت رسید.
همچنین،30فروردین، سالروز شهادت 7فدایی و دو مجاهد خلق، فرمانده كاظم ذوالانوار و مصطفی جوان خوشدل، به‌دست دژخیمان ساواك آریامهری، در سال 1354 است. رژیم شاه كه شاهد آثار گستردة عملیات و فداكاریهای مجاهدین و فدائیان در جامعه، به‌ویژه در میان دانشجویان و اقشار آگاه بود، برای مرعوب كردن فضای جامعه به‌انتقام‌گیری از زندانیان سیاسی روی آورد و به این جنایت بزرگ دست زد. سپس آنرا تحت عنوان تیراندازی به زندانیانی كه گوئیا قصد فرار داشتند، اعلام كرد. فدایی بزرگ بیژن جزنی در رأس 7 قهرمان فدایی بود كه در جریان این توطئة وحشیانه جان باختند . سایر فدائیانی كه به شهادت رسیدند عبارت بودند از : حسن ضیا ظریفی، عزیز سرمدی، عباس سورْكی، محمد چوپان زاده، سعید كلانتری و احمد جلیلیِ افشار.
مجاهدان خلق، فرمانده كاظم ذوالانوار و مصطفی جوان خوشدل، زندانیان سیاسی محكوم به اعدام بودند كه رژیم شاه در وحشت از محكومیتهای بین‌المللی حكم آنان را به‌حبس ابد تبدیل كرده بود. این دو مجاهد خلق نیز در 30 فروردین 1354 همراه با 7 فدایی خلق، در تپه های اوین توسط دژخیمان ساواك آریامهری به رگبار بسته شدند و و به عهد خود با خدا و خلق وفا كردند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر