این کتاب منتخبی از شش سخنرانی مریم رجوی طی سالهای ۱۳۹۳ تا ۱۳۹۵ در کنفرانسهای مختلف درباره موضوع زنان و سرکوب آنان در ایران به بهانه بدحجابی است.
در این کتاب مریم رجوی این موضوع را مورد بحث قرار میدهد که زن ستیزی، ویژگی ذاتی دیکتاتوری دینی حاکم است و اگر بخواهد از سرکوب و تبعیض علیه زنان دست بردارد، خود را نفی کرده است. این رژیم از حجاب اجباری به عنوان اهرمی برای سرکوب کل جامعه استفاده میکند.
در بخشی از این کتاب چنین آمده است:
«آخوند روحانی در کتاب خاطرات خود اعتراف کرده که خودش، بهعنوان نماینده خمینی در اداره سیاسی-ایدئولوژیک ارتش، مبتکر تحمیل حجاب اجباری در ادارات ارتش بوده و شخصا در تمام این ادارات حاضر شده و حجاب را اجباری کرده است. همچنین سلسلهیی از قوانین وضعشده که آزادی فردی و اجتماعی را از زن ایرانی سلب میکند. چند نهاد ویژه سرکوب تأسیس کردهاند که کارشان مقابله با بدحجابی است.
مطابق گزارشهای رسمی، مأموران تنها در عرض یک سال با سه میلیون و ۶۰۰ هزار به اصطلاح «بدحجاب» در خیابانها برخورد کرده و ۱۸هزار نفر را به دادگاه کشاندهاند در واقع، آنها، ایران را به زندان بزرگ زنان تبدیل کردهاند». (صفحه ۳۲)
مریم رجوی در این کتاب دیدگاه خود در مورد حجاب اجباری را بیان کرده و مینویسد:
«تأکید میکنیم که هرچه بر اساس اجبار و تحمیل باشد و هرچه رأی و انتخاب آزادانه مردم را انکار کند، نه اسلام که ضداسلام است. و هرچه حقوق برابر زنان را نفی کند در اسلام جایی ندارد.
ما انکار حقوق زنان را چه در لباس مذهب، چه در هر لباس دیگری تحمل نمیکنیم. در برابر افراطیگری و ارتجاع و دینفروشی، ما از اسلام دمکراتیک دفاع میکنیم. ما برآنیم که با کلمه رهاییبخش برابری و بهویژه با مشارکت فعال و برابر زنان در رهبری سیاسی، این قرن را بهنام زنان، به عصر رهایی زنان و عصر رهایی جهان بشری تبدیل کنیم». (صفحه ۳۰)
«زن ایرانی باید آزاد باشد! باید خودش انتخاب کند که چه عقیدهیی داشته باشد، چه بپوشد، و چگونه زندگی کند. و تکرار میکنیم که نه به حجاب اجباری ، نه به دین اجباری و نه به حکومت اجباری». (صفحه ۳۲)
لینک کتاب: https://bit.ly/31twOIW
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر