چهارم آذر سال 249شمسی، برابر با 25 نوامبر 870 میلادی، روز تولد ابونصر فارابی، حکیم و فیلسوف بزرگ ایرانی است.
فارابی در شهرک فاراب در خراسان به‌دنیا آمد و پدرش یک افسر ایرانی ارتش بود.
به‌دلیل تسلط وسیعی که فارابی در فلسفه، طب، موسیقی، ادبیات و سایر علوم زمان خود داشت، دانشمندان آن زمان لقب معلم دوم را بر او نهادند.
فارابی، زندگی راحت خانوادگی خود را فدای فراگیری علم و دانش کرد. از فارابی 117 جلد کتاب و رساله در علوم مختلف و اغلب در تشریح و تلخیص فلسفه ارسطو و حکمت باقی مانده است.
فارابی، دستگاهی در موسیقی نیز اختراع کرد که نام آن را قانون نهاد و گفته می‌شود دستگاه فعلی قانون از همان اختراع فارابی به‌دست آمده است.
وی تمام عمر خود را مشغول درس خواندن و درس دادن در معروفترین مراکز علمی آن زمان یعنی بخارا وبغداد و دمشق گذراند و هرگز ازدواج نکرد.
فارابی به‌چندین زبان از‌جمله فارسی، ترکی، عربی و یونانی مسلط بود. فارابی برای دانشجویانی که به‌دنبال فلسفه و حکمت هستند 7 وصیت کرده که در وصیت هفتم می‌گوید:
هفتم، حکمت را حرفه خود قرار ندهد. اگر کسی واجد این شرایط نباشد حکیم زور است نه فیلسوف مشکور.
رباعیات زیر از فارابی به‌یادگار مانده است:
اسرار وجود خام و ناپخته بماند
وان گوهر بس شریف ناسفته بماند
هرکس به‌دلیل عقل چیزی گفتند
آن نکته که اصل بود ناگفته بماند.
فارابی در سال 339 هجری قمری،برابر با 950میلادی یعنی در سن حدود 80 سالگی در دمشق بدرود حیات گفت .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر