شورای ملي مقاومت از آغاز تا امروز
مروری بر سرفصلها
شوراي ملي مقاومت 13 سال پس از تأسيس، از آن زمان كه اولين اجلاس خود را با حضور 11 عضو برگزار مي‌كرد تا امروز كه به‌مثابه پارلمان مقاومت 235 عضو دارد و از روزگاري كه در ميان ناباوريها مي‌خواست واقعيت خود را معرفي و به باور زمانه درآورد تا امروز كه مراحل تثبيت، گسترش و بلوغ خود را پشت سر گذاشته و با معرفي رئيس‌جمهور و ارتقاي استخوان‌بندي تشكيلاتی (گسترش اعضا و كميسيونها)، از اعتبا، شناخته‌شدگی و مقبوليت داخلی و بين‌المللی برخوردار بوده و در صحنهٌ سياسی حضور فعال و تعيين‌كننده دارد، راهي دراز و تجربه‌يی تاريخی و ارزشمند را پشت سر گذاشته است.
با نگاهي به پروسهٌ 13 سالهٌ شورای ملی مقاومت مهمترين سرفصلهای آن‌را مرور مي‌كنيم.
شكل‌گيری شورای ملي مقاومت
انتشار خبر پرواز آقای مسعود رجوی مسئول شورای ملي مقاومت (7 مرداد 1360) از قلب پايگاه يكم شكاري دشمن در تهران به پاريس و بلافاصله آغاز سلسله مصاحبه‌های او با رسانه‌های مختلف، همگان را از آغاز كار شورای ملی مقاومت باخبر كرد. در يك فاصله زماني فشرده، موج متراكمي از اعلام پيوستگي و حمايت از شورای ملی مقاومت به راه افتاد و پس از گذشت چند ماه با آهنگ ملايمی به پيش رفت.
صفحات نشريهٌ اتحاديهٌ انجمنهای دانشجويان مسلمان همه هفته پر از اين پيامها، تلگرامها و نامه‌های حمايت از شورا بود. اولين اعضای شورا در همان روزهای نخست، پيوستگي خود را اعلام كرده بودند. در آغاز بهمن‌ماه، نخستين اجلاسيه شورا در پاريس تشكيل شد و به‌مدت 2 ماه به‌طول انجاميد و بالاخره اولين گزارش شورای ملی مقاومت توسط مسئول شورا،در فروردين‌ماه 1361 به آگاهی عمومی رسيد.
نخستين اجلاس شورا دستاورد پرباري داشت. اسناد سه‌گانه كه مهمترين اسناد شوراي ملي مقاومت محسوب مي‌شوند و نيز آيين‌نامهٌ داخلی شورا در اين اجلاس تدوين شد و به تصويب و امضاي اعضای شورا رسيد و بدين ترتيب شورا شكل گرفت و قوام و دوام پيدا كرد.
اسناد سه‌گانه كه حاوی مهمترين و مبرمترين وظايف و مسايل شورا و د ولت موقت است،عبارتست از:
سند شماره1: مواد الحاقي و اصلاحي فصل اول برنامهٌ دولت موقت جمهوری دموكراتيك اسلامی ايران در بارهٌ وظيفهٌ اساسی دوران انتقال
سند شماره 2: اساسنامهٌ شورای ملي مقاومت
سند شماره 3: وظايف مبرم دولت موقت
سند شمارهٌ 1
مواد الحاقي و اصلاحي فصل اول برنامهٌ‌دولت موقت
جمهوري دموكراتيك اسلامي ايران
دربارهٌ‌وظيفهٌ اساسی دوران انتقال
1ـ وظيفهٌ «انتقال حاكميت» تا آن‌جا كه به دولت موقت مربوط مي‌شود، به‌محض تشكيل «مجلس مؤسسان و قانونگذاري ملي» و اعلام آمادگی اين مجلس برای تقبل مسئوليتها و وظايف خود، پايان مي‌پذيرد.
2ـ «مجلس مؤسسان و قانونگذاری ملی» حداكثر تا 6ماه پس از سرنگونی رژيم خمينی و استقرار دولت موقت، از طريق انتخابات آزاد، با رأی عمومی، مستقيم، مساوي و مخفي تشكيل خواهد شد.
3ـ بلافاصله پس از اعلام آمادگي مجلس، نخست‌وزير دولت موقت جمهوری دموكراتيك اسلامي ايران استعفای خود را به اين مجلس تقديم خواهد نمود.
4ـ نام كامل مجلس مؤسسان (مندرج در برنامهٌ دولت موقت) «مجلس مؤسسان و قانونگذاری ملی» و وظايف آن به قرار زير است:
اول ـ تدوين قانون اساسی و تعيين نظام جمهوری جديد.
دوم ـ قانونگذاری به‌منظور ادارهٌ امور جاری كشور، تا تشكيل نخستين مجلس ملی قانونگذاری برطبق قانون اساسی جديد كشور.
سوم ـ تعيين دولتی كه پس از استعفای دولت موقت جمهوری دموكراتيك اسلامی ايران عهده‌دار ادارهٌ امور كشور مي‌شود.
چهارم ـ نظارت بر ادارهٌ امور كشور.
5ـ مدت نمايندگی مجلس مؤسسان و قانونگذاری ملی حداكثر دو سال است. قانون اساسي جديد بايد به ترتيبي تدوين و تصويب شود كه استقرار نهادهای اساسی نظام جديد ظرف اين مدت انجام گرفته باشد.
تذكر: مواد 1 و 2 و 3 سند حاضر در تجديد چاپ برنامهٌ‌شورای ملي مقاومت و دولت موقت به عنوان مواد الحاقي «الف» و «ب» و «ج» ذيل مادهٌ1 فصل اول برنامهٌ‌مزبور افزوده مي‌شود. مواد 4 و 5 اين سند به عنوان مواد الحاقی «الف» و «ب» ذيل مادهٌ3 برنامه اضافه مي‌شود.
سند شمارهٌ2
اساسنامهٌ شورای ملی مقاومت
1 ـ شورای ملی مقاومت برای سرنگونی رژيم خمينی و استقرار دولت موقت تشكيل شده است.
2 ـ اين شورا تا تشكيل و اعلام آمادگی مجلس مؤسسان و قانونگزاری ملی، موقتا وظايف قانونگذاری و نظارت بر ادارهٌ امور كشور را برعهده دارد.
3 ـ هر شخصيت يا جريان سياسی كه به عضويت شورا پذيرفته مي‌شود دارای يك رأی است.
4 ـ تصميمات شورا با اكثريت دو سوم آراي مجموع اعضاي حاضر و عدم مخالفت سازمانهاي عضو اتخاذ مي‌گردد.
5 ـ پذيرش هر عضو جديد درشورا، مستلزم التزام به برنامهٌ شورا و دولت موقت و وظايف مبرم آن و ساير مصوبات شوراست كه بايستي همراه با تقاضاي پيوستگي به شورا، كتباً به مسئول شورا اعلام شود. اين تقاضا در نخستين نشست شورا مطرح و درصورت تصويب (مطابق مادهٌ4)، متقاضي ازآن پس «عضو شورا» محسوب مي‌شود.
6 ـ تصميمات شورا، براي اعضاي شورا و براي دولت موقت الزام‌آور است.
7 ـ مسئوليت تشكيل دولت موقت و تعيين وزرا برعهدهٌ آقاي مسعود رجوي نمايندهٌ سازمان مجاهدين خلق ايران است. اين دولت مطابق برنامه و وظايف مبرم دولت موقت و ساير مصوبات شورا عمل خواهد نمود.
8 ـ در چارچوب مصوبات شورا، حق سؤال و استيضاح از دولت موقت و يا هر يك از اعضاي آن براي همهٌ اعضاي شورا محفوظ است.
9ـ شخصيتهاي عضو شورا شخصاً در جلسات شورا شركت مي‌نمايند و حق اعزام نماينده يا جانشين ندارند.
10 ـ مخـارج شورا از طريق حق عضويت اعضا و كمكهاي داوطلبانهٌ علاقمندان به آزادي و استقلال ايران تأمين مي‌شود. مسئول شورا ميزان تعهد مالي هر يك از اعضا را با توافق خود آنها تعيين و گزارش مالي را به شورا تقديم خواهد نمود.
سند شمارهٌ3
وظايف مبرم دولت موقت
شوراي ملي مقاومت، براساس برنامهٌ شوراي ملي مقاومت و دولت جمهوري دموكراتيك اسلامي ايران موارد زير را در رديف وظايف مبرم دولت موقت مي‌شناسد. بديهي است در مورد ساير وظايف مبرم در جهت حفظ دستاوردهاي جنبش انقلابي مردم ايران و تأمين و استمرار آزاديهاي دموكراتيك، مطابق برنامهٌ مزبور رفتار خواهد شد.
1 ـ حمايت از خانواده‌هاي شهدا، و آزادي تمام زندانيان سياسي، محو كليهٌ آثار تبعي ستم رژيم خودكامهٌ خميني عليه آنها و تأمين خدمات و نيازمنديهاي ضروري ايشان.
2 ـ پايان‌بخشيدن فوري به جنگ ايران و عراق و برقراري صلح عادلانه براساس تماميت ارضي و احقاق حقوق مردم ايران. اقدام براي حل مشكلات آوارگان جنگ.
3 ـ پايان‌دادن به جنگ ضدخلقي عليه مردم كردستان با اعلان خودمختاري در چارچوب تماميت ارضي ايران. كوشش براي محو آثار اين جنگ.
4 ـ خلع‌سلاح و انحلال كليهٌ نهادهاي ارتجاعي و دستگاههاي سركوب، جاسوسي، تفتيش عقايد و سانسور رژيم خميني اعم از: به‌اصطلاح دادگاهها و دادسراهاي انقلاب اسلامي، محاكم شرع، دواير سياسي ـ ايدئولوژيك، كميته‌ها، پاسداران، انجمنهاي به‌اصطلاح اسلامي، بسيج ضدمردمي، شوراي انقلاب فرهنگي، جهاد دانشگاهي، امور تربيتي و نهادهاي سركوبگر ضددهقاني و ضدكارگري.
5 ـ رسيدگي به جرايم مسئولان رژيم خميني و آمران و عاملان شكنجه و كشتار و غارت و تجاوز به حقوق مردم در دادگاههاي علني با حضور هيأت منصفه و پذيرش ناظران بين‌المللي.تأمين اصل آزادي دفاع و حق فعاليت كانونهاي وكلا. مسئولان جنايتهاي رژيم شاه نيز مشمول رسيدگي فوق‌الذكر هستند.
6 ـ فراهم‌نمودن شرايط لازم براي الغاي هر چه سريعتر سيستم كوپني با توجه به نيازمنديهاي طبقات محروم.
7 ـ احقاق حقوق كليهٌ كساني كه در رژيم خميني به ناحق مورد تصفيه و پاكسازي و تضييقات قرار گرفته‌اند؛ بويژه كارمندان، دبيران، معلمان، كارگران و همچنين بازنشستگان . دعوت به‌كار از كليهٌ‌عناصر سالم و متخصصين ميهن‌پرست در داخل و خارج كشور.
8 ـ لغو و رفع كليهٌ ستمها و اجبارات و تبعيضات‌رژيم ارتجاعي خميني در مورد زنان كشور از جمله لغو محروميت از حق انتخاب كار و پوشش براساس تساوي كامل حقوق اجتماعي و سياسي و فرهنگي و اقتصادي زن و مرد.
9 ـ بازگشايي فوري كليهٌ مراكز علمي و آموزشي كشور.تأمين استقلال دانشگاهها و مدارس عالي و ادارهٌ آنهاتحت نظارت شوراهاي دانشگاهي.
10 ـ به‌رسميت‌شناختن حقوق فردي و اجتماعي مردم مصرحه در اعلاميهٌ جهاني حقوق‌بشر و كليهٌ آزاديهاي عمومي شامل آزادي اجتماعات، عقيده و بيان، مطبوعات، احزاب، سنديكاها، شوراها، اديان و مذاهب و آزادي انتخاب شغل و ممانعت از هرگونه تجاوز به حقوق فردي و اجتماعي و آزاديهاي عمومي. تبديل راديو و تلويزيون به محملي براي نشر بدون سانسور اخبار و اطلاعات و بحث آزاد در جهت برخورد سالم آرا و عقايد و تعميم دموكراسي و آزادي بيان و ترويج فرهنگ و هنر.
معرفي آلترناتيو و ايزولاسيون رژيم خميني
پس از ورود مسئول شوراي ملي مقاومت به پاريس (7 مرداد 1360) و در پي آن از طريق صدها مصاحبه و كنفرانس مطبوعاتي و با برگزاري هزاران آكسيون افشاگرانه در اقصي نقاط كشورهاي اروپا، آمريكا و آسيا، اين آلترناتيو در سطح بين‌المللي معرفي گرديد و دستاورد آن اعلام موضع مجامع و شخصيتهاي سياسي، پارلماني و حقوق‌بشري عليه رژيم خميني و در حمايت از شوراي ملي مقاومت بود. بدين‌گونه آلترناتيو دموكراتيك موفق شد خميني و رژيمش را كه هنوز از مشروعيت نسبي ناشي از انقلاب ضدسلطنتي برخوردار بودند در انظار جهانيان افشا نموده و به‌مثابه منفورترين ديكتاتوري تاريخ معاصر به‌ثبت برساند و خود را به‌عنوان آلترناتيو مشروع اين رژيم در سطح وسيعي بشناساند.
طي سالهاي نخست، تمركز افشاگريهاي شورا روي مسألهٌ حقوق‌بشر و افشاي شكنجه و اعدام و سركوب آزاديها قرار داشت. محصول بلافصل اين افشاگريها، محكوميت مداوم رژيم در مجامع بين‌المللي، محافل سياسي و سازمان ملل متحد بود.اين كار افشاگرانه البته پايان يافتني نيست و تا رژيم هست ادامه خواهد داشت. در زمستان1361 شورا جبهه ٌتازه‌يي عليه رژيم گشود؛ جبههٌ صلح. از آن پس،ترويج شعار استراتژيك صلح و افشاي جنگ‌طلبي و جنگ‌افروزي ضدميهني رژيم، در اولويت كار افشاگرانهٌ شورا قرار گرفت.در دورهٌ بعد، افشاي تروريزم و بنيادگرايي صادراتي رژيم و در سالهاي اخير افشاي تلاشهاي حكومت خميني براي انباشت سلاحهاي كشتارجمعي و سلاح اتمي محورهاي كار افشاگرانه بود. دراين ميان افتضاحاتي چون ايران‌گيت و امثال آن نيز برملا و افشا مي‌شد. بدين‌ترتيب آلترناتيو دموكراتيك رژيم خميني راه خود را گشود و نداي حق‌طلبانه مقاومت را به‌گوش جهانيان رساند و رژيم خميني را به افكار عمومي جهان معرفي و آن‌را مفتضح و ايزوله كرد.
تثبيت آلترناتيو
مقطع 1364 ـ 1362سالهاي پرتلاطم و در عين حال عبرت‌انگيز و سرنوشت‌ساز براي مبارزات مردم ايران،براي مقاومت مسلحانه و براي شوراي ملي مقاومت بود. از سويي گشودن جبههٌ صلح عليه رژيم جنگ‌افروز خميني و دريدن طلسم دجاليت آن كه يكي از درخشانترين صفحات تاريخ اين مقاومت را به ثبت رسانده با واكنش شديد دشمن و جبههٌ متحد ارتجاع روبه‌رو شد.عناصر جبهه متحد ارتجاع كه طيفي از ارتجاع حاكم تا ضد انقلاب مغلوب، ميانه‌بازان وابسته و دم و دنبالچه‌هاي رژيم كه بعضاً بر چسب چپ هم به خود مي‌زدند را دربر مي‌گرفت فرصت را براي حمله و هجوم به شوراي ملي مقاومت و نيروهاي تشكيل‌دهندهٌ آن مغتنم شمردند و از هيچ كوششي براي متلاشي كردن اين آلترناتيو دريغ نكردند. آنها در عين حال تلاش مي‌كردند آلترناتيوهاي ضددموكراتيك و استحاله‌گرانه براي تثبيت رژيم خميني ارائه دهند.صف‌بنديها و فهم مواضع و معادلات سياسي روز نيز پيچيده بود و به‌سادگي امروز كه پس از گذشت بيش از10سال پرده‌ها كاملاً كنار رفته و راه و چاه از هم باز شناخته شده نبود. اما در پرتو اصالت و حقانيت مواضع شوراي ملي مقاومت و مبارزهٌ پيگير و هوشيارانهٌ آن در برابر مدعيان رنگارنگ كه با مسالمت‌آميزترين و دموكراتيك‌ترين اشكال صورت گرفت،سرانجام ماهيت آنها برملا گرديد و همگان مواضع خميني گرايانه آنها را به رأي‌العين ديدند و بدين ترتيب از صحنه خارج شدند. از سوي ديگر در داخل شورا نيز سرانجام جريانهايي چون بني‌صدر و قاسملو كه با همنوايي با جنگ ضدميهني خميني و مذاكره‌جويي با رژيم، به‌سوي خميني گرايش نشان مي‌دادند در همين مقطع روشن شد و صفوف شورا پالايش يافت. و بالاخره از نظر بين‌المللي و تعادل قواي سياسي هم شوراي ملي مقاومت پس از عبور از اين مراحل در فاز و مدار تازه‌يي قرار گرفت.بدين ترتيب شوراي ملي مقاومت با عبور سرفرازانه از آزمايش ماندگاري، وفادار به اصول و برخوردار از انسجام و استحكام،به‌عنوان تنها آلترناتيو دموكراتيك و مردم سالار تثبيت گرديد.اما نقطهٌ اوج مرحله تثبيت آلترناتيو دموكراتيك وقتي بود كه با پرواز صلح و آزادي مسئول شوراي ملي مقاومت گره خورد. عزيمت تاريخي مسئول شورا در 17 خرداد 1365 در حقيقت حلقهٌ اتصال مرحلهٌ پيروزمند گذشته با دوران تابناك آينده شد و تمامي دستاوردهاي دورهٌ تثبيت در آن تبلور يافت.با تثبيت سرفرازانهٌ سياست صلح، راه تأسيس ارتش آزاديبخش ملي ايران گشوده شد و به‌اين ترتيب مقاومت مسلحانه يك گام كيفي در مرحلهٌ سرنگوني به پيش رفت. پيام ديگر اين مرحله پيروزي كامل شعار نه شاه نه خميني و نفي آلترناتيوهاي ارتجاعي و وابسته و وابسته‌گراست.
گسترش شورا
شاخص آخرين مرحلهٌ تكامل شورا، گسترش آن به‌مثابه پارلمان مقاومت است. شورا در اجلاس مهرماه 1370 در اولين گسترش محدود كه بيشتر با هدف تكميل بافت تشكيلاتي شورا صورت گرفت، 11عضو جديد را به شورا افزود. 5تن از اعضاي جديد، نمايندگان ثابت شورا در كشورهاي ايتاليا، نورديك، آمريكا، فرانسه، سوييس و انگلستان بودند كه اكنون براساس مصوبهٌ شورا به عضويت آن درآمدند. دبير ارشد شورا نيز براساس همين مصوبه به‌عضويت شورا در آمد.
دي‌ماه 1371: در يك گسترش چشمگير تعداد اعضاي شورا از 21 به 109 عضو افزايش يافت. شوراي ملي مقاومت در اجلاس خود به‌اين نتيجه‌گيري رسيد كه با توجه به پيشرفت كار مقاومت در داخل و خارج و ناكاميهاي رژيم، «درمقطع حساس كنوني، گسترش شورا به‌عنوان پارلمان جنبش مقاومت ضرورتي تاريخي است». در اين مرحله اكثريت اعضاي شورا را زنان تشكيل مي‌دادند.
شهريور1372: گسترش بزرگ: در اين اجلاس با پذيرش اعضاي جديد از ميان متقاضيان، تعداد اعضاي پارلمان به 235عضو رسيد.
گام بزرگ
شاخص اين مرحله، انتخاب و معرفي رئيس‌جمهور آينده ايران در دوران انتقال است.با انتخاب خانم مريم رجوي به‌عنوان رئيس‌جمهور و حضور ايشان در پاريس، مرحله جديدي آغاز شد كه طي آن آلترناتيو دموكراتيك به بلوغ خود دست يافت و در سطح ملي و بين‌المللي آمادگي خود را براي ايفاي مسئوليت تاريخي به اثبات رساند.آلترناتيو مردم‌سالار اينك با اقشار بسا گسترده‌تر مردم پيوند تازه‌يي خورد. سرنگوني رژيم در چشم‌انداز توده‌ها قرار گرفت و رژيم خميني ضربهٌ جبران‌ناپذيري دريافت كرد. ارزيابي دقيق پيشرفت و مقبوليت اجتماعي و بين‌المللي مقاومت در اين مرحله، خود موضوع بحث ديگري است.افزايش كميسيونهاي شورا به‌منظور پاسخ‌گويي به نيازهاي اين مرحله،تصويب آرم شير و خورشيد به‌عنوان آرم رسمي شورا و تنفيذ مصوبه قبلي در مورد سرود رسمي از ديگر دستاوردهاي شوراي ملي مقاومت در اين مرحله است.
كرونولوژي
30تيرماه1360: تأسيس شوراي ملي مقاومت توسط آقاي مسعود رجوي در تهران
7مرداد1360: پرواز آقاي مسعود رجوي از پايگاه يكم شكاري مهرآباد به پاريس
7مهر1360: اعلام برنامهٌ دولت موقت توسط آقاي مسعود رجوي مسئول شوراي ملي مقاومت
بهمن 1360: تشكيل اولين اجلاس شوراي ملي مقاومت در پاريس.
اين اجلاس تا تاريخ 29اسفند1360 به مدت دو ماه ادامه داشت. دستاورد اجلاس، تصويب اسناد 3گانه و آيين‌نامهٌ داخلي شورا بود.
20فروردين1361: اعلام اولين مصوبات شوراي ملي مقاومت توسط مسئول شورا.
17فروردين 1361: تصويب شعار محوري مبارزه (مرگ بر خميني و مرگ بر‌رژيم… خميني) و شكل محوري مبارزه (مبارزه مسلحانه…).
پاييز 1361 : تصويب و تأسيس كميسيون صلح شورا.
19دي1361: ديدار مسئول شوراي ملي مقاومت با نايب نخست‌وزير عراق در محل اقامت مسئول شورا (اور سو ر ـ اواز) و امضاي بيانيهٌ مشترك صلح.
7ـ4 بهمن1361: تصويب آيين‌نامهٌ كميسيونها و تأسيس دو كميسيون جديد:كميسيون قضايي و حقوق‌بشر و كميسيون سازماندهي، مالي، تداركات.
22اسفند1361: تصويب و انتشار طرح صلح شوراي ملي مقاومت
اين طرح از سوي عراق به‌عنوان مبناي قابل قبولي براي مذاكرات صلح مورد تأييد قرار گرفت و در سطح بين‌المللي نيز حمايتهاي بسياري دريافت كرد.
17آبان1362: تصويب طرح خودمختاري كردستان ايران
گامي تاريخي در پاسخ به مبارزات مردم كردستان و در چارچوب تماميت ارضي و يكپارچگي و وحدت ملي ايران.
22 ـ16دي‌ماه1362: هفته صلح:
اين فعاليت در سالگرد صدور بيانيه مشترك صلح توسط هسته‌هاي مقاومت در سراسر ايران به اجرا درآمد. نيروهاي رژيم به حال آماده‌باش در آمدند.
25بهمن1362: به‌درخواست مسئول شوراي ملي مقاومت، دولت عراق به‌مدت يك هفته بمباران شهرهاي ايران راقطع كرد. رژيم خميني پس از 4روز مخالفت، سرانجام قطع متقابل بمباران را پذيرفت.
23مرداد1363ـ شوراي ملي مقاومت با صدور بيانيه‌يي كه در پايان اجلاس خود منتشر كرد فعاليتهاي خميني‌گرايانه در خارج كشور و از جمله نامه‌نگاري به خميني و رفسنجاني را كه در راستاي خواب و خيالهاي استحاله‌جويانه صورت گرفته محكوم كرد.
7 ـ 1 مهرماه1363: هفته مبارزه با جنگ:
هسته‌هاي مقاومت و رزمندگان آزادي در بيش از 40شهر و 35پادگان و مركز نظامي كشور حركتهاي ضدجنگ را با انجام كار تبليغي گسترده و عمليات نظامي متعدد برگزار كردند. دشمن تنها حدود 160تن تلفات جاني داشت.
1364ـ 1363: در درون شورا، سرانجام جريانانهايي مثل بني‌صدر و قاسملو كه به سمت خميني گرايش نشان مي‌دادند مشخص شد و بدين ترتيب صفوف شوراي ملي مقاومت پالايش يافت.
فروردين1364: تظاهرات و اعتراضات مردمي عليه جنگ و به‌نفع صلح در دهها شهر كشور با شعار مرگ بر خميني، صلح صلح آزادي
ارديبهشت1364: يكماه عليه جنگ و اختناق ـ براي صلح و آزادي:
به‌دنبال پيام 22 فروردين مسئول شوراي ملي مقاومت به مردم ايران مبني بر گسترش تظاهرات عليه جنگ،يكماه پراتيك عليه جنگ برگزار شد. در اين پراتيك كه به‌طور سراسري برگزار شد از جمله 95پادگان و مركز نظامي رژيم زير پوشش قرار گرفت. دهها هواپيماي نظامي از كار انداخته شد و…
17ارديبهشت 1364: تظاهرات عليه جنگ و براي صلح:
به دعوت شوراي ملي مقاومت تظاهرات در 13كشور اروپا و هند و آمريكا برگزار شد.
25 خرداد 1364: به درخواست مسئول شوراي ملي مقاومت،دولت عراق به مدت دو هفته بمباران شهرهاي ايران را قطع كرد.
21آبان1364: تصويب طرح «رابطه ٌدولت با دين و مذهب» در شوراي ملي مقاومت.
براساس اين طرح، دين و دولت از هم جدا هستند، تفتيش عقيده ممنوع است، هيچ‌كس به‌خاطر دين و مذهب خاص، نه امتيازي دارد و نه بايد مورد تبعيض قرار گيرد، صلاحيت بالاترين مقامات كشور نيز رابطه‌يي با دين و مذهب ندارد.
23ارديبهشت1365: صدور بيانيه شوراي ملي مقاومت در مورد انتقال محل اقامت مسئول شورا از اروپا به خاك كشور عراق:
«شوراي ملي مقاومت اين انتقال را براي گسترش و سازماندهي نيروهاي مسلح انقلاب از نزديك امري لازم و آخرين گام براي عبور به خاك ميهن مي‌داند».
17خرداد1365: پرواز صلح و آزادي:
عزيمت مسئول شوراي ملي مقاومت از فرانسه به خاك عراق و به جوار مرزهاي ميهن.
28فروردين1366: تصويب طرح «آزاديها و حقوق زنان» در شوراي ملي مقاومت
براساس اين طرح، زنان حق تصدي تمامي مناصب و مقامهاي كشوري از جمله قضاوت و رياست‌جمهوري را دارند. حق انتخاب آزادانهٌ شغل، همسر، حق متساوي طلاق، حق سفر بدون نياز به اجازهٌ‌ديگري، حق انتخاب آزادانهٌ پوشش و شركت در مسابقات ورزشي و فعاليت هنري به‌رسميت شناخته شده است.
24مهر1370: پذيرش 11عضو جديد در شوراي ملي مقاومت. براساس مصوبهٌ شورا، دبير ارشد شورا و نمايندگان ثابت شورا در كشورهاي مختلف به عضويت شورا در آمدند.
آذر 1371: اولين گسترش بزرگ شورا.
تعداد اعضاي شوراي ملي مقاومت از 21عضو به 109عضو افزايش يافت.
شوراي ملي مقاومت در اجلاسيهٌ خود پس از بررسي اوضاع در داخل و خارج كشور و با توجه به ناكاميهاي رژيم و پيشرفتهاي مقاومت «به اين نتيجه مي‌رسد كه درمقطع حساس كنوني،گسترش شورا به‌عنوان پارلمان جنبش مقاومت ضرورتي تاريخي است».
شهريور1372: دومين گسترش بزرگ شورا
تعداد اعضاي شورا از 109 به 235 نفر افزايش يافت. نيمي از اعضاي شورا را زنان تشكيل مي‌دهند. تعدادي از فرماندهان ارتش آزاديبخش به‌عضويت شورا درآمدند.
شهريور1372: افزايش تعداد كميسيونهاي شوراي ملي مقاومت به 18 كميسيون.
تعداد كميسيونهابه 18 افزايش يافت. اين كميسيونهاي تخصصي با همكاري جامعه‌هاي متخصصان و پژوهشگران ميهنمان، كار كارشناسي روي طرحها و برنامه‌هاي دولت آينده را انجام مي‌دهند.
شهريور1372: تصويب شيروخورشيد به‌عنوان آرم رسمي شوراي ملي مقاومت.
به‌پيشنهاد مسئول شورا، شيروخورشيد، نشان باستاني ايرانيان به‌عنوان آرم رسمي شورا مورد تصويب قرار گرفت و پرچم 3رنگ ايران به آن مزين شد.
6شهريور1372: انتخاب رئيس‌جمهور آينده ايران در دوران انتقال.
طي يك اجلاس تاريخي در تالار بهارستان، شوراي ملي مقاومت به اتفاق آرا، خانم مريم رجوي را به‌عنوان رئيس‌جمهور آينده ايران برگزيد.انتخاب تاريخي رئيس‌جمهور مريم رجوي ضربهٌ استراتژيكي جبران‌ناپذيري به دشمن وارد كرد و آلترناتيو دموكراتيك را به اوج بلوغ خود رساند.
26 شهريور 1372: خانم مريم رجوي رئيس‌جمهور، از كليه سمتهاي قبلي خود در سازمان مجاهدين خلق ايران و ارتش آزاديبخش ملي ايران استعفا دادند
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر