در ماه‌های اخیر، جمهوری اسلامی ایران همچنان به موجی از اعدام‌ها ادامه داده و در سه ماه اخیر بیش از ۲۶۷ نفر را به دار آویخته است.
با به قدرت رسیدن پزشکیان در مرداد، روند اعدام‌ها نه تنها کاهش نیافته، بلکه مانند دوران رئیسی، شدت گرفته است. در شرایطی که هر روز اخبار تلخی از اعدام‌ها به گوش می‌رسد، مقاومت ایران نیز با تمام توان در حال نبرد با سیاست‌های سرکوبگرانه حکومت است.مقاومت در داخل: شعله‌های شورش
نخستین محور مقاومت ایران، درون کشور شعله‌ور است. کانونهای شورشی با انفجارها و حملات متعدد علیه نهادهای سرکوبگر حکومت، از قضاییه‌ها و نهادهای امنیتی گرفته تا زندان‌ها و دادگاههای انقلاب، سیستم سرکوب رژیم را به چالش کشیده‌اند. فهرست این عملیات‌ها طولانی و گسترده است؛ از شیراز تا کرمان و قزوین، نهادهای سرکوبگر رژیم هدف این عملیات‌ها قرار گرفته‌اند. هر شب، این کانونهای شورشی با عملیاتی قهرمانانه، ماشین اعدام و سرکوب حکومت را در هم می‌کوبند.
مقاومت بین‌المللی: صدای نه به اعدام
محور دوم مقاومت ایران، در عرصه بین‌المللی صورت می‌گیرد. کارزار سه‌شنبه‌های «نه به اعدام» که با حمایت ۱۵۰۰ شخصیت برجسته جهانی، از جمله ۳۴ رئیس‌جمهور و نخست‌وزیر پیشین و ۴۶ برنده جایزه نوبل شکل گرفته، صدای اعتراض جهانی علیه سیاست‌های اعدام جمهوری اسلامی را بلند کرده است. این کارزار با حمایت چهره‌های برجسته حقوق بشری از جمله مریم رجوی، رئیس‌جمهور منتخب شورای ملی مقاومت ایران، جهانیان را به حمایت از مبارزه علیه اعدام در ایران فرا می‌خواند.
فراخوان به جهانیان
در روز نوزدهم مهر، که به عنوان روز جهانی اعتراض به اعدام شناخته شده، مقاومت ایران بیش از هر زمان دیگری در جبهه‌ای گسترده علیه این سیاست سرکوبگرانه جمهوری اسلامی مبارزه می‌کند. بیانیه جهانی شخصیت‌های برجسته حمایت خود را از برنامه ۱۰ ماده‌ای خانم رجوی که خواستار لغو مجازات اعدام است، اعلام کرده‌اند.
این مقاومت به عنوان لشکری جهانی در دو جبهه داخلی و بین‌المللی علیه حکومت اعدام‌ها مبارزه می‌کند. در حالی که زندانیان سیاسی در ایران، شب را در سایه چوبه دار سپری می‌کنند، این جنبش بین‌المللی به حکومت طناب دار اعلام جنگ کرده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر