در حالی که فاصله روزها تا زمان مهندسی نهایی انتخابات کمتر میشود، خامنه ای و هرآنکس که موجودیت سیاسی و اجتماعی خودش را در بقای ولایت فقیه میبیند تنها از یک چیز در هراس است؛ از «نا امنی»
در نظام مقدس! پدیده ای به نام انتخابات برای بقای دموکراسی نیست. انتخابات! در اینجا ابزاری است که میتوان به وسیله آن امنیت! ولایت فقیه را حفظ کرد. خامنه ای در ۱۰ اردیبهشت گفت: «مردم عزیز ما باید بدانند که حضور آنها در عرصههای مختلف، تعیینکننده است. تعیینکنندهی چه؟ تعیینکنندهی امنیت ملی.» یعنی «اگر مردم در صحنه حضور داشته باشند، کشور در امنیت باقی خواهد ماند.»
در غیر اینصورت یعنی در صورت تحریم انتخابات قلابی بین نظام! و مردم فاصله خواهد افتاد و «وقتی بین ملت و نظام فاصله ایجاد شد و ملت در صحنه حضور پیدا نکرد؛ آنوقت دشمنان میتوانند هر کاری انجام بدهند».
خامنه ای خواهان حضور گسترده مردم در انتخابات اش میباشد. او میخواهد نمایش استحکام و مشروعیت بدهد. او به خوبی میداند که تحریم گسترده تا چه میزان برای او خطرناک است.
برای مهندسی موفق کمپین خامنه ای تنها نمایش حضور گسترده مردم کافی نیست. ضروری است که فضای جامعه به طور کامل پلیسی و امنیتی شود. به این واسطه مفروض گرفته میشود که در نزاع میان جناح های حکومت شکافی برای برخاستن مردم باز نخواهد شد و صحنه هایی مشابه سال ۸۸ پیش نخواهد آمد.
روز ۱۸ اردیبهشت فرانسه دور دوم انتخابات ریاست جمهوری اش را برگزار میکند. روز ۲۷ فروردین وزیر کشور فرانسه در مصاحبه با هفته نامه ژورنال دودیمانش اعلام کرد: «۵۰ هزار پلیس و ژاندارم در جریان انتخابات ریاستجمهوری فرانسه امنیت انتخابات را تأمین میکنند».
اختصاص ۵۰ هزار پلیس و ژاندارم برای تأمین امنیت انتخابات ریاست جمهوری فرانسه در حالی صورت میگیرد که این کشور در وضعیت اضطراری قرار دارد و حتی چند روز پیش از دور اول انتخابات شاهد عملیات تروریستی بود.
فرانسه کشوری با حدود ۷۰ میلیون نفر جمعیت است. هر سال بیش از ۸۴ میلیون گردشگر به این کشور سفر میکنند. فرانسه سومین کشور پرگردشگر جهان است، از همین جهت هم دارای بیشترین تهدیدات امنیتی است.
در ۱۲ اردیبهشت حسین اشتری فرمانده نیروی انتظامی در حاشیه همایش فرماندهان نیروی انتظامی گفت: «۳۰۰ هزار نیرو برای برگزاری انتخاباتی امن و با شکوه، پای صندوق های رأی استانهای کشور بکارگرفته میشوند». یعنی ۶ برابر کشور فرانسه. این در حالی است که نظام مقدس! بر امن بودن کشور تأکید میکند و بارها اعلام کرده است که با وجود نا امنی در تمام منطقه اما در ایران امنیت برقرار است و حتی یک انفجار هم در آن صورت نمیگیرد.
بسیاری از کارشناسان مسائل ایران بر این باورند که آمار ۳۰۰ هزار نیرو که از طرف حسین اشتری اعلام میشود تنها شامل مأموران انتظامی میشود و تعداد نیروهایی که قرار است امنیت! را تأمین کنند بسیار بیشتر است، زیرا برای ما که متأسفانه تجربه زندگی در زیر چتر ولایت فقیه را داریم، قوای سرکوب بسیار بیشتر از مأمورین انتظامی هستند؛ لباس شخصی ها، اطلاعاتی ها، بسیجی ها، پاسدارها و ... هر کدام به نحوی در خدمت برقراری این امنیت گورستانی نقش ایفا میکنند.
پرسشی که مطرح میشود عبارت از این است که آیا این بسیج گسترده نیرو توسط خامنه ای برای او امنیت به همراه میآورد؟ در یک محاسبه ساده میتوان به این نتیجه رسید که تعداد نیروهای سرکوب گر در برابر ملت ایران چیزی محسوب نمیشود. همچنین میتوان به این نتیجه رسید که قدرت تحریم مردم در برابر تدارکات خامنه ای برای رونق دادن به سیرک انتخاباتش بسیار قوی تر است.
اگر خامنه ای اندکی به امنیتی! که در آن به سر میبرد باور داشت هرگز در آستانه انتخابات در روز ۱۳ اردیبهشت ۷ نفر را در زندان گوهردشت کرج به دار نمیکشید. قالیباف که شهوت قدرت او را به هر کاری وادار میکند در نزاع با جناح مقابل اشاره کرد که تنها ۴ درصد جامعه ایران راضی هستند. هرچند میتوان آمار ۴ درصد او را نیز با چالش های جدی مواجه کرد و نشان داد که این آمار بزرگ نمایی است. بر همین منوال قالیباف از ۲۵ میلیون نفر فقیر مطلق در کشور سخن گفت و رئیسی از ۱۶ میلیون حاشیه نشین.
نگرانی خامنه ای از ترک برداشتن مقوله «امنیت» واقعی است. او حق دارد در جامعه ای که بنا بر گفته خدمتگزاران تا این سان از نظام او فاصله گرفته اند احساس نا امنی کند. او در درد و خشم مردم پایان خود و ارثیه خمینی را میبیند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر