روز 22مرداد سال 1358 پاسداران و مزدوران خمینی، اقدام به‌یورش وحشیانه علیه ساختمان ستاد مرکزی جنبش ملی مجاهدین واقع در خیابان مصدق تهران که به‌نام بنیاد علوی معروف بود، کردند. اما هوشیاری مجاهدین و هواداران آنان مانع از آن شد که تو‌طئه‌‌‌‌‌‌‌رژیم به‌طور کامل جامه‌‌‌‌‌‌‌عمل بپوشد. زیرا هواداران مجاهدین به‌سرعت دست به‌کار شده و با تشکیل دیوارهای انسانی و دستهای به‌هم‌زنجیرشده خود، از ساختمان بنیاد علوی حفاظت کردند.
هواداران مجاهدین درحالی‌که زیر مشت و لگد مزدوران قرار داشتند، اجازه نفوذ چماقداران خمینی به‌داخل ستاد مجاهدین را ندادند.
پدرطالقانی و مهندس‌بازرگان از‌جمله شخصیتهایی بودند که اعمال وحشیانه‌‌‌‌‌‌‌چماقداران در حمله به‌جنبش ملی مجاهدین را محکوم کردند.
سرانجام بعد از چند شبانه‌روز مقاومت، خمینی مجبور شد چهره پلید خود را که پشت عبارت ”حمله‌‌‌‌‌‌‌مردم به‌مجاهدین” پنهان می‌کرد، نمایان کرده و دادستانی او رسماً حکم تخلیه ساختمان بنیاد علوی را برای مجاهدین صادر کرد. بدینسان مجاهدین، رسوایی دیگری برای خمینی، در ششمین ماه حکومتش، رقم زدند. زیرا بر همگان معلوم گردید که خمینی حتی تحمل یک دفتر کار را هم برای نیرویی که از خون پیشتازانش سیلاب سرنگونی حکومت شاه برخاسته، ندارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر