در فضای فرهنگی و تاریخی پاریس، در نزدیکی بنای پرشکوه پانتئون، صدایی برخاست که پژواک عدالت، آزادی و همبستگی فراملی بود؛ دومینیک آتیاس، نایب‌رئیس
پیشین کانون وکلای پاریس و از چهره‌های شناخته‌شده در جامعه حقوقی اروپا، در کنفرانسی مهم در شهرداری منطقه ۵ پاریس، به‌روشنی موضع خود را در برابر سرکوب‌های سیستماتیک در ایران اعلام کرد. او در این سخنرانی، به دفاعی روشن از مقاومت مردم ایران، به‌ویژه رهبری آن توسط مریم رجوی پرداخت و خواستار پایان دادن به سیاست اعدام و شکنجه در جمهوری اسلامی شد.تجلی تعهد حقوقی و انسانی
خانم آتیاس که سابقه‌ای درخشان در دفاع از اصول بنیادین حقوق بشر دارد، این‌بار نیز در قامت یک وکیل متعهد، از مرزهای ملی فراتر رفت و از پشت تریبونی در قلب اروپا، علیه رژیمی سخن گفت که سال‌هاست مردمش را با اعدام، زندان و سرکوب، به سکوت واداشته است. او با الهام از تاریخ مبارزات فرانسه علیه اعدام، به‌ویژه یاد وزیر فقید روبرت بدنتر، دفاع از حق زندگی را نه‌تنها یک ارزش حقوقی، بلکه یک وظیفه اخلاقی توصیف کرد.
مروری بر جنایات نهادینه‌شده
آتیاس در بخشی از سخنان خود به کشتار گسترده زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ اشاره کرد، که به‌درستی آن را یکی از تاریک‌ترین برگ‌های تاریخ معاصر ایران دانست. او با اشاره به نمایشگاه‌های مستند برگزارشده توسط سازمان مجاهدین خلق در پاریس، تأکید کرد که این تلاش‌ها در آگاه‌سازی افکار عمومی جهان نسبت به ماهیت واقعی رژیم ایران نقش حیاتی داشته‌اند.
تقدیر از مقاومت و زنان پیشگام
نقطه اوج این سخنرانی، ستایش او از نقش پررنگ زنان در مقاومت ایران بود. زنانی که نه تنها در خیابان‌ها، که حتی در زندان‌ها و زیر تیغ اعدام نیز صدای اعتراضشان را خاموش نکرده‌اند. دومینیک آتیاس با تحسین دیدگاههای مریم رجوی، از مقاومت ایران به‌عنوان حرکتی آگاهانه و سازمان‌یافته برای بازگرداندن کرامت انسانی و دمکراسی یاد کرد.
حمایت بین‌المللی و نقش شهرداران فرانسوی
یکی از بخش‌های برجسته این سخنرانی، ادای احترام به بیش از ۱۰۰۰ شهردار فرانسوی بود که با شجاعت در برابر کارزارهای تبلیغاتی رژیم ایران ایستادند و با صدای بلند اعلام کردند که اعدام و سرکوب در ایران را تحمل نخواهند کرد. آتیاس با اشاره به این همبستگی گسترده، آن را نشانه‌ای از زنده بودن وجدان جهانی دانست و خواستار پیگیری عملی حقوق بشر در تعاملات بین‌المللی با رژیم ایران شد.
فریادی برای ایران آزاد
در پایان سخنرانی، دومینیک آتیاس نه تنها به‌عنوان یک وکیل، بلکه به‌مثابه یک انسان دغدغه‌مند، حمایت کامل خود را از مقاومت مردم ایران اعلام کرد و با ندایی پرشور گفت: «زنده باد ایران آزاد، زنده باد زنان ایرانی، زنده باد مردم ایران». این سخن نه فقط پایان یک سخنرانی، که آغاز پیام امیدی بود برای همه کسانی که در پی آینده‌ای آزاد و انسانی برای ایران هستند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر