مسعود رجوی - تیر و مرداد ۱۳۹۲
وصف حال پیشتازان تغییر و انقلاب
اکنون صاحب کارگاه و روند تکامل به وصف حال پیشتازان تغییر و انقلاب می پردازد: در این آیه، با ۴نکته و ۴نشانی، تصویر پیشتازان جنگاور را تکمیل می کند.
می گوید قول و زبان و حال آنها این بود که گفتند:
اول - بار پروردگارا، گناهان و خطاهای ما را ببخش
دوم - اسراف و زیاده روی و چپ و راست زدنهای ما را ببخش
سوم - گامهای ما را محکم و استوار کن
چهارم - همه اینها هم بخاطر این است که ما را بر جماعت حق ستیز و حق کش نصرت بگیر و پیروز کن
توجه کنید که همه توصیفات و ضمائر جمعی است نمی گوید گناه من یکی را ببخش بلکه می گوید گناهان ما را ببخش. تاکید بر روی جمع است و نه فرد. چون حرکت و تقدیر مورد نظر را این جمع و این قشر و این تشکل باید محقق کند.
از آیه قبلی و آن مرزبندیها و ۳مرز سرخ ایدئولوژیکی که صحبت کردیم، به روشنی پیداست که مشخصا منظور از گناهان، همان لحظات یا اعمال و افعال و واکنشهایی است که به یکی از آن مرزها، خدشه وارد کرده است یا می توانسته آن را مخدوش کند.
راستی گناه ما چیست؟ آیا لحظه و رویکرد «جنگ» با موانع راه تکامل است یا «نجنگ» و لحظات و رویکردهای «پشت به جنگ»؟ آیا گناه ما در جمیع جهات و همه پهنه ها، این است که به دشمن خدا و خلق در میهنمان، زیاد ضربه زدیم یا کم ضربه زدیم؟
گناه ما در پایداری و ایستادگی و تحمل شدائد است یا در لحظات و رویکردهایی که اراده رزمنده را سست می کند؟ در لحظات و رویکردهای خیزش و تهاجم، یا در ضعف و ترس و تزلزل؟ در برخورد قاطع و توانمند و سرفرازانه با ارتجاع و مزدورانش؟ در شکوه عزت و شرف یا در حضیض ذلت و تسلیم؟ پس خدایا لحظات و رویکردهای وادادگی و ول دادگی و ترس و تزلزل و ضعف و ذلت را از ما دور کن!
***
مجاهدت و جنگ با این رژیم زیبنده مجاهد خلق است. آبشخور همه گناهان ما، در یک کلمه «نجنگ» است. سستی و کم جنگیدن است. کم ضربه زدن به اردوی دشمن ضدبشر است. تا این رژیم هست، مهمترین ارزش و مهمترین ثواب در برابر آن، مقاومت و ایستادگی و جنگیدن و ضربه زدن است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر