.... وقتی می رسیم به دنیای انسانی یعنی دنیای آگاهی و اختیار، دنیای خردوری و آزادی این هم عبث، پوچ و بیهوده نیست. در ذات انسانیت بخاطر آگاهی و اختیارش مسئولیت نهفته است والا برای چی به این خصائل آراسته است اگر جهان را هیچ و پوچ بنگاریم البته می شود سر این حرفها چک و چونه زد اما اگر در آفرینش انسان قصد و غرضی نهفته بوده اگر آمدن و رفتنش مرگ و زندگیش پوچ و بیهوده نیست پس بخاطر همان شرافت انسانی خصوصیات ویژه انسانی الزامات تعهدات و در یک کلمه مسئولیتی بر آن بار است پیمانی در ذاتش ازش گرفته شده که هرچه آگاهی و خردوری بیشتری داره و هرچه بیشتر می داند که چی به چی است این دنیا این تعهد و این مسئولیت این پیمان سنگین تر است البته که انسان آزاد است که به مسئولیت ها و پیمانهایش پشت کند در هر لحظه هر کدام از ما که اینجا نشسته ایم آزادیم در همین لحظه که خوب زیر بار تعهداتمان بزنیم و لباس رزممان را درآوریم و لباس دیگری بپوشیم و بزنیم زیر مسئولیتهایمان ......
***
در این آیه می گوید زمانی که تعهد گرفتیم و پیمان گرفتیم از تو و همه پیامبران از نوح از ابراهیم از عیسی تعهد سنگین از آنها گرفتیم یعنی باید قیام می کردند به مسئولیتشان می خوابیدند هرچه که بود .... چرا این ناموس و روشی است که خدا مقرر کرده به این وسیله میخواهد بپرسد از آنها که صداقت دارند از صدق آنها می خواهد صداقت ها بارز بشوند در فراز و نشیب حوادث آگاهی و اختیار را داده که مسئولیت بطلبد تا باز بپرسد از آنها که صداقت دارند از صدقشان، صدقشان را به اثبات برسانند در مواضعی که گرفته اند و آماده بکند وجه معکوس آن طرف طیف برای دشمنان خلق و انقلاب برای کفر و حق ستیزان برای اضداد تکامل عذاب علیما......
***
.... مگر شما پیمان نبستید که پشت نکنید به وظایفتان روی نگردانید، پشتتان را نکنید ... عهد و پیمانهای خدایی همیشه موقع پرسیدنش و موقع سوالش فرا خواهد رسید باز پرسیده خواهید شد در گیر و دار حادثه ها آزمایشتان خواهد کرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر