کمتر از یک سال از انتصاب گماشته خامنهای به ریاستجمهوری گذشته و طی این مدت، فروپاشی اقتصادی، تورم، بیکاری و فقر و فلاکت سقفهای جدید را در نوردیده است.
از وعدههای داده شده رئیسی جلاد در زمینه سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی چیزی جز سرکوب و گرانی و فقر مطلق نصیب مردم نشد.رئیسی، رتبه اول اعدام در جهان
امروز خامنهای و رئیسی برای سد بستن در برابر قیامها به سرکوب و اعدام روی آوردند. ۱۰ماه پس از روی کار آمدن رئیسی جلاد ۶۷، اعدام دستکم ۳۰۰ زندانی ثبت شده است.
طبق تازهترین گزارش سازمان عفو بینالملل، ایران از نظر تعداد اعدام ها، بعد از چین در رده دوم و بر اساس جمعیت در رتبه اول قرار دارد. این سازمان میگوید جمهوری اسلامی ۳۱۴نفر را در سال۲۰۲۱ اعدام کرده که بالاترین رقم از سال۲۰۱۷ است (دویچه وله فارسی ـ ۱تیر ۱۴۰۱).
«کنت راث» مدیر اجرایی دیدبان حقوق بشرـ ۱۶ژوئن ۲۰۲۲ در توئیتر نوشت: «کارشناسان حقوقبشر سازمان ملل نگرانیهای جدی خودشان را نسبت به سرکوب خشونتآمیز علیه جامعه مدنی در ایران، از جمله اعضای اتحادیههای کارگری و معلمانی که بهدلیل اعتراض به حقوق پایین و شرایط بد کاری دستگیر شدهاند، را محکوم میکنند».
رئیسی جلاد «سوداگر مرگ»
سایت سان نیوزـ ۲۹خرداد ۱۴۰۱در معرفی رئیسی جلاد نوشته است: «رئیسی که لقب زشت قصاب را دارد، او دستور شکنجه زنان باردار را صادر کرده است. زندانیان را از صخرهها پرتاب میکرد و مردم را با کابلهای برق شلاق میزدند. او لقب "سوداگر مرگ" زشت خودش را بهدلیل دخالت در اعدام دستهجمعی زندانیان سیاسی در دهه۱۹۸۰به دست آورد». «رئیسی یکی از اعضای کلیدی کمیسیون مرگ بود. او دستور کشتن افراد در قتلعام سال۱۹۸۸[۱۳۶۷] که رژیم ایران هرگز به آن اعتراف نکرده است، را صادر میکرد».
خبرگزاری فرانسه ۳۱خرداد ۱۴۰۱، با عنوان «سازمان ملل، ایران بیش از ۱۰۰نفر را بین ژانویه تا مارس۲۰۲۲ اعدام کرد، نوشت: "ندا الناشف" معاون دبیرکل حقوقبشر سازمان ملل، هنگام ارائه گزارش آنتونیو گوترز در مورد ایران به شورای حقوقبشر سازمان ملل، گفت: «حدود ۲۶۰نفر در سال۲۰۲۰ و حداقل ۳۱۰نفر در سال گذشته اعدام شدند».
افزایش ۲۵درصدی اعدامها در دوره رئیسی
در برابر ناکارآمدی اقتصادی و گرانی افسار گسیخته و عمیقتر شدن شکاف و انزجار مردم از حاکمیت، رژیم در وحشت از خیزشهای اجتماعی، لحظهای ماشین اعدام و کشتار را متوقف نمیکند.
سایت میشن نت ورک نیوز ـ ۳مه ۲۰۲۲ نوشت: «بر اساس گزارش جدید گروههای حقوقبشر در اروپا، اعدامها در ایران ۲۵درصد افزایش یافته است. ادوین کشش آبنوس میگوید: «ارتباط بین انتخاب رئیسی و افزایش اعدامها باید مورد توجه قرار گیرد»، «سرکوب و نقض مستمر حقوقبشر در ایران خشم جهانی را برانگیخته است. در این رابطه شورای حقوقبشر در ژنو خواستار حسابرسی از رژیم آخوندی بهخاطر قتلعام سال۱۹۸۸ و سرکوب قیام نوامبر ۲۰۱۹ و پایان دادن به مصونیت از مجازات در رژیم آخوندی شد».
گزارش سالانه دبیرکل، اعدام ۱۰۵نفر در سه ماه
«آنتونیو گوترز» دبیرکل سازمان ملل، ۱۶ژوئن ۲۰۲۲ در گزارش سالانه خود [از بازه زمانی ۱۱ژوئن ۲۰۲۱ تا ۲۰مارس ۲۰۲۲] به پنجاهمین شورای حقوقبشر این نهاد، شرحی از نقض گسترده حقوقبشر در ایران و آماری از اعدام ۱۰۵نفر ظرف سه ماه ارائه کرد.
در گزارش دبیرکل در مورد مجازات بیرویه اعدامها آمده است:
یکم: اکثر اعدام شدگان از گروههای اقلیت بودهاند و محکومان عمدتاً برای اتهاماتی از جمله: "فساد فی الارض"، جرایم مرتبط با مواد مخدر؛ امنیتی (زندانیان سیاسی)، قتل غیرعمد؛ محاربه، و اتهام شرکت در تظاهرات به اعدام مجازات شدند.
دوم: اعدامها در ایران در سال۲۰۲۱ در مقایسه با سال۲۰۲۰ افزایش یافته است، در سال۲۰۲۱، حداقل ۳۱۰نفر از جمله حداقل ۱۴زن اعدام شدهاند.
سوم: در سال۲۰۲۲، بین ۱ژانویه ۲۰۲۲ تا ۲۰مارس ۲۰۲۲ [به مدت سه ماه] حداقل ۱۰۵نفر اعدام شدهاند» (سایت سازمان ملل ـ۲۶خرداد۱۴۰۱).
ایران، محرومیت خودسرانه از حق حیات
در بخش سوم گزارش دبیرکل در وضعیت حق حیات در ایران آخوندزده آمده است: «شهادتها و گزارشهای متعددی از سوی سازمانهای غیردولتی، افراد، قربانیان و خانوادههای آنها در مورد نقض حق حیات انجام شده توسط دولت»، از جمله:
اعدامهای خودسرانه و فراقضایی.
استفاده از نیروی مرگبار توسط نیروهای امنیتی علیه معترضان صلحآمیز و کولبران.
محرومیت خودسرانه از حق حیات در بازداشت در نتیجه شکنجه (عادل کیانپور در سال۲۰۲۰ در اعتراض به شکنجه پس از یک هفته اعتصاب غذا در زندان شیبان استان خوزستان درگذشت).
محرومیت از دسترسی به موقع به مراقبتهای پزشکی (بکتاش آبتین نویسنده و مدافع حقوقبشر به اتهامات دفاع از آزادی در ۱۰ژانویه ۲۰۲۲ پس از ابتلا به کووید-۱۹ در زندان، بهدلیل عدم مراقبتهای پزشکی درگذشت).
عدم تضمین حق محاکمه عادلانه، از جمله در موارد مجازات اعدام تضمین نشده است (اشاره به اعدام حیدر قربانی).
اعدام مجرمین کودک.
دستگیری معترضان مجروح از بیمارستانها توسط مأموران امنیتی یا لباس شخصی.
شکنجه و محرومیت خودسرانه از حق حیات در بازداشت که منجر به مرگ میشود (در۲ نوامبر ۲۰۲۱، خسرو جمالیفر در زندان سنندج بهدلیل جراحت از ناحیه سر توسط مأموران زندان کشته شد).
نقض و زیرپا گذاشتن ماده ۷ میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی به اجرای مجازاتهای بدنی.
استفاده از شلاقزدن بهطور گسترده بهعنوان یک نوع مجازات ظالمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز گسترش یافته است.
صیانت، کرامت و تأمین امنیت بانوان در برابر خشونت.
ازدواج های اجباری یا زود هنگام طبق قوانین حکومتی.
افزایش شکاف جنسیتی، نرخ بیکاری در میان جوانان و تحصیلکردهها.
عدم حفاظت و بهرسمیت نشناختن حقوق اقلیتهای قومی و مذهبی.
اعدام مجرمین کودک
رژیم آخوندی تنها کشوری است که اعدام کودکان در گزارش دبیرکل به آن اشاره شده است. در گزارش دبیرکل آمده است، «بین اوت ۲۰۲۱ و مارس ۲۰۲۲، حداقل دو کودک مجرم، در حالی که ۱۵ساله بودند، اعدام شد». «سجاد سنجری در ۲اوت ۲۰۲۱ بدون اطلاع قبلی به خانوادهاش و آرمان عبدالعالی دیگر کودک مجرم در ۲۴نوامبر ۲۰۲۱ در حالی که زیر سن قانونی بود، اعدام شدند» (سایت سازمان ملل ـ۲۶خرداد۱۴۰۱).
بهکارگیری قهر مفرط در اعتراضات اصفهان و خوزستان
از وحشیگیری اوباش چماقدار خامنهای در سرکوب جوانان شورشی و قیامآفرینان در اصفهان و سرکوب مردم بپا خاسته خوزستان در گزارش دبیرکل آمده است: «در ۱۵ژوئیه ۲۰۲۱، اعتراضات در استان خوزستان و بیش از ۲۶شهر بهدلیل کمبود آب آغاز شد... شلیک گلولههای جنگی توسط نیروهای امنیتی، از جمله استفاده از سلاحهای خودکار و تفنگ های ساچمهای، منجر به کشته شدن حداقل ۹نفر از جمله یک خردسال شده است. از ۱۵ژوئیه ۲۰۲۱، بیش از ۲۰۰نفر را در چارچوب تظاهرات مسالمتآمیز دستگیر شدند، از جمله کودکان».
«در ۱۱نوامبر، نیروهای امنیتی به کشاورزانی که در بستر خشک رودخانه اصفهان دست به اعتصاب زده بودند، حمله کرده و چادرهای کشاورزان را آتش زدند، و گاز اشکآور شلیک کردند که بیش از ۴۰نفر در پی تیراندازی پاسداران حداقل یک چشم خود را از دست دادهاند» (همان منبع).
قتل و کشتار کولبران و سوختبران
در گزارش دبیرکل آمده است، «در سال۲۰۲۱ـ ۵۳کولبر محروم در نتیجه تیراندازی مستقیم توسط نیروهای امنیتی کشته شدند و بیش از ۱۳۰نفر از جمله افراد زیر ۱۸سال زخمی شدند. طبق گزارشها، بین ۱ژانویه تا ۲۰مارس ۲۰۲۲، حداقل ۱۸ کولبر هدف تیراندازی مستقیم قرار گرفتند».
ایران، خیزشهای خاموش ناپذیر و شکست ماشین سرکوب
رژیم ضدبشری آخوندی همزمان با گسترش خیزشها و اعتراضات اجتماعی اعدامهای جنایتکارانه و جمعی را تشدید کرده است. اما یک سؤال واقعی که از بستر اجتماعی و تضادهای لاینحل آخوندها برمیآید این است که، آیا خامنهای توان رویارویی با خشم مردم را دارد؟
چرا شورش و قیامهای مردم ستمدیده ایران از کشاورزان، کارگران، بازنشستگان، معلمان و... ... با وجود شدیدترین سرکوب و دستگیری، خاموش نمیشود؟!. پاسخ این سؤال را در وضعیت وخامتبار خامنهای در پتانسیل خشم فرو خفته نسلی از گرسنگان و محرومان میهن از یکسو و ضعف و ریزش سپاه پاسداران و نیروی سرکوبگر انتظامی و همچنین ناتوانی خامنهای دید.
نتیجه:
خامنهای مفلوک بیهوده تصور میکند با افزایش اعدامها و تشدید سرکوب میتواند مانع بروز آتشفشان خشم مردم ایران شود. گسترش کانونهای مقاومت و شورش در سراسر کشور و خیزش روزانه بازنشستگان، کارگران، معلمان و... در شهرهای مختلف ایران بهخوبی نشان داد که اعدام و سرکوب کارآیی خود را همچون کف روی آب در روزهای آخر حکومت شاه خائن، از دست داده است. در نبرد نهایی، فوران آتشفشان خشم مردم در کف خیابان سرنگونی را رقم خواهد زد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر