گفتگو با غلامرضا خسروی منتشر شده در اینترنت در سال۹۲
من هر لحظه آمادهٴ شهادت در راه خلق و آرمانهای رهایی بخش مجاهدین خلق ایران می باشم و همین حکم اعدام را هم در چارچوب قضا و قدر الهی دانسته و هر شرایطی و هر حکمی را خیر مطلق می دانم و با جان و دل می‌پذیرم و برای آن هم افتخار میکنم.
نامه غلامرضا خسروی به رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت
از بند ۳۵۰ اوین -۱۱اردیبهشت ۹۳
رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت خواهر مجاهد مریم رجوی
با سلام و درودهای بیکران
پس از ۱۵روز و با بازگشت به بند ۳۵۰ از سلول های ۲۴۰ زندان اوین، در جریان تلاش های مستمر و پیگیر شما در حمایت از حقوق زندانیان مظلوم و بی دفاع و آسیب دیده از یورش وحشیانه مزدوران رژیم ضدبشری آخوندی قرار گرفتم.
لذا برخود دیدم تا از همه مجاهدتهای شما و سایر خواهران و برادران مجاهدم و اعضا و وابستگان شورای ملی مقاومت تشکر و قدردانی نمایم.
باشد تا این رنج ها و شکنج ها ره به پیروزی نهایی مردم ایران که همانا استقرار دمکراسی و آزادی است بازنماید.
سلام بر خلق
سلام بر آزادی
فرزند کوچک خلق قهرمان ایران غلامرضا خسروی
۱۱ اردیبهشت هزار و سیصد و نود وسه
سخنرانی خواهر مریم در ۶تیر ۹۳ در گردهمایی سالانه مقاومت در پاریس
حمله وحشیانهٴ رژیم به بند ۳۵۰ در زندان اوین، همان کانون شورشی اشرف۳۵۰، وسیله‌یی برای آزار و ارعاب زندانیان سیاسی و جامعهٔ ایران بود.
درود بر غلامرضا خسروی که خود را با سرخترین و ممنوع‌ترین نام، یعنی مجاهدین، معرفی نمود و در منتهای بی‌باکی به قلب ارتجاع شلیک کرد و این چنین آرمانش را جاودانه کرد. غلامرضا گفت: «من هوادار سازمان پرافتخار مجاهدین خلق ایران بوده و هستم. . ».
مردم ایران از قهرمانی او به خود بالیدند و جوانان از جسارت او درس آزادگی و پیکار گرفتند. آری، زندانیان دلیر از غلامرضا تا دیگر زندانیان مجاهد و مبارز، زندانیان کرد و عرب و بلوچ و اهل سنت که این روزها در معرض اعدام و شهادت هستند، به خوبی اثبات کردند که مقاومتشان ولو با دستهای بسته و در کنج زندانها عین نبرد و کارزار سرنگونی است.
مبارزه‌یی که مبارزه‌یی که در آن، جلاد هر دم در مقابل عزم زندانی به زانو در می‌آید و تاریخ گواهی می‌دهد که تا چنین مبارزه‌یی هست، دیکتاتورها هرگز در امان نخواهند بود.
سلام بر شهیدان
و سلام بر ایستادگان.
سلام بر شهیدان
و سلام بر ایستادگان.
از پیام مسعود رجوی ۱۲ خرداد۹۳
یار تمام‌عیار اشرف‌نشان، غلامرضا خسروی،
پس از ۱۲سال پایداری در اوین و سایر زندانهای رژیم،
پس از ۴۰ماه ایستادگی در سلول انفرادی،
در پنجمین سالی که زیر حکم اعدام می‌زیست و ۵۵ماه شب را با حکم اعدام در ”آماده باش“ به صبح می‌رساند، پس از ضرب‌وشتم و پاره شدن گوش در ۲۸فروردین امسال در بند ۳۵۰ اوین، پس از سلول انفرادی و ۲۳روز اعتصاب‌غذا، و پس از چندین دور که تا آستانه اعدام پیش رفت، در روز میلاد امام حسین، پر کشید.
بر آستان پیامبر جاودان آزادی سر سایید و به معراج و دیدار رفیق اعلی شتافت.
میخواستند او را به زانو درآورند، اما او هیبت و صولت خلیفه و جلادان و تمامی فرّاشان و ردیه نویسان و روضه‌خوانان نظام را در حوزه های داخل و خارج کشور، در هم شکست. به آنها تُف کرد شاید که چگونه زیستن و چگونه مردن بیاموزند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر