مهر، ماه دانش و پویش و جهش و رویش است.
ماه قلم برگرفتن و نوشتن... ماه خواندن و شکفتن...
مهر امسال اما با هر سال دیگر، متفاوت است. آرام و در سکوت و سکون نیست. خلاصه در نودفتری سبز و زرد و نیلگون نیست.
سال قبل یادم است که معلم گفت، بنویسید «آب...»
امسال اما پهلوان نوید افکاری پیش روی ما می گوید، بنویسید «آزادی...»
یکی درس آب و اندوختن ثروت می دهد؛
دیگری درس فداکاری، جوانمردی و پهلوانی...
یکی درس نان و شغل و مسکن؛
دیگری درس قیام و ایستادگی و ماندگاری...
لحظاتی چند با خود می اندیشم.
به سالی که گذشت و سالی که در پیش رو است.
۹۸ چه پرتب و تاب بر ما گذشت؛ آبانش، پرِ فریاد بود و خروش خشم و آتش. خیابان ها یکسره سرود یکدلی بود و جسارت از نوع آرش.
برای آزادی ایران، به عشق آزادی ایران و به پای آزادی ایران، کسی ترس و هراس نمی شناخت، زن و مرد نمی‌شناخت، کوچک و بزرگ نمی شناخت...
گویی که همه، یکی و یکرنگ، ندای « آزادی ایران» بودند.
چه جانها که فدا شد... چه نگاه های معصوم و پاکی که واپسین لحظات حیات را با کلام آزادی پیوند دادند و خود، شاهدی شدند بر جنایت حاکمان و قیام معترضان!
از علی ۱۲ساله تا آرمین ۱۵ساله...
از محمد ۱۶ساله تا احمد ۱۷ساله...
و یکایک ۲۷ نوجوانی که به دیکتاتور، «نه» گفتند و به آزادی، «آری!»
همان درس اول و آخر که فریاد آزادی است؛
شورش و قیام برای سعادت و بهروزی است؛
و تسلیم ناپذیری و شهامت برای سرفرازی.
امسال، پهلوان نوید، اینگونه آموزگار ما است...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر