میشل آلیو ماری – وزیر ارشد دولت فرانسه (۲۰۱۱) – ۲۴تیر۱۴۰۰
سلام به همگی شما، خانمها و آقایان،
شروع می‌کنم با درودهای صمیمانه‌ام به مریم رجوی. مایلم رئیس‌جمهور تشکر کنم برای این‌که یک بار دیگر از من دعوت به‌عمل آوردید برای شرکت در گردهمایی بزرگ سالانه‌تان.
واقعیت این است که این گردهمایی، یک بار دیگر، در شرایط خاصی برگزار می‌شود. کرونا به ما اجازه نمی‌دهد که مستقیم با هم دیدار کنیم، چیزی که طبعاً آنرا ترجیح می‌دادم. ولی خوشبختانه تکنولوژی این امکان را برایمان فراهم کرده که با هم گفتگو کنیم. معتقدم که در این دوران مهم است که بتوانیم رابطه‌هایمان را ادامه دهیم و با هم در مورد آنچه در جهان می‌گذرد تبادل نظر کنیم؛ جهانی که همواره پیچیده‌تر می‌شود، جهانی که نیاز دارد به شخصیتهایی نظیر مریم رجوی با تعهدش به حقوق‌بشر، تعهدش به ارزشهای دمکراتیک، تعهدش به‌جدایی دین از دولت و حقوق زنان که بتوانند آن را بیان کنند.
بله، مریم رجوی، یکبار دیگر آرزو می‌کنم بتوانید برای مدت طولانی مبارزه برای عقاید خود و برای ارزشهای خود را ادامه دهید.
خانمها و آقایان، از آخرین باری که فرصتی پیدا کردم تا با شما صحبت کنم، برای تمام دموکراسی‌ها اتفاق مهمی در ایران رخ داده است.
این رویداد مهم، انتخابات ریاست‌جمهوری است. درست است که در همه کشورهای دمکراتیک، انتخابات ریاست‌جمهوری یک لحظه خاص، احتمالاً پرهیجان‌ترین لحظه برای یک دموکراسی است، زمانی که همه شهروندان خانم یا آقای رئیس‌جمهور را انتخاب می‌کنند، یعنی کسی که مهمترین جهت‌گیریها را بسته به خواسته‌های شهروندان اعمال می‌کند؛ کسی که مسئول آماده‌سازی برای آینده است؛ کسی که مسئول نمایندگی کشور در خارج از کشور است.
بله، به‌همین دلیل و به‌دلیل سهم عمده‌یی که برای آینده ایفا می‌کند، و هم‌چنین به‌دلیل مشارکت همه شهروندان، انتخابات ریاست‌جمهوری لحظه‌ای تعیین‌کننده در یک دموکراسی است.
افسوس، افسوس که این لحظه جنبه خاصی در ایران پیدا کرد، دور از آنچه اتحادیه اروپا انتظار و آرزوی آنرا برای کشور بزرگی مانند ایران دارد. اولین چیزی که مغایر با اصول دمکراتیک است، محدود شدن انتخاب رای‌دهندگان است. به‌طور معمول رئیس‌جمهور را از میان تعداد زیادی زن و مرد که نامزد شده‌اند انتخاب می‌کنند.
این اصول غربی نیست، این اصول آمریکایی نیست. این اصول آسیایی نیست. این اصل همان مفهوم دموکراسی است. این اولین نقیصه و اولین نقض اصول دمکراتیک است.
اما نقیصه دیگری هم هست که بی‌ربط به قبلی نیست، احتمالاً به این دلیل که انتخابات به نوعی از قبل تصمیم‌گیری شده بود.
اما من بر این عقیده هستم که ارزشهایی هستند که فرا ملیتی هستند و ورای کشورها هستند. در میان این ارزشها باید از دموکراسی نام برد. این ارزشها شامل احترام به حقوق زنان و برابری زنان، احترام به حق بیان، احترام به اپوزیسیون می‌شوند. امروز همه اینها از بین رفته است. عدم مشارکت وسیع و لبریز شدن صبری که توسط تعدادی از زنان و مردان ایرانی بیان شد، نشان می‌دهد که ایران باید در این زمینه تکان بخورد.
بدیهی است که همه جهان حساب می‌کند روی ایرانی که عامل صلح و ثبات باشد. به این منظور، به عهده زنان و مردان ایران است که نشان دهند با جهت‌گیریهایی که گرفته شده موافق نیستند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر