خامنه‌ای تکپایگی نظامش را با مهندسی نمایش انتخابات کلید زد. بعد هم کاندیداهای خودی و نخودی را زیر پای رئیسی ذبح کرد و همزمان تا بخواهید روضه شرکت در انتخابات خواند و نوچه‌هایش را به‌خط کرد تا با تشویق و تهدید، مردم را پای صندوقهای رأی بکشانند.
اما هیچ‌کدام از اینها دردی از ولی‌فقیه دوا نکرد. شعار رأی من سرنگونی در فضای حقیقی و مجازی روزبه‌روز گسترش پیدا کرد و کسادی نمایش انتخابات و پیامدهای آن خامنه‌ای را سخت به وحشت انداخت. آخرین تیر خامنه‌ای توسل به فتوا بود. ولی‌فقیه هراسان از یک‌طرف شرکت نکردن در انتخابات را گناه کبیره دانست و از طرف دیگر گفت زنان می‌توانند بدون اجازه همسرانشان در انتخابات شرکت کنند. البته این تقلاهای خامنه‌ای نتیجه عکس دارد. هر چقدر خامنه‌ای بیشتر التماس کند و بیشتر فتوا بدهد مردم با شور بیشتری بر طبل سرنگونی خواهند کوبید. رأی من سرنگونی اکنون دیگر یک شعار نیست. یک عزم ملی است. این رأی با همت کانونهای شورشی و قیام‌آفرینان به کرسی خواهد نشست.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر