سخنرانی کی‌را رودیک در اجلاس کهکشان مقاومت ایران و ارتش آزادی ـ می‌توان و باید

 

اجلاس کهکشان مقاومت ایران و ارتش آزادی ـ می‌توان و باید ـ سخنرانی کی‌را رودیک، نماینده پارلمان اوکراین، رهبر حزب هولوس ـ ۱۰مرداد ۱۴۰۱

دوستان عزیز، خیلی ممنون از این استقبال گرم. برای من این یک دنیا ارزش دارد. اولین بار که با شما صحبت کردم یکی از روزهای اول جنگ بود،

در آن لحظه تصمیم گرفتم خودم را مسلح کنم و به نشانه‌ای از اراده همه مردم اوکراین، برای دفاع کشورمان اسلحه‌یی خریدم تا با جان خود از آن دفاع کنم.

جنگ در حال حاضر تمام نشده است و ما باید به جنگ ادامه دهیم. ما تا پیروزی به جنگیدن ادامه خواهیم داد. امروز اینجا هستم تا برخی از درسهایی را که آموختیم به اشتراک بگذارم. اولین درس، درد است. دردی که آن را احساس می‌کنید وقتی که متوجه می شوید هر روز چه تعداد کودک کشته می شوند.

بیش از ۴۰۰ کودک در طول چهار ماه و نیم جنگ کشته شده‌اند. این بهایی است که ما برای پابرجا بودن کشورمان و برای ادامه آزادی مردم‌مان می‌پردازیم که بهای گزافی است. این درد هر روز من را می‌کشد، مانند گریه کردن از درون و بیرون، و نمی‌دانم چه چیزی می‌تواند این درد را متوقف کند.

درس دوم درس وحدت است. ما یاد گرفتیم که شما تنها زمانی می‌توانید بجنگید و تنها زمانی می‌توانید پیروز شوید که تنها نباشید. می‌دانید، از ابتدای جنگ، ما حمایتهای بسیار زیادی از سراسر جهان دریافت کردیم. از سوی مردمی که هرگز آنها را ملاقات نکرده‌ایم، از افرادی که نمی‌دانیم چه کسانی هستند که این میزان عشق و حمایت‌شان را نثار ما می‌کنند. از کشورهایی که نسبت به ما بی‌تفاوت بودند، لیکن اکنون برای ما سلاح و پول و کمکهای بشردوستانه می‌فرستند.

و می‌خواهم این سپاسگزاری کنم از تک‌تک افرادی که برای ما اجناس، سلاح و افکار خوب می‌فرستند زیرا همه آنها به یک اندازه ارزشمند هستند. زیرا می‌دانیم که در این دنیا تنها نیستیم و برای خودمان نمی‌جنگیم.

ما اساساً برای آزادی و دموکراسی می‌جنگیم

می‌خواهم از شما مردم ایران آزاد سپاسگزاری کنم.

و از من این میزان حمایت کردید و این‌ میزان انرژی دادید تا قدرت حرکت به‌جلو داشته باشم

و من فکر می‌کردم، آنها (مردم ایران آزاد) تنها متحدان ما نیستند. آنها حتی دوست ما هم نیستند آنها برادران و خواهران ما هستند زیرا قطعاً می‌دانند که ما در چه حالی هستیم.

درس دیگری که می‌خواهم با شما در میان بگذارم درس کلمه خطرناک صلح است. اخیراً بارها شنیده‌ایم. اوه، بچه‌ها حاضرید صلح کنید؟ آیا در کشور خود صلح نمی‌خواهید؟ خب خیلی ببخشید این فراخوان به صلح عمل بسیار خطرناکی است. به این معناست که ما در نقطه‌ای از جنگ دست بکشیم. من می‌توانم به شما بگویم که ما از جنگ دست نخواهیم کشید.

ما یک کشور مستقل هستیم و سرزمینهای ما از ما گرفته شده است و ما دست از جنگ برنخواهیم داشت. بنابراین من به شما می‌گویم، من از کلمه صلح خوشم نمی‌آید، یک کلمه دیگری غیر از آن است که آنها دوست دارند، کلمه‌یی که من به آن سمت نشانه می‌روم. به عبارت دیگر، هدفی است که مردم اوکراین نشانه گرفته‌اند و آن کلمه، پیروزی است. ما تا پیروزی می‌جنگیم. تا هر اینچ از خاک اوکراین را آزاد کنیم. برای رسیدن به عدالتی که هر شهروند اوکراینی جانش را می‌گذارد برای دفاع از دمکراسی، ارزشهای آزادی و برای هر آنچه که معتقدیم. و بعد درس دیگری که آنها می‌خواهند به شراکت بگذارند، عشق است، عشق وافری در تک‌به‌تک روزها در هوا جاری است.

با وجود تمام درد و رنج و ترورها، هنگامی‌که مردم بیشتر از همیشه متحد هستند، مردم دستها، خانه و غذای خود را به یکدیگر می‌دهند. وقتی مردم می‌دانند که ما اوکراینی هستیم بدان معناست که ما فوق‌العاده شجاع هستیم. می‌دانید، این ضرب‌المثل در حال حاضر به قدری رایج شده که من در همه کشورهای جهان دیده‌ام.

مثل اوکراینیها شجاع باشید. خوب، من می‌توانم به شما قول بدهم، ما با عشق و شجاعت، کشورمان را نه تنها در این جنگ به پیروزی خواهیم رساند، بلکه به‌عنوان مثال که می‌توان هر ظالمی را در جهان شکست داد هر مستبدی که فکر می‌کند که می‌تواند با دموکراسی مقابله کند که می‌تواند مقابل ارادهٴ مردم قرار گیرد شکست خواهد خورد..

یکی از دوستان بسیار نزدیکم، وقتی به‌جبهه می‌رفت گفت:  من می‌خواهم این جنگ در طول عمر نسل ما پایان یابد .

من نمی‌خواهم فرزندان ما همین وضعیت ظلمت‌بار را دوباره و صدباره تجربه کنند. زیرا آنچه ما از تاریخ می‌دانیم این است که اگر ظالم شکست نخورد قطعاً باز خواهد گشت. بنابراین برای ما، مسأله پیروزی کامل است زیرا ما صددرصد نمی‌خواهیم فرزندانمان و نسل بعدی از جهنمی که ما داریم عبور کنند.

آخرین سؤال و آخرین درس، درس اراده‌ی آنهاست. بیشتر شما را که در اشرف۳ ملاقات کردم، از من می‌پرسیدند، انگیزه‌ی مردم شما و نیروی محرکه که هر روز صبح بر می‌خیزند با همان انرژی و قدرت برای ادامه جنگ و حتی قوی‌تر از روز قبل می‌جنگند چه چیزی است؟ خب، من اینجا به کسی می‌توانم استناد کنم که به من چیزی بسیار عاقلانه گفته است: و آن «می‌توان و باید» است...

خانم رجوی، می‌خواهم از حمایت شما تشکر کنم. من می‌خواهم از همه شما برای عشق و توجهی که به همه ما نثار می‌کنید و به‌خاطر حمایت باور نکردنی که مردم ایران آزاد، از مردم اوکراین آزاد می‌کنند، تشکر کنم. ما در کنار هم ایستاده‌ایم و می‌توانم به شما قول بدهم که ما در جنگ خود پیروز خواهیم شد و شما در جنگ خود پیروز خواهید شد برای دموکراسی‌ها در کل جهان، برای آزادی در تمام جهان. شکوه و افتخار برای اوکراین و برای ایران آزاد.

به اشتراک بگذارید: