فرانکو فراتینی وزیر خارجه ایتالیا ۲۰۰۲ـ ۲۰۱۱ ـ۲۷دی ۱۴۰۰
خیلی ممنون. خانم رئیسجمهور آقایان و خانمها دوستان عزیر همکارانم.
بسیار گفته شد داشتم فکر میکردم که در مورد سخنرانان قبلی بگویم.
این اولین نکته من است.
در مورد آنچه گفته شد اونهایی که میجنگند و مبارزه میکنند برای یک ایران دمکراتیک اونها اعتقاد دارند اونها مسلمان خوب اونها هستند مؤمنین خوب اونها هستند اونها هستند که احترام میگذارند به مذهبشون.
من یک مسیحی هستم و از آنجا که یک مسیحی هستم میخواهم از پاپ فرانسیس بگویم وقتی که گفت اونهایی که میکشند و یا تحمل میکنند دیگران بکشند بهنام خدا اونها دارند در واقع کفر میورزند
بنابراین عکس اون چیزی است که رژیم میگوید و عکس اون چیزی است که مذاهب میخواهند که احترام است و تساوی است بین زنان و مردان که معتقد به مذاهب مختلف هستند. اینها مومنین واقعی هستند اینها کسانی هستند که معتقدند.
نه در مذهب من و نه در مذهب شما و نه در هیچ مذهبی کسانی که مرتکب قتلعام میشوند اینها با اون مذهب نیستند که اولین نکته من است که اولین وظیفه اخلاقی من است که ستایش بکنم اونهایی که جانشان را به خطر میاندازند و جانشان را از دست دادهاند خواهران برداران پدران و مادرانشان. اما دو نکته دیگر مهم دیگر هست که سیستماتیک هستند که ما چهکار باید بکنیم با این رژیم وحشتناک و ناقض حقوقبشر. حقوق غیرقابل سازش و مذاکره انسانها که هزاران و هزاران نفر اونها را کشته. اولین مؤلفه و عنصر این است که یادمه مردم میگفتند که باشه تفاوتهایی هست میان اصلاحطلبان و اصولگرایان که اصلاً حقیقت نداشت. یادمه خودم یادمه وقتی در ۲۰۰۳ بهعنوان وزیر امور خارجه ایتالیا شروع به مذاکره کردیم با کشورهای دیگر در مورد توسعه هستهیی رژیم، با رژیم اونموقع که به اصلاحطلب بود خاتمی و خرازی که وزیر خارجهاش بود اگر من مقایسه کنم اونها رو با الآن، دقیقاُ یکی هستند هیچ تفاوتی من نمیبنیم. اونها فقط میخواستند یک چیزی رو معامله کنند تا دست بازی داشته باشند که به نقض حقوقی که مرتکبش میشدند ادامه بدهند. این حقیقت است. و اصلاً نباید متوهم شد اینها یکی هستند سر و ته یک کرباسند و یک شغل دارند یک هدف دارند و اون اینکه اوامر خامنهای را پیگیری کنند. و اون است که بهشون میگه چهکار کنند و چهکار نکند. بنابراین این خوشبینی بیهوده برخی رو باید کنار بزنیم که میتونه رهبران بهتری در این رژیم وجود داشته باشه که بشه باهاشون کار کرد. هیچکس بهتری وجود ندارد همهشون ناقض حقوقبشر هستند
دومین مسأله که بسیار به این مرتبط هست این هست که اغلب کسانی که مستقیم و غیرمستقیم حمایت میکنند از این رژیم این بحث را مطرح میکنند که خب ما باید تحریمها را برداریم چون تحریمها تأثیر میگذاره روی مردم بیگناه. زندگی روزمره مردم ایران تحتتأثیر قرار میگیره. این مطلقاً دروغه. بهعنوان یک حقیقت باید گفت که هر چه بیشتر پول به این رژیم میرسد هر چه بیشتر پول صرف برنامه هستهیی میکنند از جیب مردم ایران نه با توزیع پول میان مردمی که دنبال بهبود زندگی خودش هستند. بنابراین من میگویم باید حتی تحریمها را سنگینتر و قویتر کرد و نه اینکه اونها را ضعیفتر کرد. در مقابل رژیم که ناقض همه قوانین بینالمللی است. ما باید بدانیم که ما هر دلاری که به این رژیم داریم این ساختار نظامی و هستهیی رژیم ایران را علیه مردم ایران که خیابانها تظاهرات و اعتراض میکنند داریم تقویت میکنیم ما داریم ظرفیت هستهیی این رژیم را تقویت میکنیم که ارعاب ایجاد بکنه نه تنها علیه مردم ایران بلکه در حالی که اونها
مبارزه میکند تظاهرات میکنند و بیشتر از قبل تظاهرات میکنند بلکه حتی علیه مردم و کشورهای منطقه.
بنابراین ما داریم به بیثباتسازی کل خاورمیانه خدمت میکنند. این دومین نکتهیی است که در مورد برنامه هستهیی من به اطلاع میرسونم.
یک بیانیه مشترک توسط پنج قدرت در حال مذاکره با رژیم مطرح شد که هشدار دادهاند در مورد توصیه خطرناکی که در این جهان پیچیده در حال وقوع است. و توسعه هستهیی که رژیم به آن دست زده. پس در مورد برنامه هستهیی نکته من این بود.
نکته دوم من همانطوری که نخستوزیر سوئد گفت این ریسک انزواگرایی وجود داره که ما فقط به کشور خودمون فکر کنیم و بگیم در بیرون از مرزهای کشورهای منطقه چه اتفاقی میافته. این یک اشتباه بسیار فاحشی است.
در واقع تأیید این موضوع اینه که وقتی به تروریسم فکر میکنم وقتی به بیثباتسازی فکر میکنم اگر این برای ما مهم نباشه که مسائل و مشکلات که دور از ما هستند چه هستند دیر یا زود به ما میرسند و به مرز ما میرسند. این نشان داده شده که بواسطه عملیات تروریستی انجام شده و به پشتیبانی رژیم ایران برای کشتن مردم اروپا در خاک اروپا. این نشان میدهد وقتی ما نادیده میگیریم این رژیم و اعمالش را اینها میآیند سراغ ما و حیاط ما. برای همین بسیار مهم است که قاطع باشیم و جلوگیری کنیم از هر گونه قدرت بخشیدن و یاری بخشیدن به این رژیم خونخوار نه تنها یک وظیفه اخلاقی است نه تنها حفاظت از حقوق جهانشمول حقوقبشر است که باید جزئی از سیاست ما باشد بلکه همچنین به منافع و مصالح ما ارتباط بسیار نزدیک دارد که وقتی که اونها را قویتر میکنیم کشورهای ما را تحتتأثیر قرار میدهند و شماهایی که در تبعید از کشورتون هستند را تحتتأثیر قرار میدهند
بنابراین حفاظت حقوق جهانشمول بشر و حفاظت از جوامع ایرانی که در خارج از کشور هستند و ما میزبانشون هستیم.
نکته دوم من درباره حقوقبشر است.
بسیار گفته شد در این باره. اما میخواهم به این مسأله اشاره کنم که از نظر حقوق بینالملل من یک قاضی هستم من رئیس دیوانعالی ایتالیا هستیم و از این موضع، مردی حقوقدان هستم و میخواهم از این نظر به نقضهای فاحش حقوقبشر اشاره کنم. این نقضهای فاحش حقوقبشر مطابقت داره بیشک به جنایت گسترده علیه بشریت و از این لحاظ این جنایت باید مجازات بشه و بدون شامل مرور زمان، مشمول مرور زمان نمیشه و به ما حکم میکنه که عمل متحدی را اتخاذ کنیم. نه، ما در مورد سی سال پیش صحبت نمیکنیم ما در مورد وظیفه خودمون برای مجازات جنایاتی که نمیشه فراموش کرد صحبت میکنیم و این جنایات صرفنظر از زمان وقوع بایستی که مجازات بشه. وقتی خیلی ساده میشه دیکتاتورهای خونینی بپوشانند جنایاتشان رو و پشت گذر زمان پنهان بشوند. ما چگونه این کار رو بکنیم؟ بهنظر من ما سه تا راه داریم. یکی اراده سیاسی باید داشت. من به صراحت میگم که نمیبینیم حسننیت و اراده سیاسی دنبال کردن و پیگرد این اعمال رو که بهطور ثابت وجود داره و شرم هست .
اتحادی که ما میبینیم گروهی از مردم و احزابی رو که تئوریهای بدی رو مطرح میکنند که ما باید مذاکره کنیم و ما باید قانع کنیم رژیم ایران که رفتارش رو عوض کنه و بهاصطلاح حرفها را میزنند که مثلا شکنجه نکته زندانی نکنه زندانیان سیاسی. این مطلقاً احمقانه است هرگز نمیشود تصور کرد که رژیمی مثل رژیم مثل ایران امروز یا دیروز یا روز قبل از اینرو که این سیاست رو پیگیری میکرده و دنبال قدرت است و این نقضها رو این جنایت رو
ما باید تشویق کنیم این لحظه رو. چگونه؟ با قدرت سیاسی بیشتر و اراده سیاسی بیشتر و همچنین با چارچوب قانونی بینالمللی مثلا تحقیق مستقل بینالمللی توسط سازمان ملل و همچنین من میتوانم پیشنهاد کنم یک راه دیگر رو. که هنوز مطرح نشد.
ما در اروپا در قاره اروپا یک ابراز بسیار مهمی داریم که شورای اروپاست. شورای اروپا چهل و چهار کشور تشکیل شده فراتر از اتحادیه اروپاست و شورای اروپا متکی است به کنوانسیون حقوقبشر اروپا. کنفوانسیون حقوقبشر اروپا که بسیار مطرح هست یک ابرازیست حقوقی که شامل دقیقاً همه اصولی که مطرح شد در مورد
اجرای مختلف یک کشور دمکراتیک و یک سیستم دمکراتیک و یک جامعه دمکراتیک کثرتگرا رو دربر میگیره. در این کنوانسیون همه اصولی که باید اجرا بشه. و سنت خوبی در شورای اروپای وجود دارد. شورای اورپا اغلب وارد تحقیقات میشه. در مورد تحقیقات بسیار جدی بهخصوص در مورد مسائل به واقعیات و مسائل حقوقی و پیشنهاداتی ارائه میدهد. و فقط شامل اتحادیه اروپا نمیشه و کشورهای بیشتری از اروپا را در بر میگیرد و من فکر میکنم ما متیونیم استفاده خوبی از شورای اروپا بکنیم و بتونیم اهرم فشار بیشتر داشته باشیم یا حداقل آگاهی رو گسترش بدیم به کشورهایی که هنوز چشمپوشی میکنند به این وضعیت فاجعهباری که در ایران جریان دارد. چرا این مهمه؟ مهمه به این دلیل که مردم ایران اونهایی که شما نمایندگی میکنید امروز و هر روز و جامعه ایرانیانی که در خارج از ایران زندگی میکنند دارند جانشان را به خطر میاندازند هر روز،
نباید احساس تنهایی بکنند و باید گروهی از کشورها که چهل و چهار کشوره و از جمله کشورهایی مثل ایالات متحده آمریکا، با همدیگه یک پیامی رو بفرستند که این رژیم باید برود و این رژیم نزدیک به پایان خودش هست و این رژیم نمیتونه از قدرتش برای کشتن مردم استفاده کنه بهجای بهبود زندگی اونها. اگر این مردم بفهمند که پشتیبان دارند و حمایت میشوند به این شکل توسط جامعه بینالمللی من فکر میکنم شما و دوستان شما در ایران و همه اونهایی که معتقدند گروهی از کشورها که داریم دربارهاش صحبت میکنیم
مطمئن میشوند که پشتیبانی و حامیان خوبی دارند که صداشون رو بلند کنند و قیام کنند و به شکل مشخص.
چرا که در کشور مثل ایتالیا که اکنون ریاست شورای وزیران شورای اروپا را برعهده دارد و در این شرایط من تشویق میکنم اگر شما موافقت باشید خانم مریم رجوی که برویم به سفیر ایتالیا در شورای اروپا و درخواست کنیم که بسیجی بسیجی صورت بگیره از شورای وزیران شورای اروپا که همه اونها مطلع بشوند از وضعیتی که چه بسا به این شکل بهطور کامل نسبت بهش توجه ندارند.
و نکته آخر من این است که بهعنوان یک قاضی در صدر دیوانعالی ما باید کار کنیم مجدد. البته فردا اتفاق نمیافته. برای ایجاد صلاحیت بینالمللی و نقش دادگاه جنایی بینالمللی میدونم مسائل و موانع حقوقی جدی وجود داره اما اگر ما بهلحاظ سیاسی موانع رو بتوانیم برطرف کنیم میتونیم یک صلاحیت جهانشمولی داشته باشیم که نقض حقوقبشر غیرقابل مذاکره باشد و اینکه اینها حقوق جهانشمول باشه و نمیدانم که چرا تا الآن که از آنجا که حقوقجهان شمول وجود داره چرا تا الآن صلاحیت جهانشمول بهوجود نیامده برای چنین جنایاتی که صورت میگیرد.
این خواست شخصی من است و بهرسمیت شناختن تلاشهای خستگیناپذیر شما در مقاومت ایران و در جوامع ایرانی در خارج که مطلع باشید که اگر ما یک راه مشخص برای مجازات و ایزوله کردن این رژیم خونخوار پیدا نکنیم زمان بیشتری طول خواهد کشید. خیلی ممنون.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر