هراس از آینده: زوزه‌های وحشت‌آلود نظام از گسترش کانون‌های شورشی

 

نماز جمعه‌های حکومتی روز ۷ دی ۱۴۰۳ بار دیگر به تریبونی برای ابراز وحشت و ناامیدی آخوندهای رژیم ولایت فقیه تبدیل شد.

سوزوگداز امام‌جمعه‌های منصوب خامنه‌ای، از جمله احمد خاتمی و واعظان دیگر، نشان‌دهنده عمق نگرانی رژیم از گسترش فعالیت کانون‌های شورشی و اقبال روزافزون جوانان به مجاهدین خلق بود.

اذعان به نفوذ کانون‌های شورشی

امام‌جمعه‌های حکومتی، با تکرار وقایع سال ۱۳۶۰ و اعتراضات سال ۱۳۸۸، تلاش کردند با بازخوانی تاریخ سرکوب، به نیروهای سرخورده و بی‌روحیه خود امید بدهند. اما اظهارات آنها در عمل چیزی جز اعتراف به نفوذ عمیق کانون‌های شورشی و موقعیت مجاهدین خلق نبود.

واعظان حکومتی با طرح اتهامات تکراری، از «غلتیدن» جوانان به سمت مجاهدین و «فتنه»‌هایی که به گسترش نقش این سازمان منجر شده، ابراز نگرانی کردند. از ساندویچ کردن نام مجاهدین بین اسامی دیگر تا ادعاهای دروغ درباره حضور آنها در اعتراضات ۸۸، همه نشان‌دهنده وحشتی عمیق از نفوذ و تأثیرگذاری این سازمان است.

واقعیت وحشت‌آفرین برای نظام

در شرایطی که سقوط بشار اسد و فروپاشی محور مقاومت، امید و انگیزه‌ای مضاعف به مردم ایران بخشیده، هر اقدام کوچک کانون‌های شورشی به جرقه‌ای بزرگ برای هدایت عصیان‌های مردمی تبدیل شده است. امام‌جمعه‌ها، که به‌طور مرتب در جریان فعالیت‌های این کانون‌ها قرار می‌گیرند، به‌خوبی می‌دانند:

رشد کیفی و کمی کانون‌های شورشی: عملیات آتشین و تصویرنگاری کانون‌ها در شهرهای مختلف، از جمله شاهکارهای زاهدان، ضربات سنگینی به روحیه نیروهای سرکوبگر وارد کرده است.

هماهنگی با خواست مردم: فعالیت‌های کانون‌های شورشی نه‌تنها در تضاد با خواسته‌های مردم نیست، بلکه کاملاً منطبق بر خواست و نیاز جامعه است؛ جامعه‌ای که به این نتیجه رسیده که مسیر آزادی، تنها از قهر و آتش عبور می‌کند.

آینده‌ای که از کنترل خارج شده است

سقوط بشار اسد، از دست رفتن عمق استراتژیک رژیم در منطقه، و بحران‌های اقتصادی و اجتماعی داخلی، همه دست‌به‌دست هم داده‌اند تا نظام را به لبه پرتگاه ببرند. در چنین شرایطی، هر اقدام کانون‌های شورشی همچون آتشی بر خرمن خشم مردم است که چشم‌انداز سرنگونی را بیش از پیش نزدیک کرده است.

صدای زوال: اذعان رژیم به قدرت روزافزون مردم

زوزه‌های هراس‌آلود امام‌جمعه‌های حکومتی در روزهای اخیر، چیزی جز اعتراف به واقعیت غیرقابل‌انکار نیست: آینده از کنترل نظام ولایت فقیه خارج شده است و مردم، با امید و آگاهی، مسیر آزادی را یافته‌اند.

به اشتراک بگذارید: