اگر قیام ایران بایستد، جهان خواهد ایستاد.
یکی از نشانه‌های گذار قیام آبان ۱۴۰۱ از مرحله‌ٔ کمی به کیفی، میزان اثرگذاری آن بر مواضع کشورها برای تشدید انزوای جهانی نظام آخوندی است.
با شروع قیام و گسترش آن به سراسر ایران، شاهد چندین موضع‌گیری حمایت‌آمیز از جانب وزرای خارجهٔ ۵کشور اروپایی بودیم. وزیر خارجه آلمان خانم آنالنا بربوک در روز جمعه ۱۳آبان / ۴نوامبر ۲۰۲۲ به‌طور مشخص در قبال جنایات رژیم ملایان در قیامهای اخیر با صراحت گفت:«هر کسی که شهروندانش را در حد مرگ مورد ضرب و جرح قرار دهد، آنها را حبس کند و از تجاوز جنسی به‌عنوان سلاح استفاده کند ذات واقعی خود را نشان داده است. چنین رفتاری پیامدهایی خواهد داشت. نه تنها برای وحشتی که حکومت ایران در داخل ایجاد کرده بلکه برای چنین کاری در خارج با مثلا تحویل سلاح به روسیه».
این مواضع حمایت‌آمیز از قیام که بی‌شک بر اثر استمرار و گسترش اجتماعی آن صورت گرفته است، به‌طور مشخص ناشی از اثرگذاری همت و حمیت قیام‌آفرینان در جذب آراء جهانی به‌نفع جبهه‌ٔ مقابل رژیم و از طرفی انزوای باز هم بیشتر رژیم در سطح جهانی است.
یکی از بارزترین نشانه‌های حقانیت قیام از منظر بین‌المللی، به‌رسمیت شناختن حق مبارزه‌ٔ مشروع در مقابل دیکتاتوری آخوندی از جانب فرانسه است. آن روی سکهٔ این پیروزی به نفع قیام و مردم ایران، انزوای بیش‌از‌پیش حاکمیت آخوندی و آثار آن بر فشار بیشتر جامعهٔ جهانی علیه آن است. رخدادی که نظیر آن را در چهار دهه‌ٔ گذشته با این درجه از کیفیت، شاهد نبوده‌ایم.
مردمی که اکنون در کف خیابانهای ایران در کار نجات کشورشان از یک قوم اشغالگر هستند، حق دارند که خواستار تحریم و طرد نظام آخوندی از جانب کشورها باشند و این عامل مهم را یاری‌رسان مبارزه و قیام‌هایشان برای براندازی جمهوری اسلامی بدانند.
این تحول قابل توجه، هم پیام شکست دادن مماشات دولتهای اروپا و آمریکا با نظام ملایان است و هم پیام اعتبار روزافزون قیام و شناسایی و حمایت از آن توسط بیشترین کشورهاست.
یادآوری می‌شود که نمایندگان و لابی‌های رژیم آخوندی همواره خواسته‌اند مردم ایران را در منظر جهانی، پذیرنده‌ٔ ایدئولوژی ارتجاعی و ضدبشری این نظام و نیز تسلیم‌شده به زن‌ستیزیش نشان دهند. در همین راستا، خواسته‌اند دنیا را متقاعد کنند که هیچ آلترناتیوی جز از درون رژیم متصور نیست. به‌همین دلایل باید بیش از گذشته حواس‌جمع بود که در روز و شبهای داغ قیام برای سرنگونی حاکمیت ملایان، طراران سیاسی به چه شعبده‌ها متوسل می‌شوند تا اراده‌ٔ جهانی را به راه‌حل‌های درون نظام و یا آلترناتیوهای مطلوب استعماری معطوف کنند.
با وجود چنین دسیسه‌هایی، آثار قدرت‌مند قیام بزرگ مردم ایران باعث درخواست چند کشور اروپایی و نیز حمایت کمیسیر حقوق‌بشر از تشکیل جلسه‌ٔ فوق‌العاده‌ٔ شورای حقوق‌بشر برای بررسی وضعیت ایران شده است. این رخداد مهم هم یکی از آثار استمرار قیام در جهت تشدید انزوای جهانی رژیم ملایان است.
اکنون جامعهٔ در قیام و انقلاب ایران، در فرایند پیوند با ضرورت آزادی، به مطالبه‌ٔ فشار حداکثر جهانی جهت کمک به سرنگونیِ حاکمیت جمهوری اسلامی رسیده است. چنین جامعه‌یی در تحولات سیاسی داخلی و بین‌المللی، منافع ملی و تاریخی ایران را در نفی کامل نظام آخوندی می‌بیند. از این رو معادلات بین‌المللی یا تعادل‌قوای جهانی را نیز از منظر دوری و نزدیکی آن به منافع ملی ایران زیر نظر دارد. رمز این موفقیت کماکان در این کلید راهگشا است که: اگر قیام ایران بایستد، جهان خواهد ایستاد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر