روزگاری بود که آمدن مهر همراه با آمدن شادی و فضای شاد و پرنشاط مدارس بود، کلاس اولی‌ها با اولین تجربه‌ٔ رفتن به مدرسه و دوست‌یابی و همکلاسی، واژه‌هایی که زندگی را رنگ و بوی دیگری می‌بخشید؛
اما کرونا از راه رسید، همه‌چیز تعطیل شد، نبرد زندگی بود و بیش از ۲۰ماه از آن گذشت، اکنون اغلب کشورها واکسیناسیون معلمین و دانش‌آموزان را انجام داده‌اند، مدارس اغلب کشورهای اروپایی بازگشایی‌شده؛ اما ایران آخوندها در پیک پنجم کرونا غرق در مرگ و رنج و محنت است! مدارس آنلاین برگزار خواهد شد و کودکان خانواده‌های فقیر علاوه بر غم کیف کتاب و کفش و لباس، اکنون باید غم نداشتن گوشی هوشمند و اینترنت را بر شانه‌های کوچکشان حمل کنند!
شبکه افق رژیم ۲۰شهریور ۱۴۰۰: «یک آماری را معاون آموزشی بهداشت اعلام کرد آمار عجیبی است ایشان می‌گویند ۲۵٪ دانش‌آموزان یعنی یک‌چهارم دانش‌آموزان حالا منظورشان از ترک‌تحصیل من خبر را خواندم این‌ها دسترسی به گوشی هوشمند ندارند».
سال گذشته این کمبود پیامدهایی هم‌چون ترک تحصیل، خودکشی دانش‌آموزان، اختلافات خانوادگی و انبوه مشکلات دیگر را بر خانواده‌های فقیر تحمیل کرد.
اکنون که وضعیت اقتصادی بسیار بدتر از سال گذشته است، قطعاً این وضعیت پیامد‌های بیشتری را به‌دنبال خواهد داشت. وقتی به مشکلات مردم ایران نگاه می‌کنیم یک‌روال اساسی مطرح است! به‌راستی راه‌حل مشکلات مردم ایران چیست؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر