مسعود رجوی ـ کارزار مقابله با قتل‌عام زندانیان سیاسی
چند روز پس از شروع قتل‌عام زندانیان سیاسی در مرداد ۶۷ مسعود رجوی در تاریخ ۱۲و ۲۶مرداد، طی نامه و اطلاعیه‌یی، موضوع اعدامهای جمعی در زندانها و شهرهای مرزی را مطرح کرد و خواستار پیگری و توقف اعدامها شد.
به‌دنبال آن در سوم شهریور ۶۷ مسعود رجوی طی نامه‌یی به دبیرکل ملل‌متحد نوشت:
آقای پرز دو کوئیلار دبیرکل محترم ملل ـ ژنو
دیکتاتوری قرون‌وسطایی خمینی که سوابق ننگین آن در نقض حقوق‌بشر و شکنجه و تیرباران مستمر در هیچکس پوشیده نیست، اخیراً با سوءاستفاده از توجه افکار عمومی به مذاکرات صلح از آنجا که به گفته شخص خمینی صلح را برای تمامیت رژیمش «زهر کشنده» تلقی می‌کند به دستگیریهای انبوه و اعدام گسترده زندانیان سیاسی مبادرت ورزیده است. در ایام اخیر مسئولان این رژیم نیز به‌کرات از ضرورت اعدام بدون محاکمه هواداران مقاومت عادلانه مردم ایران برای صلح و آزادی علناً و رسماً سخن گفته‌اند.
مسعود رجوی در ادامه با ارائه آمار و اطلاعات مشخص از قتل‌عام زندانیان افزود:
بر طبق اطلاعات موثق خمینی چند هفته پیش طی حکمی به خط خودش دستور اعدام زندانیان سیاسی مجاهد خلق را صادر کرده و متعاقباً موج گسترده دستگیریهای سیاسی در شهرهای مختلف ایران که بیش از ده‌هزار نفر را شامل می‌شود همزمان با اعدامهای دستجمعی زندانیان سیاسی که بسیاری از آنان دوران محکومیتشان پایان‌یافته، آغاز گردیده است. به‌عنوان مثال فقط در روزهای ۲۳-۲۴و ۲۵مردادماه سال ۶۰،هشت جسد از زندانیان سیاسی اعدام‌شده از زندان اوین تهران به گورستان بهشت‌زهرا انتقال داده شده و قبل از آن نیز در ۶مرداد ۲۰۰زندانی سیاسی هوادار مجاهدین در سالن مرکزی زندان اوین قتل‌عام گردید‌ه‌اند.
مسعود رجوی در پایان با یادآوری مسئولیت دبیرکل در توقف سریع جنایت خواستار دخالت شخص دبیرکل برای رسیدگی و تلاش برای ممانعت از ادامه جنایت شد و تأکید کرد:
مسئولیت شما در مقام دبیرکل ملل‌متحد قویاً ایجاب می‌کند تا هر چه سریع‌تر هیأتی را برای رسیدگی به موارد یاد شده و بازدید از زندانهای رژیم خمینی و ممانعت از روند شتابان کشتارها در ایران اعزام دارید. نمایندگان مقاومت ایران برای ارائه اطلاعات لازم و همکاری با هیأت شما آمادگی دارند.
مسعود رجوی ـ مسئول شورای ملی مقاومت ـ ۳/ شهریور / ۶۷
تلگرام مسعود رجوی به دبیرکل ملل‌متحد برای کشتار زندانیان سیاسی
به‌دنبال این اطلاعیه و فراخوان برای شرکت در تحصن و اعتصاب سراسری کشورهای مختلف، یک کارزار بین‌المللی برای مقابله با جنایت در زندانهای سراسر کشور تشکیل شد.
مسعود رجوی در چهارم آذر ۶۷ مجدداً برای دبیرکل ملل‌متحد نوشت:
آقای دبیرکل؛
موج فزاینده‌ٔ اعدامها در ایران به دستور شخص خمینی هم‌چنان ادامه دارد. هم‌اکنون خبر چند هزار اعدام جدید را دریافت کردم. در میان اعدام‌شدگان اسامی مادران سالخورده، بیماران و بسیاری زندانیان سیاسی که از ۷سال پیش به‌اصطلاح محاکمه شده و دوران محکومیت خود را سپری می‌کردند، بچشم می‌خورد. همچنین موارد متعددی از کشتار اعضای یک خانواده و بستگان زندانیان و اعضای مقاومت وجود دارد. بسیاری از اعدام‌شدگان زندانیانی بوده‌اند که دوران محکومیتشان تمام شده بود و بسیاری دیگر کسانی که به‌تازگی دستگیر شده و هم‌چنانکه رئیس قوه‌ٔ قضاییه‌ٔ رژیم رسماًً اعلام کرد، بدون هر گونه محاکمه‌ای حلق‌آویز یا تیرباران شده‌اند. در برخی شهرها زنان زندانی هم در ملأ عام بدار آویخته می‌شوند.
در حالیکه ملاقات زندانیان از ۴ماه پیش اساساً قطع شده است، هزاران تن از اعضای خانواده‌های داغدار هر روز در برابر شکنجه‌گاههای خمینی در شهرهای مختلف ایران به انتظار مطلع‌شدن از سرنوشت فرزندان خود صف می‌کشند.
مسعود رجوی در ادامه همین نامه با اشاره به سکوت و بی‌عملی ارگانها و مراجع ذیربط بین‌المللی در قبال نسل‌کشی در زندانها افزود:
آیا زمان یک اقدام جدی بین‌المللی به‌منظور ممانعت از این خونریزیهای مستمر فرا نرسیده است؟ و آیا وجدان بشریت معاصر یک دفاع مؤثر از میثاق ملل‌متحد و اعلامیه‌ٔ جهانی حقوق‌بشر را در مقابل رژیم ضدانسانی خمینی هنوز هم ضروری نمی‌یابد؟
همزمان با بررسی مسأله‌ٔ نقض حقوق‌بشر در ایران در مجمع عمومی ملل متحد، پیشنهاد می‌کنم که، با در نظر گرفتن محکومیت مکرر رژیم خمینی از سوی این مجمع در سال‌های اخیر، اخراج رژیم خمینی از سازمان ملل‌متحد به‌عنوان یک اقدام عملی در دستور کار قرار گیرد، به‌خصوص که طی ۷سال گذشته این رژیم به هیچیک از محکومیت‌های بین‌المللی وقعی نگذاشته و تقاضاهای مکرر مجامع و هیئت‌های بین‌المللی را برای بازدید از زندانهایش رد کرده است.
مسعود رجوی ـ مسئول شورای ملی مقاومت ایران ـ ۴/آذر/۱۳۶۷
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر