ایران در آستانه تحول است، اما این تغییر تنها با قیام سازمان‌یافته ممکن خواهد شد. امروز، میلیون‌ها ایرانی زیر بار ظلم، فقر و سرکوب زندگی می‌کنند، درحالی‌که منابع عظیم کشور به غارت می‌رود.
اعتراضات شجاعانه مردم، از فریادهای خیابانی تا مقاومت روزمره، نشان از خشم فروخورده‌ای دارد که در سراسر کشور شعله‌ور شده است.اما آیا خشم به‌تنهایی کافی است؟
تجربه نشان داده که هیچ دیکتاتوری خودبه‌خود فرو نمی‌ریزد. نظام ولایت فقیه، با دستگاه سرکوب گسترده، برای بقای خود تا آخرین لحظه می‌جنگد. امید به فروپاشی خودبه‌خود، یک توهم است. تغییر واقعی، نیازمند اراده‌ای آگاه، سازمان‌یافته و قاطع است.
تنها راه، قیام سازمان‌یافته است.
تاریخ گواه آن است که هیچ استبدادی بدون مقاومت هدفمند سرنگون نشده است. اعتراضات پراکنده، بدون استراتژی و هماهنگی، به‌سادگی سرکوب می‌شوند. اما یک جنبش منسجم و سازمان‌یافته می‌تواند تعادل قدرت را تغییر داده و رژیم را به زانو درآورد. این امر تنها با تکیه بر نیروی مردم درون ایران و همبستگی آزادیخواهان در سراسر جهان ممکن خواهد شد.
بهای آزادی، اراده و فداکاری است.
آزادی، هدیه‌ای نیست که کسی به ما تقدیم کند؛ بهایی است که باید پرداخت شود. زندان، جان‌فشانی و تحمل سختی‌ها، هزینه‌ای است که مبارزان آزادیخواه پرداخته‌اند و خواهند پرداخت. اما این بهایی ارزشمند است، زیرا آینده‌ای دموکراتیک، آزاد و عادلانه را رقم خواهد زد.
اکنون، لحظه تصمیم‌گیری است. ایران را نه شانس و تصادف، بلکه اراده مردمش نجات خواهد داد. قیام سازمان‌یافته، تنها راه است. زمان برخاستن فرا رسیده است. بیایید با اتحاد و سازمان‌دهی، این رژیم را به فراموش‌خانه تاریخ بسپاریم و ایرانی بسازیم که شایسته فرزندانش باشد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر