هر چه جامعهٔ ایران بهجانب دادخواهیِ حقوقی، قانونی و اقتصادی شتاب میگیرد، حاکمیت ولایت فقیه از چرخهٔ تمدن بشری دور و دورتر گشته و اتخاذ وحشیگریِ بدوی را نصبالعین خود میکند.
در ۱۴ماه گذشته که دولت سوگلی ولیفقیه به صدارت گماشته شده، نقض هیستریک حقوقبشر با شتاب وحشیگری بدوی، بیشتر و بیشتر شده است.نقض همهجانبهٔ حقوقبشر، راه نفس نظام ولایت فقیه بوده و اعدام، هدف باز نگهداشتن این راه نفس است. بنایراین هر چه نمودار مطالبهٔ جامعهٔ ایران سیر صعودی مییابد، استفادهٔ ابزاری از عامل اعدام بهعنوان هیزم دمنده بر کورهٔ سرکوب و ارعاب، شتاب بیشتری میگیرد. نگاهی به ۵۱۶مورد اعدام از مرداد ۱۴۰۰ تا خرداد ۱۴۰۱ بیانگر پیام رژیم ملایان به مطالبات افزونشونده و بازگشتناپذیر جامعهٔ ایران علیه حاکمیت است.
مجازات اعدام در ایران آخوندزده همواره بهعنوان یک ابزار سیاسی و مذهبی برای انتقام و ترویج ارعاب با هدف تثبیت قدرت سیاسی اعمال میشود. قضاییهٔ جنایتزای تحتامر ولیفقیه هم با همین هدف، طی روزهای ۱۵ و ۱۶شهریور اقدام به اعدام ۲۲ زندانی نمود!
در پی تداوم اعدامهای هفتگی و روزانه توسط جمهوری اسلامی، روز شنبه ۱۹شهریور خانوادههای محکومان به اعدام در تهران برای چهارمین روز در مقابل ساختمان قوه قضاییهٔ ملایان تجمع برگزار کردند. این تجمع، بازخورد افشاگرانه و روشنگرانهٔ وسیعی را در شبکههای مجازی برانگیخت. این تجمع که حضور کودکان دادخواه نیز در آن برجسته بود، در نوع خود کمنظیر بود. در این تجمع که با هشتگهای #اعدام_نکنید / #نه_به_اعدام معرفی میشد، یکی از فرزندان محکومین به اعدام، خطاب به همگان فراخوان اعتراض و خیزش علیه اعدامهای جنایتکارانه داد و گفت:
«نگذاریم افراد بیشتری کشته شوند! نگذاریم خانوادهها داغدار شوند! کشتار را تمام کنید!».
بهدنبال آن، یک شرکتکننده دیگر، دلیرانه، بر اصلیترین زخمها و دردهای مشترک مردم ایران تأکید نمود و گفت:
«تا کی از ما بکشند و هیچ نگوییم؟ آیا حق ما این بود که فقیر باشیم؟ ما عزادار رشیدترین فرزندان آب و خاکمان هستیم. نمیخواهیم بعد از این، کس دیگری را از ما بکشند».
دستگاه قضایی آخوندها در ۱۴ماه گذشته تلاش کرده است ضریب اعدام را بالا و بالاتر ببرد و در تلاش است صحنههای اعدام را به انظار عمومی بیاورد. کار قوه قضاییه در ایران آخوندزده، خدماتدهی به ولیفقیه، ترویج جنایت و رعب، زمینهساز انواع فساد و ایجاد سهولت برای تثبت استقرار حکومت ولایت فقیه است. از این رو «نه به اعدام» یعنی نه به حاکمیت ولایت فقیه و نفی تمامیت جمهوری اسلامی آخوندی.
یادآوری میشود که ایران آخوندی در میان کشورهای جهان، دومین رتبه را از نظر تعداد اعدام در سال دارد و از نظر نسبت جمعیت، مقام اول اعدام را در جهان به خود اختصاص داده است!
حاصل معکوس بیش از چهار دهه تکیه بر اعدام، رشد تصاعدی ناهنجاریهای اجتماعی و اخلاقی بوده است که مصدر ترویج این ناهنجاریها، حاکمان و آمران و پادوها و عاملان اعدام بوده و میباشند.
طی سالیان گذشته همواره تأکید کردهایم که با پیشرفت آگاهی جهانی علیه اعدام، «نه به اعدام»، برگ برنده بشر علیه ضدبشر است.
اکنون جریان قدرتمند عمومیِ «نه به اعدام»، تبدیل به یک سلسلهٔ به هم پیوسته گشته است. اکنون موج آشکار و نهان «نه به اعدام» در خانهخانه و شهر به شهر ایران جاری است.
همبستگی برای خیزش و فریاد «نه به اعدام» را در سراسر ایران علیه اصلیترین ابزار سیاسی و مذهبی حکومتی قرونوسطایی طنینافکنیم!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر