۱۵ شهریور ۱۳۴۴
«کسی باید میآمد
راه را تا قلههای فتح، نشان میداد و بذر رزم میپاشید
در دشت ملال و یأس این میهن
کسی بنبست کوب و سد شکن»...
در شرایطی که روشهای سنتی و عافیت جویانه مبارزه بهبنبست رسیده بود و سلطه دیکتاتوری سلطنتی نفسها را در سینهها حبس میکرد و همه مدعیان، تسلیم طلبانه در سازش با رژیم شاه یا مقهور سلطه ساواک شده یا منفعل گردیده و دنبال زندگی خود بودند، بنیانگذار کبیر مجاهدین؛ محمد حنیفنژاد و یارانش سعید محسن و علی اصغر بدیع زادگان، سازمان مجاهدین خلق ایران را بنیانگذاری کردند. آنان تجربههای مبارزات ملی و آزادیخواهانه مردم ایران در دهههای گذشته را جمعبندی نمودند و برای نخستین بار در تاریخ ایران یک سازمان انقلابی را بر اساس ایدئولوژی اسلام انقلابی، با نفی همه برداشتهای ارتجاعی و طبقاتی از اسلام و با خط مشی انقلابی و متکی بر انقلابیون حرفهیی و جان برکف تأسیس کردند.
سازمانی که فدا و صداقت سرلوحهاش بوده و وفاداری به آرمان آزادی و فدای بیچشمداشت برای رهایی مردم ایران، رمز ماندگاری آن تا امروز بوده است. سازمانی که خود ستون فقرات یک مقاومت و ائتلاف پایدار است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر