۱۶ آذر، تنها یک تاریخ یادمانی نیست؛ پژواکیست از نبض زندهی دانشگاه ایران. روزی که حقیقتِ سرکوب و تحمیل، پرده از چهره برمیدارد و دانشگاه دوباره هویت خود را به یاد میآورد.
طنابهایی که از هراس آویزاناند
در روزهای سیاه حاکمیت ولایت، مرگ دیگر پنهان نمیشود؛ بر بلندای دار ایستاده و چون پرچمی لرزان در باد، نشانهایست از هراس حکومت. طنابهایی که هر صبح با
دیدگاهها و عملکردهای مجاهدین ـ گفتگو درباره ضرورت مبارزه با رژیم آخوندی
آرش مومنی: خوشبختانه باز هم فرصتی دست داد که دور هم جمع شویم و راجع به مسائل روز گفتگو کنیم. قبل شروع مجددا تشکر میکنم که این فرصت را دادید که دور هم جمع شویم.
دانشگاه؛ قلب تپندهٔ پرسشگری و نیروی تغییر در ایران
دانشگاه در ایران همواره فراتر از یک نهاد آموزشی عمل کرده است؛ فضایی که در آن آگاهی، پرسشگری و نقد قدرت بهصورت طبیعی شکل میگیرد و از همین رو نقشی محوری در تحولات اجتماعی و فرهنگی کشور داشته است.
۱۶ آذر؛ روزی که دانشگاه دوباره سنگر آزادی میشود
۱۶ آذر امسال نه صرفاً یادبود سه شهید دانشجو، بلکه بازخوانی دوباره نقشی است که دانشگاه در تاریخ ایران بر عهده دارد: ایستادن در برابر استبداد و ساختن آیندهای که در
خاوران؛ حافظهای که از دیوارها عبور کرد
خاوران، بار دیگر در جمعه ۷ آذر ۱۴۰۴ به صحنهای از پایداری خانوادههایی تبدیل شد که چهار دهه است اجازه ندادهاند جنایت تابستان ۶۷ به فراموشی سپرده شود.
