تقدیم به کانون های شورشی ـ در آغاز سال ۱۴۰۱ـ ۲۹ اسفند۱۴۰۰
در کوچه‌های تیره و تنها با زخم خون‌چکان بدن‌ها
از دار و حلقه‌ها و رسن‌ها ایران و حس عصیان
بر مرگ شب رسیده گواهی اینک پریده رنگ سیاهی
پایان ما نبوده تباهی آغاز قصه: عصیان
نبض سرخِ هر قیامم
یاری‌ام کن بشنو نامم: کانون شورشی
هر دم دوان دوان و شتابان از سایه‌های سرد خیابان
از بغض سرخ مادر آبان با شور و شعله برخیز
از حجم درد و شهر مچاله از صید نان میان زباله
از تیغِ سرخ و ضجه‌ی لاله با شور و شعله برخیز
نبض سرخِ هر قیامم
یاری‌ام کن بشنو نامم: کانون شورشی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر