در آستانه‌ی روز جهانی زن، پاریس میزبان «کنفرانس زنان نیروی تغییر» بود. این گردهمایی، تجلی شور و عشق انسانی در بیان تاریخ مبارزه برای آزادی و برابری زنان بود.
در این کنفرانس، زنان از سراسر جهان، تجربیات خود را به اشتراک گذاشتند و ضرورت عاجل برابری و آزادی را به گوش جهانیان رساندند.یکی از مهمترین بخش‌های این کنفرانس، انتشار بیانیه‌ای از سوی بیش از ۶۵۰ شخصیت برجسته زن از ۸۰ کشور در حمایت از زنان شجاع ایران و شعار مریم رجوی بود: «نه به حجاب اجباری، نه به دین اجباری، نه به حکومت اجباری». امضاکنندگان این بیانیه از مردم جهان خواستند تا به جنبش جهانی علیه قوانین سرکوبگرانه بپیوندند و در کنار زنان و دختران ایرانی بایستند.
در این جلسه، اراده‌ها متحد شدند تا مسیر پیموده‌شده، دستاوردهای مبارزات زنان و چشم‌انداز آینده را نشان دهند. ساختار منظم این جلسه و محتوای سخنرانیها، قدرت مدیریت و رهبری زنان را در دنیای امروز و آینده نمایان ساخت. در گذر لحظات این کنفرانس، پژواک شکست اندیشه‌های زن‌ستیز و نگرش‌های جنسیتی طنین‌انداز شد. منشور حقوق بشر، بار دیگر در آینه‌ی این گردهمایی معنا یافت.
سروناز چیت‌ساز در سخنرانی خود به نقش اساسی زنان در رهبری سیاسی و مبارزه برای برابری پرداخت. وی تأکید کرد که روز جهانی زن تنها یک مناسبت بین‌المللی نیست، بلکه ریشه در اعتقاد به برابری دارد. او بر این نکته تأکید داشت که زنان نیروی تغییر هستند و باید به‌صورت عملی برای برابری تلاش کرد. چیت‌ساز همچنین به نقش زنان در جنبش‌های اعتراضی، زندان‌ها و کانونهای شورشی اشاره کرد و آنان را الگوی مقاومت و پایداری دانست.
مریم رجوی در سخنان خود به تاریخ مبارزات زنان، تجربه‌های زنان مقاومت ایران و اهمیت رهایی بشریت از اندیشه‌های استثماری پرداخت. وی بر این باور است که آزادی و برابری از طریق مبارزه علیه دیکتاتوری محقق می‌شود. رجوی با اشاره به نقش زنان در مبارزه با دیکتاتوری مذهبی، بر ضرورت ایستادگی و پرداخت هزینه برای آزادی تأکید کرد. او تصریح کرد که مبارزه زنان علیه نگاه کالایی به زن و کنار زدن فردیت خودخواهانه، دو عامل اساسی برای تداوم این نبرد است. از نظر او، مقاومت سازمان‌یافته و متعهد، کلید پیروزی است و زنان ایران پیشتاز این مسیر هستند.
در ادامه، میشل آلیو ماری، روز جهانی زن را فرصتی برای همبستگی و مسئولیت‌پذیری زنان در برابر بشریت دانست. او مقاومت ایران، به‌ویژه زنان این جنبش را نمونه‌ای از پرداخت بهای آزادی توصیف کرد. ماری تأکید داشت که رژیم ایران تهدیدی برای صلح و ثبات جهانی است و تغییر آن از درون، توسط زنان و مردانی که به آزادی و دموکراسی باور دارند، رخ خواهد داد.
دومینیک آتیاس نیز با تمرکز بر مبارزات زنان ایران، به نماد پایداری و استقامت، مریم اکبری منفرد اشاره کرد. وی این زندانی سیاسی را تجسم مبارزه زنان علیه حکومت زن‌ستیز ایران دانست و فریاد او از زندان را بازتاب داد: «سکوت پیشه نکنید، فریاد بکشید!». آتیاس تصریح کرد که زنان ایران مبارزه را متوقف نخواهند کرد و آینده‌ای آزاد را برای کشورشان رقم خواهند زد.
این کنفرانس، نمایش عزم و اراده‌ی زنانی بود که در برابر سرکوب و نابرابری ایستادگی کرده‌اند. پیام این رویداد، آشکار و امیدبخش بود: زنان نیروی تغییر هستند و آزادی و برابری، تنها با مشارکت آنان در عرصه‌های سیاسی و اجتماعی محقق خواهد شد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر