سناتور داگ جونز گفت: هرگز تسلیم نشوید، هرگز نگاهتان را از افق آزادی برندارید ـ ۲۵تیر۱۴۰۰
سپاسگزارم از همه برگزار کنندگان و حامیان و دهها هزار نفر از سراسر جهان که در کنفرانس حقوق‌بشر و دموکراسی ایران۲۰۲۱ شرکت می‌کنند.
و می‌خواهم تشکر ویژه‌یی از دوستانم در سازمان جوامع ایرانیان مقیم آمریکا بکنم که از من خواستند در این واقعهٔ تاریخی شرکت کنم.
مفتخرم که در این برنامه شرکت دارم تا حمایت خودم را در کنار تک‌تک شما و مردم ایران در تلاش برای یک جمهوری مبتنی بر جدایی دین و دولت، دمکراتیک و غیراتمی نشان بدهم.
همان‌طور که همهٔ شما به‌خوبی می‌دانید، آنچه به‌تازگی در ایران صورت گرفت، «انتخابات» نبود که مردم ایران رئیس‌جمهور آینده خود را به درستی انتخاب کنند؛ بلکه به‌واقع «انتصاب» توسط ولی‌فقیه (رژیم) ایران از بین نیروهای وفادارش بود، انتخاب او ابراهیم رئیسی رئیس قضاییه بود که به‌قدرت‌رسیدنش محصول سرکوب و بی‌عدالتی و اعدام هزاران نفر از مخالفان سیاسی در سال۱۳۶۷ بوده و البته همهٔ شما کاملاً با آن آشنا هستید.
بسیاری از کسانی که در این کنفرانس شرکت می‌کنند، مادران و پدران، خواهران و برادران و فرزندان کسانی هستند که توسط رژیم و رئیسی قربانی شده‌اند.
اما این‌را بدانید: مردم ایران در انتخابات اخیر حرفشان را زدند. آنها با سکوت خود حرفشان را زدند. آنها با امتناع از رأی‌دادن در انتخاباتی که نتیجهٔ آن از قبل تعیین شده بود و منعکس‌کنندهٔ خواست مردم نبود، صحبت کردند.
با امتناع از شرکت در چنین انتخابات قلابی، مردم ایران می‌توانند ادعای پیروزی کنند، نه رژیم.
و این‌را نیز بدانید که حامیان قطعنامهٔ ۱۱۸ و سخنرانان این کنفرانس که اینجا هستند، همهٔ ما با شما هستیم. همهٔ ۲۴۲نماینده حامی قطعنامه از هر دو حزب و تمام کسان دیگری که در کنگرهٔ آمریکا از آن حمایت می‌کنند با شما هستند. من با شما هستم.
و امید وجود دارد. انتخابات امسال در ایران بسیار متفاوت از همهٔ انتخابات قبلی بود. انتخابات امسال در ناخوشایندترین زمان برای رژیم برگزار شد، چرا که چشم‌انداز بقا هم از درون رژیم و از بیرون توسط آزادیخواهان ایران و سراسر جهان زیر سؤال رفته است. آسیب‌پذیری رژیم از بعد از آخرین انتخابات در سال۹۶ که با سلسلهٔی از قیامهای پی‌درپی همراه شد کاملاً آشکار شد.
کنگرهٔ ایالات متحده، به‌طور قابل توجهی از طریق قطعنامهٔ ۱۱۸ صحبت می‌کند. این قطعنامه خواست مردم ایران را برای رسیدن به آزادی‌هایی برجسته می‌کند که به‌درستی شایستهٔ آن هستند؛ همان‌طور که در تظاهرات پی‌درپی در شهرها در سراسر ایران نشان داده‌اند.
کنگره، دولت بایدن را فرامی‌خواند تا به‌حکومت ترور رژیم ایران و نقض حقوق‌بشر پایان بدهد و در عین‌حال از مبارزه مردم ایران برای آزادی و یک جمهوری دمکراتیک و غیراتمی، حمایت بی‌قید و شرط بکند و این‌را محور اصلی سیاست ایالات متحده در قبال ایران قرار بدهد.
این قطعنامه هم‌چنین پیامی به‌جامعهٔ جهانی است که کوتاه نیاید. و این‌که با هم در یک تلاش مشترک کار کنند تا رژیم ایران را به‌خاطر نقض قوانین دیپلماتیک و هدف قرار دادن دهها هزار ایرانی مورد بازخواست قرار بدهند.
کسانی که به‌حق رأی همگانی، انتخابات آزاد، برابری جنسیتی، برابری مذهبی و قومی، یک سیاست خارجی مبتنی بر همزیستی مسالمت‌آمیز و یک ایران غیراتمی فراخوان می‌دهند.
موضوع این است که شما دوستانی، هم در داخل و هم در خارج از دولت آمریکا دارید.
اما تغییر در ایران با خواست کشورهای دیگر صورت نخواهد گرفت و نباید هم به‌این خاطر صورت گیرد که کشورهای دیگر خواهان آن هستند.
خیر، دوستان من، تغییر باید از طریق شما و مردم ایران حاصل بشود و من معتقدم که چنین خواهد شد. شما منبع و اسباب تغییر هستید.
شما الهام‌بخش تغییر هستید. همان‌طور که سناتور فقید جان مک‌کین چند سال پیش به‌شما گفت: «شما الگویی برای جهان هستید که کسانی که آمادهٔ مبارزه و فدا کردن برای آزادی هستند به‌آن دست خواهند یافت».
مردم ایران بارها و بارها نشان داده‌اند، سال به‌سال، که خواهان فداکاری در راه آزادی هستند. به‌طور خاص جوانان ایران، دانشجویان و نسل جوان‌تر ایران، تلاش‌های خود را برای یک جامعهٔ فراگیرتر به‌پیش می‌برند.
جامعه که در آن با همه یکسان رفتار بشود. جامعه که بر اساس جنسیت، قومیت یا طبقه، کسی را مورد تبعیض قرار نمی‌دهند.
این جوانان، ارزش یک جامعهٔ ایرانی را به‌جهان نشان می‌دهند که به‌مردم ایران اجازه می‌دهد آزادانه استعدادهای خود را در کسب‌وکار و علم و هنر نشان بدهند.
همانند همهٔ کشورها، اما به‌ویژه ایران، آینده از آن جوانان است.
امروز، این جوانان ایران هستند که مشعل امید هستند. هر بار، این دانشجویان و جوانان ایرانی هستند که پیشتاز مسیر آزادی در ایران هستند.
قیامهای گسترده در دسامبر۲۰۱۷ (دی۹۶) نشان داد که تغییر رژیم در دسترس است. تظاهرات ژانویة۲۰۱۸، این روایت‌های دروغین را نفی کرد که گویا مبارزه بین اصول‌گرا و اصلاح‌طلب در درون رژیم است.
قیام نوامبر۲۰۱۹ (آبان۹۸) توسط رژیم به‌شدت سرکوب شد. و در ژانویهٔ سال۲۰۲۰ (دی۹۸) تظاهرات سراسری در پی تلاش رژیم برای پوشاندن شلیک موشک به‌هواپیمای اوکراینی توسط سپاه به‌وقوع پیوست.
دانش‌آموزان و دیگران به‌خیابان‌ها ریختند و خواستار تغییر شدند.
اما تغییر، تغییر واقعی، تغییر پایدار، به‌سرعت و به‌آسانی اتفاق نمی‌افتد.
تغییر واقعی، تغییر پایدار، فقط از طریق عزم مداوم، تعهد مستمر و فداکاری پایدار حاصل خواهد شد؛ ویژگی‌هایی که همهٔ ایرانیان آزادیخواه از آن برخوردارند.
این همان عزم، تعهد و فداکاری بود که در جریان جنبش حقوق مدنی آمریکا دیده و شنیده می‌شد و بارها و بارها تظاهر کنندگان با شعر یکی از آهنگ‌های بزرگ آزادی را می‌خواندند:
«نمی‌گذارم کسی مرا برگرداند، مرا برگرداند. اجازه نمی‌دهم کسی مرا برگرداند.
من به‌راه رفتن ادامه خواهم داد، به‌صحبت ادامه خواهم داد.
ادامهٔ حرکت تا سرزمین آزادی.
چالشها برای ایرانی مبتنی بر جدایی دین و دولت، دمکراتیک و غیراتمی هنوز در پیش است.
پس فراخوان من به‌شما بعد از پایان این کنفرانس این است که هرگز تسلیم نشوید، هرگز نگاهتان را از افق آزادی برندارید.
به‌راه رفتن ادامه بدهید. به‌صحبت‌کردن ادامه بدهید.
به‌پیمودن مسیر به‌سوی سرزمین آزادی ادامه بدهید و در این مسیر اجازه ندهید کسی شما را برگرداند. از شما متشکرم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر