روز جهانی علیه اعدام در چرچ هاوس لندن
روز شنبه ۱۱ اکتبر اجلاسی به‌مناسبت «روز جهانی علیه اعدام» با حضور شخصیتهای حقوق‌بشری در سالن چرچ هاوس در لندن برگزار شد.
خانم مریم رجوی به‌صورت ویدئو کنفرانس در این برنامه شرکت داشتند.
بارونس اولون، ترزا ویلیرز، جان برکو، اینگرید بتانکور، سناتور جرارد کراول، پروفسور نیک دونالدسون، رابرت وارد به نمایندگی از هیأت شهرداران و شورای شهر کرایدون در این اجلاس شرکت و سخنرانی کردند.
سناتور جولیو ترتزی و پروفسور جاوید رحمان، باب بلکمن و دیوید جونز به این مناسبت پیامهای جداگانه‌ای دادند.
خانم دولت نوروزی نماینده شورای ملی مقاومت در انگلستان، مسعود ضابطی و نمایندگانی از هیأتهای خانواده شهدا و جوانان از دیگر سخنرانان این اجلاس بودند.
خانم مریم رجوی سخنرانی خود را با ادای احترام به همه انسان‌هایی که در مبارزه برای آزادی اعدام شده‌اند آغاز کرد و افزود: در این روز خشم و بیزاری مردم جهان متوجه رژیم اعدام و قتل‌عام، هیولای مرگ و نابودی در ایران است
آخوندهای حاکم خواستند سرنوشت ما را با حلق‌آویز ترسیم کنند. ما به‌شورش برخاستیم و سرنوشت تازه‌یی رقم زدیم که متضمن آزادی است. سرنگونی این رژیم، نه فقط پیروزی مردم ایران، بلکه پیروزی بزرگ حقوق‌بشر است
خامنه‌ای که حکومت خود را در برابر قیام‌ها، در لبهٔ پرتگاه یافته، با حربهٔ اعدام به‌جنگ مردم ایران آمده است. روزهایی را سپری می‌کنیم که هر بامدادش ممکن است به‌خون زندانیان مجاهد و مبارز رنگین شود
روز ۱۲مهر هفت زندانی سیاسی از هموطنان عرب و کرد حلق‌آویز شدند. سمیه رشیدی زندانی سیاسی شورشگر بر اثر جلوگیری از درمان زجرکش شد.
در ۲۵تیر امسال خامنه‌ای از فعالیت‌های هواداران مجاهدین اظهار نگرانی کرد و۱۰روز بعد بهروز احسانی و مهدی حسنی به‌اتهام عضویت در مجاهدین اعدام شدند. هم‌اکنون ۱۷ زندانی دیگر به همین اتهام زیر حکم اعدام‌اند.
این اعدامها با نقض فاحش موازین عادلانه قضایی صورت می‌گیرد. یا وکیل ندارند و یا نمایشی هستند. محاکمه‌ها ضربتی است. روند‌های قضایی ساختگی است و حکم پیشاپیش صادر شده است
به آخوندها می‌گوییم اگر راست می‌گویید یک بار هم که شده محاکمهٔ زندانیان سیاسی و اعضای مجاهدین را علنی کنید. بگذارید هیأتی از نهادهای بین‌المللی با زندانیانی که به‌اتهام عضویت در مجاهدین به اعدام محکوم شده‌اند، مصاحبه کنند. تا جهان بفهمد جرم آنها آزادیخواهی و هواداری از مجاهدین است.
پروفسور جاوید رحمان، گزارشگر ملل متحد در آخرین گزارش خود در ژوییه۲۰۲۴ از همه کشورها خواست عاملان اعدامهای دهه۶۰ به‌ویژه قتل‌عام ۶۷ را به‌دلیل جنایت علیه بشریت و نسل‌کشی مورد محاکمه قرار دهند.
در حالی‌که هواداران مجاهدین در دادگاههای چند دقیقه‌یی محکوم می‌شوند، دو سال است بی‌دادگاهی غیابی در تهران علیه اعضای مقاومت برگزار می‌شود که همگی در خارج از ایران هستند و البته بارها به اعدام محکوم شده‌اند.
این محاکمه فرمایشی نگرانی عمیق رژیم از پیوستن جوانان به مقاومت را برملا می‌کند. دست و پازدنهای رژیم برای به‌تعویق انداختن قیام و سرنگونی است، اما کور خوانده‌اند.
این پیام زندانیان دلیر است که هر هفته در سه‌شنبه‌های نه به اعدام، رژیم را به‌رسوایی می‌کشند. این پیام جوانان به‌جان آمده است که شعله‌های قیام را فروزان نگه داشته‌اند.
اعدامها طی ۹ماه سال ۲۰۲۵ به ۱۲۰۰مورد یعنی بالاترین حد در ۳۶سال گذشته رسیده است. این آزمونی برای جامعه جهانی است که در برابر موج اعدامها در ایران چه می‌کنند.
حرف مردم ایران این است که روابط خود با این رژیم را به توقف اعدامها مشروط کنید. باید به حراج حقوق‌بشر در برابر معاملهٔ اتمی و جنگ‌افروزی و تروریسم رژیم پایان دهید.
ما با نفی هر نوع دیکتاتوری اعم از شاه و شیخ، در پی نظم تازه‌یی هستیم؛ یک جمهوری دموکراتیک بر اساس آزادی، دموکراسی و برابری.
طرح ما برای آینده ایران، جدایی دین و دولت است و این‌که هیچ‌کس به‌خاطر «اعتقاد یا عدم اعتقاد به یک دین یا مذهب در امر انتخاب شدن، انتخاب کردن، استخدام، تحصیل و دیگر حقوق فردی و اجتماعی مزیت یا محرومیتی نخواهد داشت».
در ایران آینده، حکم اعدام لغو می‌شود. نظام قضایی مبتنی بر اصل برائت و حق دفاع خواهد بود. جرایم مسئولان رژیم آخوندی در دادگاههای علنی با حضور هیأت منصفه و پذیرش ناظران بین‌المللی رسیدگی می‌شود.
طرح ما برای آینده، یک ایران بدون اعدام و شکنجه و برچیدن احکام شریعت آخوندی است. بی‌دادگاهها و همه نهادهای سرکوب و کشتار و جاسوسی منحل می‌شوند.
رهبر مقاومت، مسعود رجوی، در نبردهای ارتش آزادیبخش ملی ایران، هزاران نظامی به‌اسارت درآمده رژیم را بدون کمترین نقض حقوق انسانی‌شان، آزاد کرد. این سنت دیرینهٔ مقاومت ایران است که مقاومت ما از آن پیروی می‌کنند.
بارونس اولون عضو مستقل مجلس اعیان انگلستان: بیانیه‌یی در حمایت از حقوق‌بشر در ایران توسط بیش از ۵۰۰شخصیت، سیاستمدار، نهادهای غیردولتی و کنشگران امضا شده است؛ من هم آن را امضا کرده‌ام. این بیانیه می‌گوید: نه به اعدام؛ نه به مصونیت برای عاملان قتل‌عام ۱۹۸۸
این سند بر افزایش فعلیِ اعدامها در ایران تأکید می‌کند؛ هر سه ساعت یک نفر اعدام می‌شود.
خبرگزاری دولتی «فارس» در ۸ ژوئیه، قتل‌عام ۱۹۸۸ را «تجربه تاریخی موفق» ستود و خواستار تکرار آن شد.
رژیم اکنون برای پنهان‌کردن شواهد در حال تخریب گورهای جمعی است. عفو بین‌الملل و سازمان ملل درباره خطر واقعی تکرار قتل‌عام هشدار داده‌اند. ما توقف فوری اعدامها و تعقیب عاملان جنایات گذشته و حال را مطالبه می‌کنیم.
تحریم‌های هدفمند علیه ناقضان حقوق‌بشر و اقدام فوریِ نهادهای حقوق بشریِ بین‌المللی برای جلوگیری از جنایتهای بیشتر در ایران ضروری است. ما امروز برای فراخوان اقدام فوری به‌منظور توقف اعدامها و نجات جانها گرد آمده‌ایم.
از زمان روی‌کارآمدن «پزشکیان» در ژوئیه، بیش از ۱۸۲۰ اعدام گزارش‌شده است.
با وجود آگاهی از محکومیت جهانی، رژیم به اعدامها ادامه می‌دهد و حتی به آن می‌بالد؛ زیرا هدف، مرعوب‌کردن نسل جوان بی‌قرارِ خواهان تغییر دموکراتیک است. تمرکز بر اعدام هواداران شورای ملی مقاومت و مجاهدین با اتهام‌های ساختگی ادامه دارد.
این روند نشان می‌دهد رژیم از یک آلترناتیو سازمان‌یافته دموکراتیک می‌ترسد که می‌تواند نافرمانی را به لحظه‌ای سرنوشت‌ساز برای تغییر هدایت کند.
پیام امید شورای ملی مقاومت به رهبری خانم رجوی، توانمندسازی زنان و نقشه راه برای جمهوریِ آزاد و دموکراتیک، در ایران طنین‌انداز شده است.
امروز ۱۷ زندانی سیاسی به‌دلیل حمایت از مجاهدین با خطر اعدام قریب‌الوقوع روبه‌رو هستند. اوایل امسال دو زندانی سیاسی عضو مجاهدین، بهروز احسانی و مهدی حسنی در زندان قزلحصار اعدام شدند.
از پاسخ وزارت‌خارجه بریتانیا مبنی بر اولویت‌داشتن پاسخگوکردن ایران استقبال می‌کنم، اما لازم است گام‌های بیشتری برداشته شود.
از دولت بریتانیا می‌خواهم پرونده حقوق بشرِ رژیم را برای تعقیب در دیوان کیفری بین‌المللی به شورای امنیت ارجاع دهد؛ تحریم‌های هدفمند علیه علی خامنه‌ای، قوه قضاییه و مقامات ارشد اعمال کند و صلاحیت قضایی جهانی را به‌کار گیرد.
ضروری است از خواست دموکراتیک مردم ایران حمایت شود و پلتفرم دموکراتیک شورای ملی مقاومت ایران برای ایرانی آزاد و عاری از مجازات اعدام به‌رسمیت شناخته شود؛ این تنها راه بازدارندگی مؤثر است.
خطاب به مردم شجاع ایران، کانونهای شورشی و زندانیان سیاسی: شما تنها نیستید. شجاعت شما راه را به ایران بی‌اعدام، بی‌استبداد و آزاد روشن می‌کند؛ آرمان شما عادلانه است و پیروز خواهید شد.
جان برکو رئیس و سخنگوی پارلمان انگلستان ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۹: نبردی که از آن حمایت می‌کنیم نه بریتانیایی و نه صرفاً ایرانی، بلکه انسانی و برای یک حقِ انسانی است؛ باید استدلال‌ها را بی‌امان تکرار کرد تا به اقدام بیانجامد و حمایت از «مریم رجوی» نماد این تعهد است.
در ۲۸۴ روز سال ۲۰۲۵، ۱۲۰۰ نفر به دستور «دولت فاشیست» اعدام شدند؛ بیش از چهار نفر در روز، اغلب علنی ۶۴درصد اعدامهای حکومتیِ جهان را حکومت ایران انجام می‌دهد.
این اعدامها عدالت نیستند، حتی تظاهر به عدالت هم نیستند؛ ابزار ایجاد ترس و شکستن انسان‌ها هستند، شکستن جسم، روح، قلب عزیزان و اراده میلیون‌ها نفر، تا جنگ اراده‌ها را به سود خود تمام کنند.
در ۷ ژوئیه، رسانه دولتی تکرار قتل‌عام ۱۹۸۸ را «تجربه تاریخی موفق» خواند؛ در ۲۷ ژوئیه، بهروز احسانی و مهدی حسنی به‌خاطر عضویت و حمایت از مجاهدین اعدام شدند؛ در ۲۵ سپتامبر، سمیه رشیدی به‌سبب محرومیت درمانی جان باخت.
امروز، با وجود ۱۲۰۰ اعدام در همین سال، ۱۷ نفر در صف اعدام‌اند؛ از جمله جوانی برجسته که دو ماه در انفرادی بود و ۱۲ ماه است در انتظار مرگ محتمل، در عذابی وصف‌ناپذیر، روزها را می‌شمارد.
پاسخ ما روشن است: نه شاه، نه ملا؛ نه به استبداد چه سلطنتی و چه روحانی. آنچه می‌خواهیم آزادی، دموکراسی، عدالت، حاکمیت قانون، برابری جنسیتی، جمهوری غیرهسته‌ای، جدایی دین و دولت و کثرت‌گرایی سیاسی است.
در وست‌مینستر، حمایت از شورای ملی مقاومت ایران فراجناحی است و یکی از کارزارهای سازمان‌یافته برجسته محسوب می‌شد. از وزیر خارجه بریتانیا، یوت کوپر، می‌خواهیم اقدام‌های سخت‌تر بین‌المللی را به اولویت روزانه تبدیل کند.
رژیم ایران تمام نشانه‌های فاشیسم را دارد: پرستش نخبه خودخوانده، برتری‌دادن رازباوری بر عقلانیت، ستایش خشونت و شیطانی‌سازی آیینیِ مخالفان؛ باید شکست بخورد و آزادی در ایران، دیر یا زود، پیروز خواهد شد.
تلاش برای نشان دادن به‌اصطلاح مخالفان به‌عنوان افرادی که می‌خواهند به روزهای شاه بازگردند، از نظر فکری به اندازه یک ملخ است و هیچ ارزشی ندارد. ائتلاف دموکراتیکی که زیر رهبری «مریم رجوی» الهام گرفته، آلترناتیو روشن استبداد است و باید برای تسریع سقوط رژیم حمایت جهانی را بسیج کرد.
روزِ پیروزیِ دموکراسی فرا خواهد رسید؛ ما می‌خواهیم در نخستین پرواز به تهران باشیم و پیروزی مردم ایران و رهبری «خانم مریم رجوی» را جشن بگیریم؛ شعله آزادی را شاید کم‌فروغ کنند، اما خاموش نخواهد شد.
ترزا ویلیرز وزیر محیط‌زیست انگلستان ۲۰۱۹ – ۲۰۲۰، وزیر ایرلند شمالی ۲۰۱۲-۲۰۱۶: هر شهروند درست‌اندیش باید از نظامی که با ترور، کشتار، بیرحمی و ترس قدرت را نگاه می‌دارد و به‌طور گسترده از مجازات اعدام بهره می‌گیرد، بیزار باشد؛ این رویه در ایران امروز به‌صورت ساختاری و هدفمند به‌کار گرفته می‌شود.
طبق گزارش اخیر عفو بین‌الملل، از ۱۳ ژوئن تاکنون بیش از ۲۰۰۰۰ نفر در ایران بازداشت شده‌اند:
رسانه‌های حکومتی و مقامات، تکرار فاجعه ۱۹۸۸ و کشتار در زندانها را تبلیغ کرده‌اند؛ قتل‌عامی که سازمان ملل آن را «جنایت علیه بشریت» خوانده است؛ این تهدید فقط متوجه ایران نیست و امنیت منطقه و جهان را نیز بی‌ثبات می‌کند.
کمیته اطلاعات و امنیت پارلمان بریتانیا گزارش داده رژیم ایران ترور را ابزار سیاست دولتی می‌داند و حتی از باندهای جنایتکار بهره می‌گیرد؛ تهدید فیزیکی علیه مخالفان مقیم بریتانیا به‌طور چشمگیری افزایش یافته است.
دولت بریتانیا، ایران را «اولویت امنیتی» توصیف کرده، اما برای پاسخگو کردن تهران باید فراتر رود: ارجاع پرونده حقوق‌بشر به شورای امنیت، پیگیری تشکیل دادگاه بین‌المللی و اعمال تحریم‌های هدفمند علیه ولی‌فقیه و مقامات مسئول.
همه تحریم‌های رفع شده ناشی از توافق هسته‌یی باید بازگردانده شود و سپاه پاسداران در لیست تروریستی قرار گیرد؛ این اقدام‌ها وعده داده شده‌اند و زمان اجرای واقعی‌شان فرا رسیده است تا مصونیت ساختاری پایان یابد.
طرح ده ماده‌یی شورای ملی مقاومت ایران نقشه راه جمهوری دموکراتیک، سکولار و غیرهسته‌یی است که حاکمیت قانون را پاس می‌دارد، برابری جنسیتی را محترم می‌شمارد و از اقلیتها حفاظت می‌کند؛ امید که مردم ایران به‌زودی آزادی و آینده بهتر خود را بسازند.
اینگرید بتانکور- کاندیدای پیشین ریاست‌جمهوری کلمبیا: در روز جهانی مخالفت با اعدام گرد آمده‌ایم تا قداست جان انسان و قدرت اصولی را تأیید کنیم که هیچ رژیمی نمی‌تواند نابود کند؛ امروز در ایران ۱۷ زن و مرد زندانی وجدان، با شجاعتی استثنایی، در انتظار اعدام‌اند.
«جرم» این ۱۷ نفر اندیشیدن و طلب عدالت، کرامت و آزادی است و «جرم» دیگرشان حمایت از مجاهدین، آلترناتیو دموکراتیک دیکتاتوری است. دهه‌هاست مجاهدین مشعل آزادی را میان سرکوب، زندان و تبعید حمل کرده است؛ نه شاه، نه ملاها.
این جنبش صرفاً سیاسی نیست؛ نیرویی اخلاقی از زنان و مردانی است ریشه‌دار در ارزشهای فراتاریخی و فرامرزی. رژیم از حقیقت می‌ترسد چون حقیقت استبداد را شکست می‌دهد؛ ۱۷ محکوم امروز، صداهای شجاعت در سرزمینِ خاموش‌شده با ترس‌اند.
این زندانیان سال‌ها زندان، شکنجه، محرومیت و انفرادی را تاب آورده‌اند و روحشان نشکسته است؛ سرپیچی‌شان یادآور می‌شود آزادی «اعطا» نمی‌شود بلکه به‌دست می‌آید، و عدالت «پیشنهاد» نمی‌شود بلکه مطالبه می‌شود؛ اکنون پرسش درباره ما نیز هست.
آیا جهان در برابر محکومیت بی‌گناهان خاموش می‌ماند یا در جهان آزاد برمی‌خیزیم، سخن می‌گوییم و عمل می‌کنیم تا حقِ زیستن آنان به نقطه‌عطف در نبرد جهانی برای آزادی بدل شود، نه به تراژدیِ فراموش‌شده دیگر؟
هزاران ایرانی به‌دلیل اندیشیدن آزاد در زندان‌اند، اما روح انسانی تسلیم نمی‌شود. کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» طی ۲۰ ماه پیاپی هر سه‌شنبه با اعتصاب غذا، روز وحشت رژیم را به زمان مقاومت، کرامت، همبستگی و امید تبدیل کرده است.
هر سه‌شنبه که رژیم می‌کوشد بکُشد و خاموش کند، زندانیان با نیروی اخلاقی سخن می‌گویند و وفاداری‌شان به عدالت را تصدیق می‌کنند؛ نمونه‌یی روشن از مقاومت بی‌خشونت که مشروعیت کاذبِ ماشین اعدام را برملا می‌سازد و وجدانها را بیدار می‌کند.
نامی که باید پاس بداریم: مریم اکبری منفرد؛ ۱۶ سال زندان و جدایی از سه دختر، به جرمِ حمایت از رؤیای ایران دموکراتیک و طلب عدالت برای چهار خواهر و برادر اعدام‌شده‌اش، دو تن در میان ۳۰۰۰۰ قربانیِ ۱۹۸۸
با پایان محکومیت ۱۵ساله آزاد نشد؛ اتهام‌های ساختگی و دو سالِ اضافی بر رنج او افزودند. باین‌حال از دلِ سلول، نامه‌هایی نوشت که اندوه را به نیرو و درد را به هدف بدل کرد؛ الگویی اخلاقی برای مقاومت و وفاداری به عدالت
محکوم امروز و مریم اکبری منفرد وجدان ایران‌اند؛ شجاعتشان ناب، حقیقتشان برای رژیم تحمل‌ناپذیر و الگویشان برای ما در «منطقه امن» کشورهای آزاد حیاتی است؛ سکوت، همدستی در محوشان است؛ باید با نیروی اخلاقی یادشان را زنده نگاه داشت.
جامعه جهانی سال‌ها منافع کوتاه‌مدت و مصلحت دیپلماتیک را بر حقوق بشرِ مردم ایران ترجیح داده است؛ مجازات اعدام در ایران «رویه قضایی» نیست، سلاحی سیاسی، غیرانسانی و بربرمنشانه برای ارعاب و سرکوب مخالفان و خاموش‌کردن آلترناتیو دموکراتیک است.
به این زندانیان راه نجاتی پیشنهاد شده: انکار حمایت از مجاهدین و پیوستن به پیاده‌نظام رژیم؛ آنان «نه» گفته‌اند زیرا مجاهدین را تنها گزینه دموکراتیک و راه گذار منظم به دموکراسی پس از سقوط استبداد می‌دانند؛ این انتخابِ آگاهانه امید است
ائتلاف دموکراتیکی که زیر رهبری مریم رجوی شکل گرفته، تنها راه برون‌رفت معرفی می‌شود؛ چشم‌انداز ایران آزاد، دموکراتیک، سکولار، خشونت‌پرهیز و غیرآهسته‌یی در تضاد کامل با بیرحمی و فساد رژیم و صادرات تروریسم و استبداد به جهان است.
سناتور جرارد کراول عضو سنای ایرلند: موج اعدامهای «قتل‌گونه» در چهارده ماه گذشته بیش از ۱۸۵۰ جان را گرفت و ۶۱ زن در میان قربانیان بودند.
سپتامبر، بیشترین حلق‌آویز در ۳۶ سال را رقم زد و هفت‌برابر کل سال گذشته شد؛ در اکتبر نیز ۱۴ اعدام دیگر انجام شد. عفو بین‌الملل این روند را «حمله مرگبار به حق حیات» و سلاح‌سازی اعدام پس از خیزش ۲۰۲۲ دانست.
محاکمات نمایشی و شکنجه طولانی، هفته گذشته به اعدام هفت نفر در یک روز انجامید.
دل‌ها برای ۱۷ زندانی سیاسیِ در آستانه اعدام می‌شکند؛ «جرم» شان «محاربه» خوانده می‌شود. «محمد جواد وفایی ثانی» ۳۰ساله، قهرمان بوکسِ مشهد، با بدن شکسته و روحی نشکستنی، سومین حکم اعدامش به‌تازگی در دیوان عالی تأیید شد.
هزاران نفر به‌اتهام‌های ساختگی امنیت ملی در صف مرگ‌اند؛ «سمیه رشیدی» در کما و بی‌درمانی جان داد.
من حق مردم ایران برای سرنگونی استبداد را به‌رسمیت می‌شناسم و از شورای ملی مقاومت ایران و برنامه دموکراتیک آن‌که توسط خانم رجوی و طرح ده ماده‌ای برای جمهوری سکولار آزاد که زنان در آن پیشتازند و اقلیتها شکوفا می‌شوند حمایت می‌کنم. «نه به ملاها، نه به شاه».
پروفسور نیک دونالدسون استاد دانشگاه: در وست‌مینستر گرد آمده‌ایم تا به رژیمی اعتراض کنیم که اعدام را ابزار ترور کرده است؛ از ۲۳ سپتامبر تا ۷ اکتبر دست‌کم ۱۱۵ اعدام، تقریباً هر سه ساعت یک اعدام، انجام شد؛ جهش اعدامها نشانه ضعف و هراس حاکمیت است.
این جنایتها «رویه» است نه استثنا؛ رژیم ایران به جنگ روسیه علیه اوکراین سلاح می‌دهد و کارشناسان از خطر گسترش جنگ در اروپا می‌گویند. شفاف بگوییم: ایران یک کشور متخاصم است و باید با آن همان‌گونه رفتار شود.
بیش از ۶۲۰ پارلمانتر بریتانیایی از طرح ده‌ماده‌ای مریم رجوی برای ایران دموکراتیک، سکولار و کثرت‌گرا حمایت کرده‌اند؛ این طرح لغو اعدام را می‌خواهد و بر حقوق‌بشر کامل پافشاری دارد؛ نمایندگان باید دولت را به اقدام وادار کنند.
سه مطالبه فوری: شناسایی رسمیِ قتل‌عام ۱۹۸۸ به‌عنوان جنایت علیه بشریت؛ تشکیل دادگاه بین‌المللی برای محاکمه خامنه‌ای، سپاه، اطلاعات و قضات مسئول؛ و تضمین حق اعتراضِ مردم، جوانان، زنان، اقلیتها، دانشجویان و کارگران، بدون ترس از اعدام.
دولت بریتانیا باید مماشات با حاکمیت ایران را پایان دهد و مبارزه مردم علیه سپاه پاسداران را به‌رسمیت بشناسد؛ سپاه ابزار اصلی سرکوب داخلی و تهدید خارجی است و باید در کانون اقدامات بازدارنده قرار گیرد.
رابرت وارد رابرت وارد عضو شورای منطقه‌یی کرایدون به‌نمایندگی از هیأت شهرداران: بهترینهای ایران را دیدم، اما ایران زیر دیکتاتوری شاه را نیز دیدم و از نزدیک فهمیدم وقتی مردم از حقوقشان محروم می‌شوند، ترس، سکوت و بی‌عدالتی، به چه معناست. مردم ایران شایسته بسیار بهتر از اینها هستند.
در سال ۲۰۲۳، ۱۲۰۰ شهردار و عضو شورا در سراسر بریتانیا و به‌صورت فراحزبی از شورای ملی مقاومت ایران و طرح ده‌ماده‌ای خانم رجوی حمایت کردند؛ از آن زمان صدها نفر دیگر پیوستند و این عدد اکنون از ۲۰۰۰ گذشته است.
همه ما از شجاعت خارق‌العاده مردم ایران، به‌ویژه زنان و جوانانی که با وجود خطرات هولناک پیشاپیش این مبارزه‌اند، متأثر شده‌ایم. دلاوری آنان الهام‌بخش است و کنش‌هایشان به ما امید می‌دهد.
این امید در چشم‌انداز شورای ملی مقاومت و خانم رجوی تجسم یافته است.
به‌گفته عفو بین‌الملل، ایران بیش از هر کشور دیگری افراد زیر ۱۸ سال را اعدام کرده است؛ در واقع از مجموع ده کشور صدر فهرست نیز بیشتر اعدام زیر ۱۸ سال داشته است.
اعدام ابزار عدالت نیست؛ سلاح ترس است و جهان نباید خاموش بماند.
دیدم شاه چگونه از قدرت تمام‌عیار به گریزی خفت‌بار به‌سوی فرودگاه برای نجات جانش رسید.
من در زندگی بدبینم، اما در این موضوع خوش‌بین: باور دارم هر روزی که می‌گذرد ما را یک گام به روزی که ایران آزاد می‌شود نزدیک‌تر می‌کند.
پس هر کدام به‌سهم خود با صدا، کنش و ایمان خلل‌ناپذیر به پیروزی آزادی، آن روز را نزدیک‌تر کنیم. نه به ملاها. نه به شاه.
سناتور جولیو ترتزی: دو‌سوم بشریت با اعدام مخالف‌اند، اما ایران در سوی دیگر ایستاده است. رژیم ملاها با نسبت اعدام به جمعیت، در رأس قرار دارد
روز جهانی علیه اعدام نباید معنای جشن پیدا کند؛ باید تعهدی قوی‌تر برای مقابله با رژیم ملاها باشد. این حکومت جنایتکار، زندانیان سیاسی را سرکوب کرده و سابقه‌ای طولانی از شکنجه، کشتار و قتل‌عام شهروندان دارد.
سال ۱۹۸۸ یکی از تاریک‌ترین فصل‌های تاریخ ایران بود؛ دست‌کم ۳۰۰۰۰ نفر از مجاهدین اعدام شدند. آن جنایت بی‌کیفر مانده و امروز نیز کابوس ادامه دارد: ۱۷زندانی سیاسیِ وابسته به مجاهدین در صف اعدامند.
ما عمیقاً نگران قهرمان بوکس جوان، محمد جواد وفایی ثانی هستیم که پس از محاکمه‌ای ننگین، فقط به‌خاطر سخن گفتن از آزادیِ ایران به اعدام محکوم شده است؛ این نشانگر تشدید بیرحمی رژیم است.
هر چه رژیم ضعیف‌تر و به بن‌بست نزدیک‌تر می‌شود، خشونتش فزونی می‌گیرد. امروز ایران منفورترین مطرود جامعه جهانی است؛ یک دولت تروریستی که تروریسم را در جهان می‌گستراند و مردم خود و منطقه را می‌ترساند.
دادگاه ملی اسپانیا تأیید کرده است چهار عامل سوءقصد به جان دوستم آلخو ویدال کوادراس به رژیم ایران وابسته‌اند. اتحادیه اروپا و غرب باید تعهد خود را در بالاترین سطح نگاه دارند: بازدارندگی، مهار و پیشگیری.
به‌مدت بیست سال، به‌واسطه افشاگریهای شورای ملی مقاومت ایران از برنامه هسته‌یی پنهان آگاه بوده‌ایم. تصمیم اخیر درباره سازوکار اسنپ‌بک و بمبارانهای نظامیِ سایت‌های هسته‌یی ضرباتی به رژیم و نیابتی‌هایش وارد کرده است.
سر مار، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است؛ مشارکت آن در جنگ اوکراین آشکار است. سپاه پهپادها و موشکهای مرگبار در اختیار ارتش روسیه قرار می‌دهد. قرار دادن سپاه در فهرست تروریستی جهانی یک ضرورت فوری و غیرقابل بحث است.
شنیدن ادعای «رضا پهلوی» درباره تماس‌های دوجانبه با سپاه و بسیج و القای نقش برای سپاه در «ایران جدید» مطلقاً غیرقابل‌قبول است. زمان باور به آلترناتیو قلابی نیست؛ زمان شجاعت است، زیرا ایران دیگر (آزاد) ممکن و نزدیک است
این واقعیت ژوئیه گذشته در رم، در «اجلاس جهانی ایران آزاد» هم‌زمان با سفر خانم رجوی به ایتالیا و در پارلمان ایتالیا، به اثبات رسید. راه‌حل نه ملاها و نه شاه؛ بلکه راه‌حل سوم شورای ملی مقاومت ایران و طرح ۱۰ماده‌ای برای آینده ایران است.
مسعود ضابطی رئیس کانون وکلای ایرانی مقیم انگلستان: رهبری و استواری خانم مریم رجوی در بیش از ۴۵ سال الهام‌بخش مردم ایران بوده است؛ جهان امروز بیش از هر زمان به این رهبری نیاز دارد و این مسیر می‌تواند ایران را به دموکراسی و منطقه را از بزرگ‌ترین تهدید برهاند.
شخصیت ارشد آمریکایی و ۱۷ شخصیت اروپایی بیانیه روز جهانی علیه اعدام را امضا کردند؛ هشدار درباره خطر قتل‌عام علیه زندانیان سیاسی و تأکید بر ۱۷ مخالف متهم به عضویت در سازمان مجاهدین خلق ایران که با اعدام قریب‌الوقوع روبه‌رو هستند.
بیانیه استفاده رژیم از مجازات اعدام به‌عنوان سلاح ترور برای خاموش‌کردن مردم را محکوم می‌کند؛ هم‌چنین تمجید هولناک از قتل‌عام ۱۹۸۸ را محکوم کرده و آن را لکه‌ای پاک‌نشدنی بر کارنامه نقض حقوق‌بشر در ایران می‌خواند.
هدف‌گیریِ اعضا و حامیان مجاهدین ناشی از ترس رژیم از سازمان، از اعضایش و از پشتوانه گسترده آن در داخل ایران است؛ این هراس علت اصلی تشدید سرکوب و پرونده‌سازیهای امنیتی علیه مخالفان عنوان شده است.
ماهیت رژیم ایران برای همگان آشکار است: در داخل، بازداشت خودسرانه، شکنجه، تجاوز، قتل و اعدام به‌صورت روزمره؛ در خارج، صدور مرگ و ویرانی به عراق، سوریه، لبنان، یمن و حتی مداخله در جنگ اوکراین.
پیام به حاکمان تهران روشن است: زمان شما به پایان رسیده است؛ دوران وحشت نزدیک پایان است و ایران در آستانه سپیده‌ای نو قرار دارد؛ مردم ایران حق دارند آینده خود را آزادانه شکل دهند و کشور را بازسازی کنند.
تعهد ما ادامه خواهد داشت: تا زمانی‌که همه آمران و عاملان جنایتها پاسخگو شوند و به‌دست عدالت سپرده شوند، در هیچ جبهه‌ای از تلاش دست برنمی‌داریم؛ عدالت و آزادی مقصد مشترک مردم ایران و وجدان جهانی است.
دولت نوروزی نماینده شورای ملی مقاومت در انگلستان: اکنون زمان اقدام جدی است: پیام این کنفرانس به لندن، بروکسل و جامعه جهانی این است که در برابر اعدامها، سرکوب و ترورِ حکومتی در ایران باید بی‌درنگ و هماهنگ دست به اقدام‌های الزام‌آور زد و مماشات را کنار گذاشت.
چهار دهه سرکوب خونین علیه مردم و به‌ویژه سازمان مجاهدین خلق به‌دلیل ایستادگی برای دموکراسی و آزادی؛ بیش از ۱۲۰۰۰۰ اعدام سیاسی، از جمله قتل‌عام ۳۰٬۰۰۰ زندانی سیاسی، نشان می‌دهد چرا مصونیت باید پایان یابد.
رژیم برای بقا به سه راهبرد متوسل شده است: اعدامهای جمعی و شکنجه سیستماتیک؛ صدور تروریسم و پیشبرد پروژه موشکی و هسته‌یی برای اخاذی از جهان؛ و کارزار دروغ‌پراکنی و شیطان‌سازی علیه مجاهدین و شورای ملی مقاومت.
سیاست مماشات نتیجه معکوس داشته است: تجاوزگری منطقه‌ای، اعدامها و جاه‌طلبی هسته‌یی رژیم را تشدید کرده است؛ جامعه جهانی باید به قاطعیت روی آورد و هزینه نقض‌ها را برای ساختار قدرت در تهران بالا ببرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر