دوست و همکلاسی‌ام در دانشگاه شریف در دهه پنجاه، نخستین یار و همرزم شجاع‌ام در صفوف مجاهدین در سالهای پیش از انقلاب ضدسلطنتی و سپس در دوران پر تلاطم مبارزه سیاسی
به روح پاک این مجاهد کبیر درود که از درخشان‌ترین الگوهای مبارزه تاریخی و رهائیبخش زنان ایران است.
درباره راه درخشانی که او طی کرد و آنچه با پیشتازی بی‌وقفه‌اش در میدان مبارزه با رژیم انجام داد و ارزشهای رهایی‌بخشی که هم مبدع آن‌ها و هم الگوی مجسم آن بود، بسیار می‌توان گفت. همین قدر اشاره کنم در زمانه‌یی که هیولای آزادی‌کشی و زن‌ستیزی یکسره برای تیرگی و تاریکی جهان می‌کوشد، وجود چنین زنان رهایی نور یک امید بزرگ و واقعی را برافروخته است. آیا دنیای سرکوب و نادیده‌انگاری زن و نگرش کالایی به او دوام می‌یابد یا جهان رهاشده از ستم دیرپای هزاران ساله برخواهد خاست؟ قیام ایران که با جلوداری زن ایرانی جهانی را مسحور خود کرد، بشارت‌دهنده همین آینده است. عذرا علوی طالقانی که از پیشتازان و راهگشایان همین مسیر بود، تمام ساعت‌ها و دقیقه‌های حیات فرخنده خود و تمام وجود خود را تا آخرین نفس بر سر این مبارزه گذاشت.
با صمیمانه ترین تسليت‌ها به مجاهدين و ارتش آزادي و شوراي ملي مقاومت ايران،
و تسلیت به مسعود كه از سال ۷۲تا سال ۷۶سوسن جانشين او در ارتش آزاديبخش بود، یقین دارم که مجاهد کبیر عذرا علوی طالقانی، دراوج سرفرازی و افتخار مبارزاتی، مصداق توصیف قرآنی «نفس مطمئنه» و «رستگار» است که اینک به سوی پروردگارش باز می‌گردد و به پیشگامانی چون اشرف و فاطمه امینی در کهکشان شهیدان می‌پیوندد: يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِي إِلَى رَبِّكِ رَاضِيَةً مَّرْضِيَّةً
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر