کنفرانس بین‌المللی «ایران آزاد» که روز ۸ مرداد در پارلمان ایتالیا با حضور شخصیت‌های برجسته سیاسی اروپا و خانم مریم رجوی برگزار شد، ضربه‌ای بزرگ بر پیکره تبلیغاتی و سیاسی رژیم ایران وارد کرد.
این رویداد که با استقبال نمایندگان پارلمان ایتالیا و چهره‌های برجسته اتحادیه اروپا همراه بود، به روشنی نشان داد که مقاومت ایران جایگزینی سیاسی، سازمان‌یافته و قانونی برای پایان دادن به دیکتاتوری حاکم است.واکنش رژیم، انتشار نامه‌ای با عنوان «اعتراض خانواده شهدای ترور» بود که از سوی انجمن نجات و با هدایت وزارت خارجه تهیه شده بود. این نامه که خبرگزاری دفاع‌پرس (۱۷ مرداد ۱۴۰۴) آن را منتشر کرد، با لحنی مملو از اتهام و تهدید، در واقع ناخواسته به اعتبار بین‌المللی سازمان مجاهدین خلق ایران و گستردگی حمایت‌های سیاسی از آن اعتراف می‌کرد.
در متن این نامه، رژیم ایران حتی به خود اجازه داده بود که به نمایندگان و قانون‌گذاران ایتالیا و اروپا «یادآوری» کند که تبلیغ فعالیت‌های مجاهدین را جرم بدانند؛ رویکردی که نشان‌دهنده ناتوانی این دیکتاتوری در پذیرش آزادی بیان و تجمع در جوامع دموکراتیک است.
یکی از نکات مهمی که در نامه رژیم به آن اذعان شده، این بود که خروج مجاهدین خلق از لیست تروریستی اتحادیه اروپا در سال ۲۰۰۹ به دلیل احکام قضایی و رعایت اصول حقوق بین‌الملل بوده، نه ملاحظات سیاسی.
کنفرانس «ایران آزاد» نه‌تنها مطابق با قوانین ایتالیا و اتحادیه اروپا برگزار شد، بلکه پیام محوری آن حمایت از برنامه ۱۰ ماده‌ای مریم رجوی و محکومیت شدید اعدام‌ها، قطع عضو و سرکوب سیاسی در ایران بود؛ موضوعی که بیش از هر چیز، «اتاق فکر» رژیم را به خشم و هراس انداخت.
رهبر مقاومت ایران بارها خامنه‌ای را به مناظره و ارائه ادعاهایش درباره «تروریسم» در یک دادگاه بین‌المللی دعوت کرده است، اما پاسخ رژیم همواره سکوت و فرار از رویارویی قانونی بوده است. به همین دلیل، دستگاه تبلیغاتی حاکم به برگزاری نمایش‌های تبلیغاتی مانند «خانواده‌های ترور» و «دادگاه ۱۰۴ نفر» متوسل شده تا از مواجهه با حقیقت بگریزد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر